Měrko Šołta z Budyšina so słowa jima:
W póndźelnej rozprawje Serbskich Nowin wo wustajeńcy Augusta Bergta (str. 1) nałoži so za městnosć pomjenowanje „tachantska“ cyrkej runje tak kaž, zo bě Bergt „tachantski“ organist. Wobaj razaj je to wopak. Jako „tachantsku“ mjenujemy jenož katolski dźěl cyrkwje. Bergt njebě tež katolski organist, ale přistajeny ewangelskeje němskeje měšćanskeje wosady swj. Pětra. Wustajeńcu namakaš w cyrkwi swj. Pětra, potajkim ewangelskim dźělu. A kónčnje njebě Bergt ženje kantor, kaž so na spočatku přinoška twjerdźi.
Zwjazk 90/Zeleni „tuchwilu na žołmje jěchaja“, kaž w młodźinskej rěči rěka. W naprašowanjach k wólbam zwjazkoweho sejma 26. septembra žněja woni tójšto přihłosowanja. Zdźěla leža samo před etablěrowanymi dalšimi stronami. Smy so tuž mjez Serbami naprašowali, hač móhli so z knježerstwom ze „zelenej“ kanclerku spřećelić.
Cornelia Hempelowa z Konjec: Móžu sej „zelenu kanclerku“ jara derje předstajić. Trjebamy čerstwy a předewšěm młody wětřik na čole Němskeje. Swójba a dźěło w přezjednosći, digitalizacija wjesnych kónčin a zapłaćomny bydlenski rum su při tym jeno tři dypki, kotrež měli w našim kraju nuznje reformować.
Matej Korjeńk z Pančic-Kukowa: Bych z tym žiwy być dyrbjał, dokelž z toho wuchadźam, zo jenož kanclerka politiku njepostaja, ale knježerstwowe zarjady. By pak derje było, hdyž bychu Zeleni raz dopokazać dyrbjeli, zo tež zwonka opozicije něšto zdokonjeja.
Werner Měškank z Choćebuza piše:
We wudaću Serbskich Nowin ze 14. meje ma wječornik na 2. stronje foto z powěsću, kotraž bě takle tež w dalšich serbskich medijach wozjewjena – ze samsnym zmylkom. Tam mjenowanu ewangelsku cyrkej mjenuja němsce „Nikolai-Kirche“ abo tež „Oberkirche“. Wona pak njerěka serbsce „Hornja cyrkej“ a tež nic – kaž hižo druhdźe čitach – „Wyša cyrkej“ resp. delnjoserbsce „Wuša cerkwja“.
Mjeno „Oberkirche“ nasta, dokelž bě wona wodźaca porno tamnej, jenož něhdźe 200 metrow zdalenej, podrjadowanej Serbskej abo klóšterskej cyrkwi. „Klosterkirche“ mjenowany Boži dom w Choćebuzu bu po reformaciji tudyšej serbskej wosadźe za kemše přewostajeny. Tohodla rěka w ludźe tež „Wendische Kirche“. Tudyši Serbja praja wězo „Serbska cerkwja“ – tamnej pak „Němska cerkwja“, byrnjež ju w srjedźowěku Serbja natwarili. W njej mjenujcy předewšěm němske Bože słužby swjeća.
Měrćin Krawc z Delnjeho Wunjowa reaguje na „Zapósłane“ Marje Michałkoweje:
Knjeni Michałkowa twjerdźeše 11. meje w SN jako wotmołwu na diskusijny nastork dr. Měrćina Wałdy, zo njeje korporacija zjawneho prawa najbóle demokratiska forma zastupnistwa našeho ludu, ale towarstwo.
Měrćin Wałda z Njeswačidła wupraja so k „Zapósłanemu“, w SN ze 7. meje:
Helmut Richter a Dawid Statnik kritizujetaj, zo sym w swojim nastawku „Kak sej Serbja swoje połoženje rjane barbja“ něšto wopačne twjerdźił. Zazwonich tuž knjeza Richtera. Wón móžeše so na naju rozmołwu před wosomnaće lětami dopomnić, na kotrejž běchmoj wo sylnje woteběracej ličbje serbšćinu rěčacych debatowałoj. Powědach jemu tehdy wo swojim statistiskim naprašowanju a běchmoj sej přezjednaj, kak prekerna rěčna situacija je. Prašachmoj so, kak to dale póńdźe, jeli so ničo zasadnje njezměni. Mjez druhim wón mi rjekny, zo pruwuje tež situaciju připosłucharjow Serbskeho rozhłosa. Při telefonje mi nětko praji, zo njeměješe za to tehdy někajki nadawk, kaž běch twjerdźił. Respektuju to, tež hdyž mam to hinak w pomjatku. Na situaciji, kajkuž sym wopisał, pak to ničo njezměni, a mamy za nju retomas dalšich přikładow. Wobžaruju, zo njejsym z nim prjedy wo tym rěčał, kak so hišće na naju rozmołwu dopomina.
