Wotstawk k podawkam, kotrež jako młody dožiwiš, drje je z kóždym lětom wjetši, z pomjatka pak so ći wone njepominu. Runje k róčnicam, kaž tuchwilu k mjeztym sydomdźesatej róčnicy kónca Druheje swětoweje wójny, nawróćeja so tež dopomnjenki na wony struchły čas a na nowozapočatk po wójnje.

Serbstwo čile z rowa stawa

Do ródneho Radworja z „kočim zbožom“ hižo třeći dźeń po wójnje došedši sym jeho­ wonkowny raz – Bohu a pólskemu zasahej budź dźak – njenašoł hinašeho napohlada hač toho před měsacomaj, jako­ běch dyrbjał do „wójny“ ćahnyć.