Budyšin (SN/MiR). Na žurli Serbskeho ludoweho ansambla knježeše zašłu sobotu barowa atmosfera. Publikum so nad wuhotowanjom žurle a pohosćenjom přewšo wjeseleše. Předewšěm pak wobdźiwachu třihodźinski amizement, kotryž woblubowana band „5 an der Feier“ skićeše. Šěsć hudźbnikow bě na party składnostnje dźesaćlětneho wobstaća přeprosyło. Na wšěch 200 wopytowarjow, přede­wšěm Serbow, bě sej kartku za live-koncert wobstarało.

W oktobrje 2013 běchu mužojo při hudźenju něhdźe we Łužicy rozsudźili, band załožić. Kaž tehdy tak tež dźensa wodźeše Carsten Schneider jako confroncier publikum po programje, pućujo po swěće. Spontane přispomnjenja jeho mandźelskeje Evy-Marije wšitko skulojćichu. Publikum čuješe so kaž na wulkim swójbnym swjedźenju, hdyž so nowinki šěrja a z anekdotami na dawno zašłe časy dopomina. Wosebje powabne běše prašenje Carstena Schneidera na swojich „mužow“, hdźe su hižo wšudźe hudźili. Publikum wutrobiće a hejsujo přikleskowaše, dopominajo so na swój „młody čas“.

Budyšin (SN/bn). „Samo za linguistow dosć naročna lektura“ je po słowach dr. Sonje Wölkoweje najnowša publikacija rjadu „Spisy Serbskeho instituta“, kotruž wčera w Smolerjec kniharni něhdźe 20 zajimcam premjernje předstajichu. Kniha „Komplexität und soziolinguistische Typologie in den Flexionssystemen des Sorbischen“ z pjera prof. dr. Thomasa Menzela wotbłyšćuje mjez druhim „wuwićowe rozdźěle mjez delnjo- a hornjoserbšćinu w zwisku z jeju wšelakorymi sociolinguistiskimi wuměnjenjemi“ a rozjimuje prašenje, kak je so dual we woběmaj rěčomaj do dźensnišeho wobchowował. Wobswětlujo metodologiju swojeho slědźenja Menzel wuzběhny, zo złoži so na „wuběrnych rěčespytnikow, kotřiž su po Druhej swětowej wójnje započinali, serbšćinu strukturalistisce klasifikować. Naš nadawk je, na tymle zakładźe pokročować, při čimž pak mamy wobstajnje dale so wuwiwace linguistiske prudźenja wobkedźbować.“ Najwažnišo w tym zwisku su „socialne faktory, kotrež rěče takrjec wotwonka wobwliwuja“.

W žohnowanej starobje nimale 92 lět je prof. dr. sc. Helmut Faska 15. januara swój posledni puć nastupił. Rodźeny 1932 we Wuježku pod Čornobohom, na južnej kromje hornjoserbskeho rěčneho teritorija, wuži po Druhej swětowej wójnje składnosć a wopyta gymnazij w Českej Lípje, Warnoćicach a Liberecu. Bě tuž jedyn ze zastupjerjow tak mjenowaneje Warnočanskeje generacije. Nawróćiwši so do Łužicy, złoži 1951 maturu na Serbskej wyšej šuli w Budyšinje, hdźež skutkowaše na to dwě lěće jako wučer serbšćiny a sporta. Slědowaše studij sorabistiki a polonistiki w Lipsku, hdźež sta so čłon a předsyda Sorabije. 1957 poda so na dalši studij do Moskwy, na uniwersitu Lomonosowa.