Rakecy (UM/SN). Jako so srjedź septembra lisćina za myto „Sakski měznik 2024“ nominowanych předewzaćow wozjewi, steješe na njej tež mjeno Rakečanskeje Purtec Engineering twzr. Firma drje na kóncu mjez wuznamjenjenymi njebě, „zasłužili pak sej to zawěsće bychmy. Ale hižo ryzy nominowanje bě wulki wuspěch“, měni Markus Scheithauer.
„Sakski měznik“ spožčeja kóžde lěto firmam, kotrymž je so wuspěšna generaciska změna poradźiła. W padźe Purtec staj Markus a Victoria Scheithauer dalše wobstaće předewzaća zaručiłoj, po tym zo bě so Roland Lange z aktiwneho powołanskeho žiwjenja rozžohnował. 27 lět – wot załoženja w lěće 1995 hač do 2022 – je wón předewzaće jako jednaćelski towaršnik nawjedował. Rodźeny Lipšćan Markus Scheithauer bě do toho při twarje milinarnjow a w energijowym hospodarstwje skutkował. Hižo dołho sej wón přeješe, swójske předewzaće nawjedować.
Hórnikecy (KD/SN). „Tu w Hórnikecach wěnujemy so industrijnym stawiznam Łužiskeho brunicoweho rewěra, Budyski Serbski muzej wěnuje so kulturnym stawiznam serbskeho ludu – tak běše wjac hač zmysłapołne, zo smy žiwjenje a skutkowanje za Łužicu tak wuznamneho němsko-serbskeho twarskeho inženjera Eberharda Dučmana zhromadnje přeslědźili“. Z tutymi słowami zahaji nawodnica Hórnikečanskeje Energijoweje fabriki Maria Schöne wernisažu wustajeńcy pod titulom „Twarski inženjer Eberhard Dučman. Mjez łužiskej drjewowej architekturu a industrielnym twarjenjom“. Projekt iniciěrowali běchu jeje předchadnica w zastojnstwje Kirstin Zinke, direktorka Serbskeho muzeja Christina Boguszowa a dr. dr. Betina Kaunowa, kuratorka wustajeńcy. Naposledk mjenowana je dźowka Dučmana (1926 – 2005), kotraž zawostajenstwo nana předźěła a rjaduje. Wona je na derje wopytanym zarjadowanju hosći tež přez dwurěčnu wustajeńcu w Energijowej fabrice wodźiła.
Z domiznu so zaběrali
Kamjenc. Sakske ministerstwo za kultus je dobyćerjow krajneho myta za domizniske slědźenje wozjewiło. Mjez nimi je Hans-Joachim Rühle z Hornjeje Hórki, kotryž je so w swojim dźěle z generalom Michael Lorentzom von Pirchom rozestajał a z tym dobropis za knihi dóstał. Šulerka Kamjenskeho Lessingoweho gymnazija Anna-Luise Schmidt je so z rownišćom při Skaskowskej horje zaběrała a 750 eurow dobyła.
Dar rozhłosa brigadźe
Budyšin. Składnostnje lětušeje 75. róčnicy załoženja 1. serbskeje kulturneje brigady bě Serbski rozhłós ćělesu produkowanje spěwa darił. Wotpowědne nahrawanje z chórom ćělesa wotmě so dźensa w Budyskim Serbskim domje. Zdobom wužichu spěwarki a spěwarjo składnosć, za přichodny wustup na 150. schadźowance zwučować.
Dźěći jatych zastarować
„Posłuchaj lěkarja, prjed hač jeho trjebaš!“, serbske přisłowo namołwja.
Tuž wěnuje so student mediciny Pětr Dźisławk znatym a mjenje znatym chorosćam, zo by je čitarjam trochu bliže rozłožował (58).
