1Na kóždy pad, to dźě hižo z našeje wustawy wuchadźa. Nimo toho je UNESCO serbšćinu jako wohroženu rěč zastopnjowała. Ze spěchowanjom našeje maćeršćiny w zjawnosći stupa jeje prestiž, a młoda serbska generacija spóznawa, zo njeje to jenož rěč „za doma a zahrodku“. Ze spěchowanjom spóznawa němskorěčne wobydlerstwo, zo leži perspektiwa Łužicy w serbsko-němskej runoprawosći. Dobry srědk je institucionelna serbska rěčna šula!

2Za Serbow bě strukturna změna spo­čat­nje nadźijepołna: Někotre ćeže, zwisowace z hórnistwom, su w dokumentach naličene. Naše projekty su tež wobstatk wot Sakskeje a Braniborskeje zapodatych lisćin. Diskusiju, wobmjezować spěchowanje na „krute stejnišćowe faktory“ a z njej zwisowacy strach za serbske projekty mamy z ofensiwu wo narunanje přez hórnistwo zničenych rěčnych a kulturnych rumow wotwobarać.