Film „Die Slawen in Deutschland – unsere geheimnisvollen Vorfahren“ budźi měšane začuća. Derje, zo předstaja, štó je wuchodnu Němsku wobsydlił, kraj kultiwěrował a zo Serbja dźensa hišće su – stawizna pak powěda so z němskeho wida. Tak rěka cyle na spočatku, zo su „cuzy“ do kraja zapućowali. Cuzych Słowjanow zbližeja němskemu publikumej w běhu filma jako jich předchadnikow. Serbska wersija filma rěka „My – Słowjenjo w Němskej“, a w njej so słowo „cuzy“ hižo njejewi. Njejsu pak jenož rěč a tekst, ale tež sceny wuměnili. Tak rěča w hornjo- a delnjoserbskim filmje tež Werner Měškank, dr. Edmund Pjech a dr. Susanne Hozyna – w němskim nic. Eksistujetej nětko tuž dwaj filmaj w třoch rěčach wo zažnych stawiznach wuchodneje Němskeje. Haj, njeje jednore z němsko-serbskim poćahom, a kóždy dale­ swoje stawizny na swoje wašnje po­wěda. Cordula Ratajczakowa

Rjad „musica nova sorabica“ zwjazuje tradiciju z modernu

Runje tak kaž wuměłstwowu hudźbu druhich narodow wobwliwuja tež serbske hudźbutwórstwo časowe podawki a aktualnosće. Tak rozestajeja so wězo serbscy awtorojo runja druhim z přitomnostnym žiwjenjom, a to w stilu klasiskeje moderny a postmoderny. Ći jedni činja to dosć intensiwnje, tamni skerje łahodnje. Hustodosć čerpaja z kužoła, kotryž njesměł tež w Serbach zaprahnyć: z ludoweje hudźby. Njeje jenož legitimne, ale tworićelstwo spěchowace, tež serbsku ludowu tradiciju z eksperimentalnymi móžnosćemi nowych kompozitoriskich technikow kombinować a tak indiwidualnosć zaručić.

Ludowe melodije wotcuzbnjene

Wojerecy (KD/SN). Mnozy młodźi a starši wopytowarjo z regiona dožiwichu minjeny kónc tydźenja we Wojerowskej Łužiskej hali musical „Janka a zmij“, kotryž běštaj tamniša hudźbna a wuměłstwowa šula Bischof a dramaturg Olaf Winkler zhromadnje na nohi stajiłoj.

13lětna Janka (Luca-Maria Oczkowski) přežiwja ze zwadźenymaj staršimaj prózdniny pola dźěda na łužiskej wsy. Radšo hač sej zwadu staršeju naposkać wotkrywa sej wona w knize zemrěteje wowki łužiske powěsćowe figury.

Lutki, błudnički, wódny muž a připołdnica předstajichu so tuž spěwajo a rejujo we wobkuzłacych kostimach a kulisach. Na a za jewišćom skutkowachu čłonojo­ musicaloweje rjadownje a baletnych skupin towarstwa Łužiska hala. Chór Wojerowskeje zakładneje šule Při Halštrowje wustupi jako spěwace žabki­ a ryby a staraše so tak wo wjeselo.

Choćebuz (SN/CoR). Spěchowanske towarstwo za serbsku rěč w cyrkwi je njedawno wudało dalšu delnjoserbsku CD, a to pod hesłom „Sněžynka“. Słyšeć je na njej dohromady 23 modernje aranžowanych a wot dźěći spěwanych pěsnjow na temu zyma a hody. Je to prěnja delnjoserbska hodowna cejdejka scyła.

CDji připołoženy je zešiwk z tekstami a notami, zo móhli připosłucharjo spěwy tež nawuknyć. Podpěrali su towarstwo při projekće župa Delnja Łužica, RBB, Załožba za serbski lud a Budyski Serbski muzej, kotryž je za cover wobraz Měrćina Nowaka-Njechorńskeho přewostajił.