Zašły tydźeń běchu serbscy muzejownicy na tři zarjadowanja ze wšelkej zaběru přeprosyli. Na jednym městnje stejachu baje, na dalšim dyrdomdejske wodźenje po sprjewinym měsće a na třećim tworjace wuměłstwo.
Budyšin (SN/MiR). Kursy serbšćiny za dźěći, kotrež chcedźa na Budysku Serbsku zakładnu šulu hić, hižo žane njebudu. Rěčny centrum WITAJ Budyšin bě je zańdźene lěta wobstajnje přewjedował. „Přičina našeho postupowanja je, zo chcemy serbskorěčny profil na tutej Budyskej šuli bóle sylnić“, zwuraznja nawodnica RCW dr. Beata Brězanowa. „Nětko smy dyrbjeli rozsudźić. Starši so za tym prašeja, hač móža swoje dźěći na kurs přizjewić. Wotmołwa z našeje strony je jasna, zo tajke kursy za Budyske předšulske dźěći wjac njeposkićamy, kotrež steja w zwisku z přistupom do Serbskeje zakładneje šule Budyšin.“
Na čłonskej zhromadźiznje Drježdźanskeho towarstwa Stup dale su perspektiwu wuwučowanja serbšćiny w sakskej stolicy rozjimali. Při tym mějachu a maja wjacore prašenja rozrisać.
Smjerdźaca (aha/SN). Wčera zahaji so w Smjerdźečanskim kubłanskim srjedźišću LIPA tydźeń sporta a wočerstwjenja. Kóžde lěto, mjeztym je to pjaty raz, tam tajke lěhwo w prěnim kaž tež poslednim tydźenju lěćnych prózdnin zarjaduja.
Po hygienowej koncepciji, kotraž je za přewjedźenje tajkeho prózdninskeho tydźenja z dźěćimi předpisana, su cyłkownje dwaceći dźěći na štyri skupiny rozrjadowali. W zamołwitosći Annett Mikeloweje nawjeduja skupiny, kotrymž su mjena „słónčka, tučelki, hwězdźički a dźěći zboža“ dali, štyri gymnaziastki. Wobdźělnicy w starobje šěsć do dźewjeć lět su ze Smjerdźaceje a wokolnych wsow, mjeztym zo je sydomlětna Carlotta – jeje staršej rady chcetaj, zo wona zwisk k serbskim dźěćom nawjaza – samo z Drježdźan.
Na Serbskej zakładnej šuli Budyšin rozžohnuja so dźensa wučerki a wučerjo kaž tež wulka syła šulerjow ze swojej wjelelětnej koleginu Róžamarju Šewcowej. Něhdy bě wona sama šulerka tamnišeje šule, kotraž běše hišće na Lawskich hrjebjach. Wosebje rady je wona w Slepjanskej drasće w dźěćacym chórje pod nawodom Friedle Wjeńcyneje spěwała. Wuchodźiwši šulu studowaše wučerstwo na Budyskim Serbskim wučerskim wustawje „Korla Janak“.
Dwanaće stacijow zajimcow přeproša. Informaciske tafle su z drjewa robinije. Dožiwjenska šćežka rozłožuje wopytowarjam baju wo Krabaće po romanje Otfrieda Preußlera. „Dźe wo přichod Krabata do Čorneho Chołmca, wo jeho lěta jako wučomnik, jeho rjemjesło, jeho wšědny dźeń. Wobjednane su mnohe temy“, praji Magdalena Schaffer, kotraž je wot lońšeho awgusta zamołwita za dźěćace a młodźinske dźěło we wobłuku kulturne kubłanje na dožiwjenskim statoku Krabatowy młyn w Čornym Chołmcu. Wo wothłosu, rozšěrjenju a přichodźe dožiwjenskeje šćežki je so Andreas Kirschke z njej rozmołwjał.
Knjeni Schaffer, kotre předstawizny ma dožiwjenska šćežka?
M. Schaffer: Wona nasta w lěće 2010 po ideji mojeje předchadnicy Kerstin Zukunft. Na 450metrowskim pućiku je dwanaće zajimawych stacijow wutworjenych. Zakładna mysl bě, zo sej hosćo baju wo Krabaće samostatnje, z wćipnosću a z fantaziju wotkrywaja. Jako čerwjenu nitku zdźěłachmy kwis z mnohostronskimi prašenjemi.