Budyšin (SN/bn). Dorostowy chór a rejowanska skupina 1. serbskeje kulturneje brigady stej wčera „trochu zapozdźeny nalětni koncert“ w połnje wobsadźenej awli Serbskeho gymnazija Budyšin wuhotowałoj. Po słowach nawodnicy chóra Judith Škodźineje zwažichu so ze zarjadowanjom na „mały eksperiment“, kombinujo je ze swačinu. Zdobom bě koncert „zakónčenje přewšo aktiwneho lěta z tójšto wjerškami“, wona rjekny. Při tym wu­zběhny mjez druhim wustup na lońšej Schadźowance a wobrubjenje lětušeho wopomnjeća padnjenych pólskich wojakow składnostnje 80. róčnicy kónca ­Druheje swětoweje wójny. Program spěwneho cyłka wotbłyšćowaše narok ćělesa, „wobchowować tradicije a zwjazać je z modernu“ kaž tež „wobkedźbować wšitke rěče“, kotrež na gymnaziju po­dawaja. Tak zaklinčachu na přikład ­sadźby „Ja znaju kraj“, „California dreaming“, „W moim ogródecku“ a „Vois sur ton chemin“.

Budyšin (SN/bn). Na zakładźe serbskeho mytosa bě Otfried Preußler w běhu dźesać lět swój najwuspěšniši roman „Krabat“ spisał. Po prěnim wudaću 1971 bu kniha mjeztym we wjace hač 40 rěčach publikowana. Wotnětka je tež hornjoserbska wersija Lubiny Hajduk-Vjelikovićoweje a Dušana Hajduka-Veljkovića, wušła pod titulom „krabat a čorny mišter“ w jeju nakładnistwje Veles, na předań. Wčera staj ju přełožowarjej w kopaće połnej Smolerjec kniharni premjernje předstajiłoj. „Originalny roman je sej zeserbšćenje prosće zasłužił. Preußler spleće swoje figury na přewšo wuměłske wašnje, a sym horda, zo je so nam poradźiło, tomu wotpowědować“, Hajduk-Veljkovićowa zjima. Wosebje dźakowaše so w tym zwisku Rejzy Šěnowej a Boženje Braumanowej za lektorat kaž tež wuměłči Evje Gaeding za ilustracije a nic naposledk Załožbje za serbski lud za spěchowanje. Na prašenje z publikuma wona rozłoži, zo je přełožk w běhu dweju lět nastał, při čimž je so mjez druhim na čěsku wersiju „sadu po sadźe přirunujo“ złožiła.