Jubilejny rěčnik bě Lipšćanski spisowaćel Clemens Meyer z titulom: „Indianojo w Sakskej – Wo mytach a dajacych sonach“ . Wuznawacy so jako Saksa porěči w połnje wobsadźenej Kamjenskej cyrkwi swj. Hany.
Kamjenc (SN/HaJ). Roland Dantz, wyši měšćanosta Kamjenca, powita publikum wčera z parablu wo wjelkomaj, kiž pječa w čłowjeku bydlitaj a wojujetaj, poćahujo so na Gottholda Ephraima Lessinga. Wot 2014 přeprošuje Centrum za recepciju Lessinga awtorki a awtorow, so do myslow sławneho syna města zanurić a za wotmołwami na prašenja přitomnosće pytać. Michael Hametner, kiž je mnohim wopytowarjam jako zarjadowar rjadu znaty, poda zawod do biografije a tworjenja rěčnika.
Dźensa před sto lětami, 13. požnjenca 1923, narodźi so we Wuježku pola Wósporka Arnošt Kowar do serbskeje ewangelskeje ratarskeje swójby. Po wójnje sta so z přistajenym měšćanskeho zarjadnistwa w Lubiju. Čestnohamtsce bě Arnošt Kowar tehdy městopředsyda Domowinskeje skupiny Lubij ze 120 čłonami. W nalěću 1948 nawabištaj Pawoł Nedo a Božidar Dobrucki jeho za sobudźěło hakle w meji wutworjeneho Serbskeho zarjada po schwalenju Serbskeho zakonja přez Sakski krajny sejm. Kowar je Dom za serbske ludowe wuměłstwo sobu wutworił. W lěće 1958 so wón hłownje sobu zasadźowaše za akciju „My smy tak bohaći“, kotruž bě Domowina do žiwjenja zwołała. Wón a dalši Domowinjenjo zběrachu rědke eksponaty našeje materielneje kultury. Zdobom zapisowachu a natočichu na zynkopask dopomnjenki staršich Serbow wo nałožkach, tradicijach a wjesnych swjedźenjach.
10. požnjenca před 25 lětami zemrě w Budyšinje přełožowarka, rěčewědnica, awtorka a aktiwna spěchowarka serbskeho kulturneho žiwjenja Kata Malinkowa. Na Budyskim Michałskim pohrjebnišću nańdźe poboku mandźelskeho Pětra swój posledni wotpočink. Wona bě so 1. meje 1931 zhromadnje ze sotru Hanu swójbje wučerja Mikławša Cyža w Baćonju narodźiła. Dwójnikaj wotrosćeštej w serbskej katolskej swójbje a staštej so pozdźišo wučerce. Sotra Hana bě so na wučerja Žura wudała a bydli nětko hišće w Baćonju. Kata bě wot lěta 1946 do 1950 na gymnazijach w Českej Lípje, we Varnsdorfje a w Liberecu a je po tym w Budyšinje maturowała.
Tež dźensa je wona na tutu a třeću stronu aktualneho wudaća našeho wječornika hladała, doniž njeje so nowina na puć do čitarstwa podała. 31lětna layouterka ma nimo stron wšědneho dźenika tež Dźěćiznak, nawěški a Rozhlad nic jenož optisce na starosći. Wšako hlada maćernorěčna Serbowka tež sobu na napisma a teksty, zo by k rěčnej kwaliće přinošowała. Tak hdys a hdys njezrozumliwe sady markěruje, zo bychmy při přehladanju stron a korekturach artiklow hnydom widźeli, hdźež dyrbimy so hišće wosebje gratu přimać.
Zo so Kathrin z wosebitym zapalom zestajenju rozprawow wo sporće wěnuje, njeje žanoho dźiwa: Wona je horliwa sportowča a hraje mjeztym dźesać lět wolejbul w towarstwje Viktoria Worklecy. Kathrin běše sobuzałožerka holčeho mustwa „Dźiwje micki“. Hdyž ličba hrajerkow hižo njedosahaše, su před pjeć lětami z cyłkom z Pančic fuzioněrowali. Dwě lěće trenowaše mustwo holčeho dorosta. So wě, zo w lěću rady bičwolejbul hraje. To pak njeje wšo: Kathrin ma c-licencu sudnicy, z kotrejž smě samo na krajnej runinje hwizdać.
Stróža (SN/at). Jako zasowidźenje ze starymaj znatymaj wopokaza so 25. serenada w zelenym, klasiski koncert na předwječoru Němsko-serbskich wikow přirody w Stróži. Na jewišćo w stanje blisko hatow je so minjeny pjatk mjez tym w Badensko-Württembergskej bydlaca Liana Bertók wróćiła. Sama rěčeše wo „comebacku“, kotryž chcyła wužiwać wobsahowu zamołwitosć tradicionalneho wječorka do młódšich rukow połožić.
Z Łódźe dóńdźe njedawno zrudna powěsć, zo je 13. awgusta zemrěł přećel a znajer Serbow, jich rěče a kultury, prof. dr. Rafał Andrzej Leszczyński, uniwersitny profesor zapadnosłowjanskeje filologije, čłon Maćicy Serbskeje a dwójny nošer Myta Domowiny. Jeho zajim za Serbow bě hišće w šulskich lětach zbudźiła lapidarna nowinska powěsć wo serbskej delegaciji, hotowaceje so na posedźenje UNO. Bě to prěni nastork za pozdźišu intensiwnu wědomostnu zaběru, kotrejž wěnowaše njebohi, kaž pisaše składnostnje jeho 75ćin E. Wrocławska, wjac hač połojcu swojeho žiwjenja. Prof. Leszczyński bě šěroko zajimowany filologa, polo jeho dźěławosće wopřijimaše stawiznisku a literaturowědnu tematiku runje tak kaž leksikografiske předewzaća. Nawukny hornjo- a delnjoserbšćinu a wot srjedź 1960ych lět wozjewješe sorabistiske nastawki – w serbskich runje tak kaž w pólskich časopisach, šěrjo zdobom wědu wo Serbach a sorabistice w swojim kraju. Přiwšěm poradźi so jemu hakle 1973 Łužicu sam wopytać, hdźež nawjaza spěšnje wutrobite wosobinske kontakty.