Wo knihach a kniharni (08.12.17)
Je jenož hišće dwě njedźeli hač do patoržicy. Štóž chce snano woměrje jutře kaž tež přichodnej dwě soboće wot 10 do 17 hodź. w Smolerjec kniharni za hodownym darom hladać, je radlubje witany. Někotražkuli nowostka w knižnym regalu na čitarjow čaka, ale tež cejdejki a tačele su w poskitku a hodowne karty wězo.
Lubowarjo elektroniskeje hudźby móža so na nowu tačel Mata Nawki „matotam. artifical music 01“ wjeselić. A hdyž so tačelak jónu wjerći, móžeće sej tež „čornu dróhu“ Berlinskeje dróhi na njón połožić. Pola CDjow steji wokomiknje adwentna a hodowna hudźba na prěnim městnje.
Natascha Sturm, nowa nakładnica ze Zhorjelca, předpołoži po prěnjej knižce „Taty und Paul – Die fantastischen Abenteuer einer Elfe“ dalše dožiwjenje małeje soniny – a to nic jeno za dźěći, ale tež za wulke zelowe žony. „Tatys kleine Kräuterfibel“ wopřijima powědančka a recepty ze zelemi kaž tež rjane ilustracije.
SAL w Liberecu spěchuje słowjansku wzajomnosć
Słowjanska wzajomnosć w podobje zwiskow mjez Čechami, Serbami we Łužicy a Polakami w Šleskej bywaše we wšelkich časach zašłeho połdra lěttysaca njerědko haćena a stajnje zaso wobnowjena, měješe pak tež hač do njedawneje nětčišosće bjezkonturny raz. Wuzběhowanje swojoraznosće naroda w přitomnosći a dźiwajo na přichad migrantow móže so wobhladować jako wobaranje přećiwo straće tradicijow a za zachowanje europskeje a demokratiskeje zmyslenosće.
Jednory scan hižo njedosaha
Dokumenty digitalizować je wjac hač jenož skenować a fotografować
Digitalizacija błudźi po wšěch medijach. Telewizija, nowiny, rozhłós, najbóle pak načasne medije kaž internet a socialne syće wěnuja so tejle naročnej a wužadacej temje. Tež tak poměrnje suche wědomosće kaž kulturowěda, rěčespyt abo bibliotekarstwo njemóža so digitalizaciji hižo zawrěć. Zakoń časa kaza so z temu čim zašo, ćim lěpje rozestajeć. To su tež wědomostnicy Budyskeho Serbskeho instituta a jeho Choćebuskeje wotnožki spóznali a njewotpowěduja jenož na wědomostnym polu wužadanju digitalizacije.
Serbski wodźacy wobraz?
Konferenca wo transformaciji Łužicy „po wuhlo“ nowe perspektiwy zmóžniła
Choćebuz (dku/SN). Braniborska techniska uniwersita Choćebuz-Zły Komorow (BTU), Załožba Rosy Luxemburg a Serbski institut běchu minjenu sobotu na konferencu wo transformaciji Łužicy „po wuhlu“ přeprosyli. Bě to hižo pjata na uniwersiće, rozestajaca so z aktualnymi towaršnostnymi temami a perspektiwami za Serbow rozestaješe.
Rěč dźěćatstwa jako echo, lot a kompas
Spisowaćelej Peterej Handke k pjećasydomdźesatym narodninam
Njedaloko Parisa bydlacy spisowaćel a basnik Peter Handke swjeći dźensa swoje 75. narodniony. Wón wudźeržuje lětdźesatki styki do Łužicy. Awstričan Handke, kotryž ma słowjanske korjenje, je na Mjezynarodnym swjedźenju serbskeje poezije 2008 na zahrodźe Budyskeho Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła čitał. Jenož lince drje, te pak zwostachu připosłucharjam w pomjatku, wšako Handkeho dźensa zjawnje čitaceho lědma dožiwiš. Jemu bliski z Łužicy bě wosebje basnik Kito Lorenc, kotrehož tworjenje swojemu nakładnistwu Suhrkamp zbližeše, kotrež na to poeziju serbskeho lyrikarja wuda. Za knihu Kita Lorenca „Die Insel, das Meer und das Schiff“ je Peter Handke předsłowo spisał, kotrež mnozy rady cituja. Tež teksty dalšich serbskich awtorow wón přełoži. Korutanskemu Słowjencej a nakładnikej Lojzy Wieserej z Celovca je wón Kita Lorenca zbližił. Škoda, zo njemóže hižo za klětu předwidźana kniha za dźěći we Wieser-nakładnistwje wuńć, dokelž je sej Kito Lorenc na přeco, nažel přezahe wusnył.
Oktoberska rewolucija staru Rusku powaliła (3)
Ćeknjeny šef prowizoriskeho knježerstwa Aleksander Kerjenskij hromadźi srjedź nowembra 1917 wokoło sebje 20 000 kozakow, zo by Pětrohród wróćo zdobył. Kozakojo běchu wobrónjeni burja z wosebitymi priwilegijemi na kromje Ruskeje, kaž nad Donom, w sewjernym Kawkazu, Uralu a Altaju kaž tež swěrni wojacy carja. Ale tež mjez nimi přiběraše ličba přiwisnikow sowjetow. W běhu pochoda na Pětrohrod přeběža tuž něhdźe połojca kozakow Kerjenskeho bolšewikam, 7 000 dalšich spjećowaše so wojować a wostatnych 3 000 staremu režimej swěrnych jězdnych pobichu čerwjeni gardisća. W běhu nowembra 1917 je so rewolucija bolšewikow w mnohich městach a kónčinach Ruskeje přesadźiła, dokelž so nimo wobrónjenych dźěłaćerjow tež namórnicy a wjetšina wojakow mócnarstwu sowjetow přizamknychu abo so jako neutralni deklarowachu.
Žiwy być po měsačku
Budyšin (CS/SN). Žiwy być po měsačku? Někotryžkuli so po tym ma: Hač włosy třihać, wusywać abo so operować dać, wšitko na staw měsaca wusměrja. We wobłuku Budyskeje akademije poda so wčera wječor ludowědnik dr. Helmut Groschwitz z Mnichowa/Berlina na slědy tohole fenomena. Z dr. Susanne Hozynej ze Serbskeho instituta wón hromadźe w komisiji za wuslědźenje ludoweje prozy dźěła.
Kulturne stawizny protyki měsačka bě tema doktorskeho dźěła dr. Helmuta Groschwitza, kiž je wědomostny sobudźěłaćer Regensburgskeje uniwersity a zdobom zamołwity za natwar a dźěławosć poradźowarnje Njematerielne kulturne herbstwo Bayerskeje při Bayerskej akademiji wědomosćow. Nimo toho wobsedźi wón po zdaću najwjetšu zběrku měsačkowych protykow Němskeje.