Kóžne chorosće su najčasćišo jewjace so choroby. 30 do 70 procentow wšěch ludźi ćerpi znajmjeńša jónu w žiwjenju na schorjenje kože. Mjez kóžnymi chorosćemi je šupiznowa lišawa wosebje w sewjernej Europje jedna z najrelewantnišich. W Němskej njesetej tute brěmjo něhdźe dwaj procentaj ludnosće. Tuž chcemy dźensa skrótka na to pohladnyć, što šupiznowa lišawa scyła je. Jedna so tu wo chronisku chorosć, kotraž zwisuje ze zahorjenjom kože na wěstych blakach ćěła. Su to klasisce zadnja strona łochća a prědnje koleno. Tak da so šupiznowa lišawa derje wot neurodermitis, dalšeje husto wustupowaceje kóžneje chorosće, rozeznawać. Neurodermitis je zahorjenje w normalnym padźe runje na nawopačnym boku wulkich zhibadłow, we łónčku a podkolenu. Wobě chorosći pak móžetej so tež wšudźe druhdźe jewić.
Budyšin. Šulerjo a wučerjo Budyskeho Serbskeho gymnazija přeprošuja wutoru, 19. nowembra, wot 15.30 hodź. wšitkich zajimcow wutrobnje na swój dźeń wotewrjenych duri. Mjez druhim wotewru tam w 16.30 hodź. mału wustajeńcu wo žiwjenju a skutkowanju serbskeho wědomostnika Mikławša Joachima Wićaza (15.3.1921–27.6.1998). Pochadźacy z Kamjeneje pola Radworja běše wón jedyn z najwuznamnišich informatikarjow NDR a je mjez druhim prěni ličak na blido wuwił.
Mužojo zaspěwaja
Pančicy-Kukow. Tradicionalnje wotměje so posledni nazymski koncert w běhu lěta na předwječoru pokutneho dnja w Pančicach-Kukowje. Jutře, wutoru, w 19 hodź. wustupi w awli tamnišeje Šule Ćišinskeho Serbski muski chór Delany. Spěwarjo wokoło dirigenta Mateja Kowarja zawjesela publikum z lóštnymi serbskimi ludowymi pěsnjemi runje tak kaž ze spěwami našich słowjanskich susodow. Dale zaklinča kompozicije, kotrež su za delanskich spěwarjow nastali. Zastup płaći sydom eurow. Organizatorojo wjesela so nad bohatym wopytom.
Njebjelčicy (AKr/SN). Časćišo sy minjene tydźenje w Njebjelčanskej wokolinje słyšał prašenje, hač je so hižo nowy karnewalowy princ namakał. Za to zamołwity w Serbskopazličanskim karnewalowym towarstwje Christoph Cyž jězdźeše minjeny čas skradźu po serbskej Łužicy, zo by našoł muža, kotryž by zwólniwy był ceptar přewzać. Pytanje pak njebě jednore. Ćim bóle běchu sobustawojo karnewaloweho towarstwa wolóženi, zo su noweho princa namakali. Minjenu sobotu su jeho w Njebjelčanskej „Bjesadźe“ předstajili.
Tež w Radworju běše minjeny kónc tydźenja tak daloko. Tu swjećachu kermušu. W tamnišim hosćencu „Meja“ je sobotu žónski ansambl Jarobinka nazymski koncert wuhotował.
Radwor (SN/VaŽ). Z Hornjeje Łužicy pochadźace spěwarki projektoweho chóra maja wuwzaćnje pěsnje w delnjoserbskej a w Slepjanskej rěči w swojim programje pod titulom „Spěwy z brunicowych kónčin“.
Chór chce na serbske wsy dopominać, kotrež su so wudobywanja brunicy dla zhubili. Z pozhubjenjom tutych wjeskow je so tež čwak rěče a kultury zhubił, wosebje tež spěwow, naspomni nawodnica chóra Walburga Wałdźic. Žónski chór chce spěwy zaso wožiwić a šěršej zjawnosći spřistupnić, wšako mnohe z nich we Łužicy lědma hišće znate su.