Po wutornej Berlinskej premjerje přeprosy pianistka Heidemarja Wiesnerec wčera do Choćebuskeho Serbskeho domu na wosebity koncert k nowemu lětu. Nimo nowych twórbow serbskich komponistow zaklinča tež hudźba staromištrow Johanna Sebastiana Bacha, Ludwiga van Beethovena, Sergeja Prokofjewa, Fryderyka Chopina a Felixa Mendelssohna Bartholdyja.
Choćebuz (UL/SN). Moderator, recitator a knižny awtor Detlef Seydel prócowaše so wječorej čerwjenu nitku spožčić, připowědźejo twórby hudźbnych stawiznow a (serbskeje) awantgardy. Přispomnić so ma, zo hodźa so nowe twórby lědma awantgardistiske mjenować. Prapremjery Jana Cyža, Ulricha Pogody, Hinca Roja, Detlefa Kobjele a Sebastiana Elikowskeho-Winklera – nadawki to za tónle koncert k citatam a choralam Martina Luthera – stejachu w poradźenym kontrasće k hudźbje minjenych pjeć lětstotkow. Teksty Berlinjana dr. Petera Jarchowa wo serbskich komponistach a jich twórbach na programowym łopješku njejsu publikumej bohužel pomhali, emocije a mysle w twórbach dodnić a wotpowědne zwiski začuwać.
Ze spožčenjom Lessingoweho myta Swobodneho stata Sakskeje 2017 zahaja přichodnu sobotu 51. Kamjenske Lessingowe dny. Pod hesłom „Luther a Lessing – 500 lět reformacija“ poskića zajimcam wot 21. januara do 3. měrca dohromady pjatnaće wšelakich zarjadowanjow.
Kamjenc (SN/CoR). Wosobinsce zeznać móže zjawnosć lětušich lawreatow Lessingoweho myta – spisowaćelow Kurta Drawerta (hłowne myto), Annu Kaleri a Thomasa Freyera (spěchowanskej myće) – na tak mjenowanym narodninskim swjedźenju Lessinga njedźelu, 22. januara, dopołdnja w Kamjenskim měšćanskim dźiwadle. Hačrunjež njebudźe rozhłosowy sćelak MDR-Kultur mjeztym tradicionalnu rozmołwu z Michaelom Hametnerom live wusyłać, su znateho kulturnika přiwšěm za zarjadowanje zdobyć móhli.
60 lět ptačokwasnych předstajenjow na profesionalnym jewišću je Serbskemu ludowemu ansamblej składnosć, z programom „Dejmantne a hinaše ptački“ wróćo hladać a wosebite wjerški publikumej znowa pokazać. Zajutřišim budźe premjera w sportowni Delnjoserbskeho gymnazija Choćebuz.
Budyšin (SN/CoR). „Smy spytali z jednotliwych chłóšćenkow minjenych 60 lět zestajeć pisany kwěćel, kotryž přihladowarjow na lochke wašnje zabawja“, praji na dźensnišej nowinarskej konferency režiser Stefan Haufe. Wón měješe loni režiju programa pod hołym njebjom „Lesć“ w Mortkowje a Bórkowach. Dramaturgisce podpěrał je ansamblowcow za jubilejne předstajenje Jan Domaška, kiž bě hižo na prěnim ptačim kwasu SLA 1957 sobu rejwał a bě pozdźišo jako rejwarski dramaturg na mnohich dalšich wobdźěleny.
Dobyćerjow zhromadnje wupisaneho kruchoweho wubědźowanja „Lausitzen“ Budyskeho Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła, Złokomorowskeho Noweho jewišća a Statneho dźiwadła Choćebuz su wčera we wobłuku zarjadowanja Łužiske literarne dopołdnjo w Budyskim Dźiwadle na hrodźe wuznamjenili.
W času, hdyž su so w Kole serbskich spisowaćelow hišće rozmołwy wo tworićelskich prašenjach na wysokim niwowje pletli, běštaj hosćej z Lipska Walfried a Christel Hartinger rady widźanaj a słyšanaj diskutantaj. Wuski bě jeju poměr k serbskej načasnej literaturje a nic mjenje wutrobny k mnohim twórcam serbskeje literatury. Nětko je po mandźelskim Walfriedźe (1938–2003) tež Christel njeboh. Tydźeń po 75. narodninach je literarna wědomostnica, germanistka a wuměłska stawiznarka 20. decembra 2016 zemrěła.
Hižo wot lěta 1995 poskića w Budyšinje rodźena pianistka Heidemarja Wiesnerec lubowarjam hudźby wosebity koncert na spočatku lěta. A kaž přeco je so wona tež za lětuši rjad koncertow pod hesłom „Zazběh 17“ wo nowe kompozicije starała. Tónraz ma jubilej reformacije komponistow inspirować.
Berlin (CoR/SN). „Program pokazuje nje- zwučeny spektrum móžnosćow na koncerće wobdźělenych wuměłcow“, wopisuje Heidemarja Wiesnerec wosebitosć lětušeho komorneho koncertneho wječora. Nadawk za kompozicije – wusměrjene na klawěr a braču – dóstachu Jan Cyž, Ulrich Pogoda, Sebastian Elikowski-Winkler a Hinc Roj. Tema a žórło inspiracije stej 500ty jubilej reformacije, to rěka wosebje citaty a chorale Martina Luthera. Mjez prapremjerami je na zakładźe chorala Jana Kiliana nastaty kruch „Rěč a wěra“ Elikowskeho-Winklera, w kotrymž tež Bukečanske zwony rólu hraja. Nimo toho zaklinči prěni raz zjawnje solowa twórba Detlefa Kobjele za wiolu a orchester.