Marja Michałkowa z Lichanja pisa:
Knjez dr. Měrćin Wałda w swojim nastawku w SN z 5. meje k wuprajenjam na forumje Konrada Adenaueroweje załožby twjerdźi, zo „sej Serbja swoje połoženje rjane barbja“. Něhdy je zwjazkowy kancler Konrad Adenauer zwěsćił: „My smy wšitcy pod jednym njebjom žiwi, kóždy z nas pak ma hinaši horicont.“ Zo su Serbja surowe časy dožiwili, tež ja wěm. Zo pak wjetšina našeje towaršnosće dobru zhromadnosć mjez Serbami a Němcami pěstuje, je fakt.
Knjez Wałda so tež myli, hdyž twjerdźi, zo rozprawy wo połoženju serbskeho ludu jenož němske knježerstwo pisa. Domowina jako připóznata rěčnica Serbow, dalše serbske gremije a institucije wězo sobu na rozprawach dźěłaja.
Farar Měrćin Deleńk z Chrósćic wupraja so k nastawkej dr. Měrćina Wałdy, wozjewjenym w SN z 5. meje „Kak sej Serbja swoje połoženje rjane barbja“:
Helmut Richter z Budyšina piše k rozmyslowanjam dr. Měrćina Wałdy z 5. meje w našim dźeniku:
W nastawku „Kak sej Serbja swoje połoženje rjane barbja“ dr. Wałda twjerdźi, zo sym jemu powědał, zo mějach nadawk „koncept zdźěłać, kelko připosłucharjow Serbski rozhłós w přichodźe scyła hišće změje“. Tu wšak so myli. Njewěm, štó je jemu to napowědał, ja nic. Tajki nadawk ženje njemějach. Wot koho da? A hišće něšto: Dr. Wałda datuje swoje wuprajenje na statistiku z lěta 2007. Sym wšak hižo wot srjedź lěta 2004 rentnar. A štó by dyrbjał rentnarjej tajki spodźiwny nadawk dać? To su tuž jenož, wšako dr. Wałda wuraz w swojim artiklu sam wužiwa, „fake news“.
W samsnej naležnosći wupraja so předsyda Domowiny Dawid Statnik:
Cyril Pjech z Berlina wupraja so k přinoškej ze seriala „Na serbskich slědach po Praze“ w Předźenaku z 30. apryla:
W septembru 1961 běchu wólby Ludoweje komory NDR – samsny dźeń tež zwjazkoweho sejma ZRN. Dokelž naši předstajeni na Erfurtskim měšniskim seminarje nochcychu, zo seminar napadnje, hdyž jeho wobydlerjo wšitcy wolić njeńdu – tehdom dyrbjachmy so za čas dołhich prózdnin stajnje doma přizjewić, potajkim tež tam wolić, su nam cyle jednorje prózdniny podlěšili. Ja běch krótko do toho čěskeho wučerja zeznał, a wón přeprosy mje k sebi domoj do wsy Náměšt’ na Hané blisko Olomouca.
Pod titulom „Serbja we Łužicy – Drěmacy pokład w Sakskej?“ je Konrada Adenauerowa załožba CDU w štyrjoch wusyłanjach přez livestream aktualne wobstejnosće našeho ludu předstajiła. Štóž woprawdźite połoženje Serbow znaje, dyrbješe so jara dźiwać, kak sej woni sami swoju prekernu situaciju přeco hišće rjanu barbja.
W slědźe online-foruma „Jedyn lud, jedyn hłós!?“ bě rěč wo politiskej participaciji našeho ludu. W swojim zawodźe sławješe bywša zapósłanča zwjazkoweho sejma Marja Michałkowa w najróžojćišich barbach zhromadne stawizny Serbow a Němcow. Tysac lět su woni w pječa přikładnej „přezjednosći jako wjetšina a mjeńšina žiwi byli“ a tež dźensa we „wuběrnej zhromadnosći“ we Łužicy sydla. Štóž konfrontacije znaje, kotrež so wšudźe tam jewja, hdźež wjetšina na mjeńšinu storči, dyrbi ze zawisću na paradiziske wobstejnosće Serbow we łužiskej „Šlarafiji“ hladać.