17. oktobra 1928 w Dobrošicach rodźeny Feliks Statnik bě serbski wučer z ćěłom a dušu. Wot 1935 do 1939 chodźeše w Róžeńće do ludoweje šule, po tym hač do kónca wójny na gymnazij we Würzburgu. W lěće 1946 wobdźěli so na druhim kursu Serbskeho wučerskeho wustawa w Ra­dworju. Swoje prěnje wučerske městno dósta w Konjecach. Po tym zo bě so wot 1955 do 1958 wuspěšnje na dalokostudiju serbšćiny wobdźělił, rozwučowaše lětdźesatki dołho serbske dźěći w Ralbicach. Njeje pak jeno šulerjam wučbu podawał, ale je na wučbnicach za serbšćinu a přełožujo knihi za matematiku, chemiju a fy­ziku sobu dźěłajo zakład za podawanje dobreje wučby tworił. Nimo toho bě aktiwnje na dźěle wjesneje Domowinskeje skupiny jako čłon jeje předsydstwa wobdźěleny. Angažowaše so tež w gmejnskim parlamenće a w Ralbičanskim hońtwjerskim zjednoćenstwje. W młodych lětach bě jako wuběrny wrotar Ralbičanskemu koparskemu mustwu k wjele dobyćam dopomhał. W rentnarskej starobje je so z wušiknosću, wutrajnosću a akribiskej dokładnosću zhotowjenju miniaturow z wjesneho a ratarskeho žiwjenja wěnował. Ludwig Zahrodnik

Prěni raz zaklinčitej we Wienje, starym centrumje europskeje awantgardy wosebje na polu hudźby, twórbje serbskeju komponistow. Z Moldawskeje pochadźaca huslerka bě awstriskim zarjadowarjam łužiskej přinoškaj poručiła.

Wien (SN/bn). Wuměłske towarstwo Stara­ kowarnja Wien, zarjadowar mjez druhim k najrenoměrowanišim wjerškam noweje hudźby słušaceho festiwala „Wien modern“, wuhotuje pjatk w Lite­rariskim kwartěrje awstriskeje stolicy wosebity koncert. Pod hesłom „VIOLA/NEU“ předstaja moldawska huslerka a bračistka Jacqueline Kopacinski – we Łužicy znata jako interpretka serbskeje smyčkoweje literatury, kotruž prawi­dłownje w nadawku rozhłosa RBB na­hrawa –, Celovecski cellist Arne Kircher kaž tež pianist Andrés Añazco z Ekua­dora prapremjerje kompozicijow Akosa Ban­lakeho a Nelly Li Puma. Nimo toho zaklinča twórby mjez druhim Pavela Sin­ge­ra a Konstantina Iljewskeho.

W Budyskim Dźiwadle na hrodźe su wotnětka wustajene twórby w Budyšinje a Łužicy zakótwjeneje Jutty Mirtschin (srjedźa). Wona je wjace­ hač 120 knihow ilustrowała kaž tež plaka­ty, kostimy a klanki wuhotowała. Za wjacore dźiwadłowe kruchi je naćiski­ zhotowiła­ a jich zwoprawdźenje přewodźała. Jeje ilustracije bajkow, powědkow a swětoweje literatury pokazuja na wu­rjadne rjemjesl­niske zamóžnosće a na jeje wulku dušu. Foto: SN/Hanka Šěnec

Hižo wot lěta 1997 předstaja delnjoserbski knižny kalender Serbska pratyja ze swojimi přinoškami dźensniše žiwjenje a stawizniske fakty jedneje wsy w serbskim sydlenskim rumje Braniborskeje. W 23. rjedźe tuteje serije je redakcija za lětnik 2019 wupytała wjes Gołbin (Gulben), kotraž słuša do wul­keje gmejny Gołkojce (Kolkwitz) we wokrjesu Sprjewja-Nysa.

Gołbin (HA/SN). Rozsudej redakcije je po­lěkowało, zo je so minjene lěta w Gołbinje Domowinske a serbske ži­wjenje derje wuwiło. Tak załožichu tam Domowinsku skupinu, kotraž ma mjeztym 50 čłonow. Nimo toho zarjadowachu kurs serbšćiny. Na nim wobdźělni­cy z wjacorych wsow mjez druhim serbske spěwy zhromadnje zwučuja. Kóžde lěto wuhotuja tohorunja serbsku kermušu, na kotrejž je so lětsa 350 ludźi wobdźěliło, mjez nimi 60 žonow a holcow w narodnej drasće.