Za měrliwu mjezsobnosć
Přednošk k interkulturnemu tydźenjej antisemitizmej wěnowany był
Wojerecy (AK/SN). Město Wojerecy móže přećiwo antisemitizmej jasne znamjo dać. „Mjezynarodny projekt Kopolaki by tež šulski předmjet stawizny wobohaćić móhł“, poruči Lipšćanski nabožnowědnik Florian Illerhaus minjenu srjedu na tamnišej ludowej uniwersiće. Něhdźe 20 zajimcow přiwabi jeho přednošk, kotryž słuša k 15 zarjadowanjam města we wobłuku interkulturneho tydźenja Budyskeho wokrjesa.
Čerwjena armeja wuchodnu Pólsku wobsadźiła
28. septembra 1939 podpisaštaj w Moskwje wonkownaj ministraj Sowjetskeho zwjazka (ZSSR) a Němskeje Wjačeslaw M. Molotow a Joachim von Ribbentrop zrěčenje wo demarkaciskej liniji w Pólskej. Dźeń do toho docpěchu diwizije Čerwjeneje armeje we wuchodnej Pólskej tamnišu, we Versailleskim měrowym zrěčenju 1919 postajenu zapadnu mjezu Ruskeje a zetkachu so tam z wojakami Wehrmachty. Jeje komanderam běchu přikazali, zo maja so sowjetskim jednotkam bjez wojowanja zbližić a so dojednać. Tak docpě tankowy korps generala Heinza Guderiana 28. septembra pola Brjesta-Litowska sowjetske jednotki.
Městna wobsadźene byli
Nowa zběrka
„Wšo, štož nutřka steji, su wosobinske dožiwjenja“
Budyšin (MCu/SN). Z „dobry wjacor“ postrowichu so wčera wopytowarjo delnjoserbskeho čitanskeho wječorka w Smolerjec kniharni. Něhdyši wučer Erwin Hanuš z Choćebuza předstaji tam swoju nowu knihu „Wósłonki mójogo žywjenja“. Sam je titul do hornjoserbšćiny z „Třěski mojeho žiwjenja“ přełožił. A „třěski“ wujewichu so jako epizody, podawki, anekdoty a dožiwjenja – roztřěskane we wšelakich žiwjenskich stacijach wot dźěćatstwa hač do dźensnišeho časa awtora na wuměnku.
Pisajće nam!
Mjez frontomaj być
25. literarna kermuša so w Njeswačidle wotměła
Druhdy maš zaćišć, zo wjetšina tych, kotřiž wšědnje serbsce rěča – potajkim přez wosadne žiwjenje na wsy wusko socialnje zwjazani a swójski miljej tworjacy katolikojo –, na to zabywa, zo su tež hišće druzy ludźo a druhe kónčiny, kotrež su k bohatym serbskim stawiznam přinošowali. Na tamnej stronje zdobom pytnješ, zo ći, kiž dźensa w kónčinach bydla, hdźež je so serbšćina zwjetša jako komunikaciski srědk ze zjawnosće zhubiła, runje tak na swoje serbske korjenje zabywaja. Ludowe nakładnistwo Domowina pak to njezapomina.
Nowa Serbska protyka wěnuje so wsy, kotraž na „tysaclětne stawizny“ zhladuje, kaž Handrij Wirth tam pisa, kotrež su zwjetša serbske byli a w kotrychž su „serbscy wótčincy“, kaž Manfred Laduš-Hermančanski pisa, wulki zaćišć zawostajili – wjes rěka Njeswačidło.
W nowostce wo starych časach zhonić
Pančicy-Kukow (HBu/SN). Stólčki wčera wječor w awli Pančičanskeje šule nimale dosahali njejsu, telko ludźi bě na premjeru knihi „Z Lipicy do hole. Wobrazy a powěsće z dawnych časow“ přišło. Zestajiłoj staj ju Michał Anders a Pětr Lipič.
Zawodnje powědaše Michał Anders wo nastaću a rozrjadowanju knihi, kiž je hłownje na kónčinu podłu Klóšterskeje wody wusměrjena a kotraž z pomocu historiskich wobrazow kaž tež nowinskich přinoškow a dalšich tekstow žiwjenske poměry před něhdźe sto lětami rysuje. Zdobom poda Anders dohlad do wužiwanych žórłow. Někotre kopije starych aktow z klóštra Marijineje hwězdy měješe wčera sobu a pokazowaše je. Při tym skedźbni na to, zo njesměł čitar aktow čućiwy być, dokelž so w nich jako dopokazy njeskutkow tež stare nože abo dźěle nopa morjenych chowaja. Na to předčita teksty wo žeńtwje ze zadźěwkami, wo rozrězanych bantach na kwasu, wo morjenej šwalči a wojerski list z lěta 1866, štož je mjez přitomnymi wutrobne smjeće, ale tež hnuće zbudźiło.
Wo demokraće zhonili
„Kofej w třoch“ tónraz ze stawizniskim přednoškom
Budyšin (CRM/SN). Rjad „Kofej w třoch“ w Budyskim Serbskim muzeju žněješe wčera jara čiły wothłós. Wědomostny wolontar muzeja Alexander Pólk přednošowaše wo Arnošće Barće-Brězynčanskim a jeho politiskim dźěle jako demokrat na dobro serbskeho ludu.
Bara Sundowner lětsa wulki wuspěch była
Beno Brězan w Budyšinje dwaj měsacaj dołho krasny blečk wočerstwjenja a serbske zetkanišćo poskićał
Wo čim soni čłowjek po napinacym dźěłowym dnju? Beno Brězan z Budyšina ma na to jednoru wotmołwu: „Wo přijomnym kućiku, hdźež móžeš so při decentnej hudźbje ze swójbnymi a přećelemi zetkać, zhromadnje słódny cocktail pić a sej atmosferu a chowanje słónca lubić dać.“ Runje to je tuž zakładny koncept jeho Sundowner-bary, kotruž bě Budyšan wot 4. julija hač do 1. septembra na zahrodźe Serbskeho ludoweho ansambla zarjadował. Poskićeć ludźom cocktaile a małe přikuski na zahrodźe ansambla, wo tym je hižo dołho rozmyslował.
Loni so hižo wuspytał
