„Muž widźi róžojće“ rěka aktualna produkcija Budyskeho ...
Wobrazy Serbow we wotstawku štwórć lětstotka
Budyšin/Frankfurt n. M. (SN/bn). Po zasukanych pućach a po dróze připada bě so 1992 tehdy w Berlinje skutkowacy fotožurnalist Andreas Varnhorn do Łužicy namakał. Krajina a wobydlerjo su wuměłca – sam wšak so jako tajki njewopisuje – nablaku fascinowali. Swoje powołanje a wóčko sćěhujo a bjez konkretneho wotmysła poča wón fotografować. Při tym přetrjeba wjace hač sto filmow, z kotrychž bu nimale 4 000 čornoběłych wobrazow. Jara wotewrjeni Serbja předewšěm z Chrósćic, Prawoćic, Pančic-Kukowa a Lejna njedowolichu jemu jenož hłuboke dohlady do swójbneho žiwjenja a zapopadnjenje samo wosobinskich wokomikow, ale přewodźachu jeho zdobom po swjedźenjach a nałožkach.
Zwotkel je tradicija?
Wo charismatiskim mužu z dwaceći mjenami
Budyšin (SN/CoR). Dobry wothłós žněješe srjedu prěnje zarjadowanje we wobłuku wosebiteje wustajeńcy „Krabat – Muž. Mytos. Marka.“ Budyskeho Serbskeho muzeja. Nimale 30 zajimcow bě so wot prěni nastork za ekspoziciju dawaceho genealogi a spisowaćela Hansa-Jürgena Schrötera najprjedy po přehladce wodźić dało, wjetšina z nich sćěhowaše na to tež jeho přednošk wo historiskej wosobinje a stawizniskich pozadkach, kotrež steja na spočatku puća serbskeho kuzłarja w powěsćach, romanach, filmach a mjeztym tež marki Krabata.
Předstaja rejohru
Wotkrywa sej „swój“ swět
Katka Krygarjec je w aktualnej hrajnej dobje dalša elewka w činohrajnym studiju Budyskeho Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła. Kaž lětsa tohorunja w dorostowej kowarni skutkowaca Katka Pöpelec bě tež wona w zašłych lětach čłonka młodźinskeho dźiwadła NSLDź a w inscenacijomaj „Wokomik prošu!“ a „Crux abo Zbóžnik pod łožom“ widźeć.
Medijowy dorost wćipny
Prózdninske seminary skića wobšěrne zeznajomjenje z rozhłosom
Budyšin (SN/bn). Lětuša „II. šulerska akademija medije“ Sakskeho wukubłanskeho a wupruwowanskeho kanala (SAEK) a Serbskeho rozhłosa w Budyšinje je so minjenu póndźelu zahajiła a traje hišće hač do jutřišeho pjatka. Mjez přerěznje 15 wobdźělnikami – k jednotliwym seminaram so raz wjace, raz mjenje zajimcow přizjewja – je nimale cyła redakcija młodźinskeho Radija Satkula, za kotruž je zarjadowanje zdobom tajke něšto kaž dalekubłanje.
Póndźelu rozłoži nawoda Budyskeho studija SAEK Michał Cyž zajimcam zakłady medijoweho prawa. Po tym přednošowaše Maik Scheffler na temu „Prawo a prawicarstwo“.
Zakład syće wědomosćow wo mjeńšinach
Budyšin (SN/bn). Pod hesłom „Mjeńšiny a rum“ přeprosy Budyski Serbski institut minjeny pjatk na zahajensku dźěłarničku za wutworjenje syće „Historiske mjeńšinowe slědźenja“. Cyłkownje wobdźěli so 15 historikarjow, politologow, sociologow kaž tež zajimcow, mjez druhim z Podstupima, Lipska a Wiena, na zakładnej wuměnje słužacym zarjadowanju. Dr. Pětš Šurman witaše přitomnych a wuzběhny bórzomnu 25. róčnicu nowozałoženja Serbskeho instituta. „Zhladujemy na wědomostnje produktiwnu dobu,“ wón rjekny, „jubilej je nam składnosć, wulki zajim na polu stawizniskeho slědźenja z minoritnym ćežišćom přez wutworjenje syće konstruktiwnje koordinować.“ Na to nawjazujo rozłoži Friedrich Pollack, jedyn z iniciatorow projekta, nastawacy „nowy komunikaciski forum, z kotrymž chcemy naš wobłuk sylnišo profilować“. Do diskusije, kak hodźeli so tele naroki najlěpje přesadźić, pokazachu štyrjo referenća na zakładźe přednoškow na móžne wědomostne temy foruma, runje tak pak na trěbnosć, interdisciplinarnje nałožujomne definicije wuwiwać.
