„Naš kraj“ je titul projekta tak mjenowaneho wobydlerskeho dźiwadła, kotryž chce serbsko-němske poćahi we Łužicy wobswětlić. We wobłuku informaciskeho zarjadowanja móžachu so zajimcy wčera w foyeru Budyskeho Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła wo nim wobhonić.
Budyšin (SN/bn). Iniciator projekta je nawoda festiwala šesćiměstow „Přińć a woteńć“ Hans Narva. Zhromadnje z režiserku Julianu Meckert a z hudźbnicu Sofiju Cyžec zdźěła wón koncept na zakładźe prašenjow, kaž na přikład „Što charakterizuje identitu w napjatnišću mjez mjeńšinu a wjetšinu?“, „Připóznawa Němska Serbow jako indigeny lud?“, „W kotrej měrje je wjetšina za indigene ludy zamołwita a začuwaja so Serbja scyła jako tajki?“. Tónle naćisk tworješe wuchadźišćo dweju sympozijow w Kamjencu a Choćebuzu, hdźež „chcychmy so z wobydlerjemi wuměnić, kotřiž so takrjec wuznaja“, Meckert rozłoži. Kooperaciskej partneraj projekta stej NSLDź a Statne dźiwadło Choćebuz, kotrejž „podpěrujetej nas nastupajo wabjenje a rumnosće“.
W nachilacym so jubilejnym lěće na česć Handrija Zejlerja a Korle Awgusta Kocora su so mnohe twórby a adapcije klasikarjow serbskeje wuměłskeje hudźby a chóroweho hibanja předstajeli, na mnohich koncertach, nyšporach a spěwnych swjedźenjach, w cyrkwjach, na wjetšich a mjeńšich žurlach Hornjeje a Delnjeje Łužicy kaž tež w sakskej stolicy; tohorunja w serbskich programach radija. Na tym maja mnohe zarjadnišća a zarjady swój podźěl, prěnjorjadnje Serbski ludowy ansambl, chóry, hudźbne a spěwne ćělesa najwšelakorišeje družiny, serbskej redakciji rozhłosow MDR a RBB a – nic naposledk – njeličomni powołanscy přistajeni a čestnohamtsce skutkowacy interpreća. Lisćina poskitkow, koordinowanych w kulturnym wotrjedźe Domowiny, wopřijima wjace hač dwaceći koncertow w běhu lěta. Nimo toho běchu/su to čitanja, konferency, zjawne spominanja, šulerske projekty, ekskursije a wjacore, tež digitalne publikacije. Lěto zjawnych jubilejnych zarjadowanjow započa so 5.
„Mobilny adwentny kalender“ Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła a Serbskeho ludoweho ansambla pod hesłom „Hody jědu“ změje jutře, štwórtk, we 18 hodź. premjeru při Wotrowskej starej šuli. Na pućowacym jewišću dožiwja wopytowarjo hudźbnikow, dźiwadźelnikow, klankarjow a hóstnych wuměłcow, kotřiž poskićeja „dobroty za ćěło a dušu na wjeselo cyłeje swójby“.
Budyšin (SN/bn). „Hodowny mobil“ budźe hač do 22. decembra wot póndźele do pjatka stajnje we 18 hodź. kóždy wječor po cyłej Hornjej Łužicy po puću. Pućowace jewišćo wuhotuja wosrjedź wsow. Přichodne stacije su Chrósćicy, Hrubjelčicy, Nowa Wjeska, Róžant a delnje Sulšecy. NSLDź a SLA stej „wšelake wotměnjawe programy wuwiwałoj, teksty a hudźbu wupytałoj a nazwučowałoj, sćinohru za klankodźiwadło spisałoj a rekwizity twariłoj, w dźěłarnjach skowałoj a pomolowałoj“, kaž zarjadowacej instituciji w nowinarskej zdźělence pisatej. Koncepciju za zarjadowanje běchu zastupjerka intendanta NSLDź za serbske dźiwadło Madleńka Šołćic, dźiwadźelnik Jurij Šiman a intendant SLA Tomas Kreibich-Nawka zdźěłali.
Budyšin (SN/bn). Swěćace so woči přewažnje młodych hudźbnikow a spěwarjow na jewišću, zahorjeny publikum na trójce kopatej połnej žurli Budyskeho Kamjentneho domu a po wšěm zdaću dosć nahladna suma zezběranych pjenjez – po dwulětnej přestawce zaso na městnje wotměte beneficne koncerty „Swingin‘ Santa“ su wočakowanja „wjac hač spjelnili“. Po słowach jednaćela hosćićelskeho zarjadowarja Torstena Wiegela bu „na wšitkich runinach niwow do krizy docpěty“; zamołwity domu za mjezynarodne projekty Paul Fischer bě „přewšo spokojom. Dźakownosć publikuma bě runje tak jasnje pytnyć kaž dźeń a wuša zwjazanosć akterkow a akterow.“