Wot wčerawšeho skutkuje we Łužicy čěski wučer Jan Breindl. Jako přistajeny Rěčneho centruma WITAJ chce wón tele šulske lěto z perspektiwu na dalše w Serbach čěšćinu wuwučować. „Wěm dotal jara mało wo tudyšim žiwjenskim wašnju. Wopytach tuž mjeztym njedźelne kemše w Budyskej cyrkwi Našeje lubeje knjenje kaž tež jubilejne zarjadowanje składnostnje 40lětneho wobstaća Chróšćanskeje lajskeje dźiwadłoweje skupiny. Tam sym so serbskeje atmosfery nasrěbał a zwěsćił, zo serbšćinu dosć derje rozumju“, powěda 36lětny wučer čěskeje rěče a literatury kaž tež towaršnowědy.
Jan Breindl pochadźa z města Ostrov w zapadnej Čěskej. W Brnje je studował žurnalistiku na bachelor. Přizamknył je studij wučerstwa w Ústíju nad Labem. Po tym dźěłaše wjacore lěta w Liberecu. Wuwučowaše tam młodostnych, kotřiž běchu z wuchodnych słowjanskich krajow do Čěskeje přišli. W tym času wón zhoni, zo sćele Praski Dom za zhromadne dźěło we wukraju čěskich wučerjow do swěta, zo bychu tam bydlacym Čecham a jich potomnikam rěč posrědkowali. Tak namaka tež poskitk za Łužicu.
W Kamjenskej radnicy dožiwichu wčera popołdnju wosebitostku. Tam přepodachu tak mjenowany prózdninski pas. Tón dóstawaja dźěći, kotrež su znajmjeńša štyri z wjace hač sto poskitkow w lětnich prózdninach wužiwali.
Kamjenc (BG/SN). Wyši měšćanosta Roland Dantz (njestronjan) je dźěćom pas wčera popołdnju wosobinsce přepodał. Derje wobsadźena žurla pokazowaše na to, zo je sej wjele dźěći wulke prózdniny w pomjatku wobchowało. W tym času su sej domiznu dokładnišo spřistupnili. Na najrjeńšich městnach běchu fota třěleli. Wčera je předstajichu. Na prěni pohlad bě jasne, zo dźěći poskitk wysoko hódnoća. Za organizatorow z Maritu Lehmann, Torstenom Klugu a Beatu Jannasch bě to wulkotne připóznaće. Kuzłarski klawn Mister Bumbalo zarjadowanje ze swojimi činkami wobrubi.
Budyski wokrjes a agentura za dźěło podpisaštej wčera kooperaciske zrěčenje za młodźinsku powołansku agenturu. Z jeje pomocu chcedźa přećiwo bjezdźěłnosći młodostnych postupować.
Budyšin (SN/MiR). Zrěčenje wusměrja so na tych młodostnych, kotřiž su pod 27 lětami a nimaja wukubłansku a powołansku perspektiwu. „Chcemy z nimi zhromadnje pytać za šansu, zakónčić šulu a namakać wukubłanje abo samo studijne městno“, rjekny wčera Budyski krajny rada Michael Harig (CDU). „Někotři młodostni trjebaja cyle jednorje tajke wosebite spěchowanje, zo njebychu jónu dospołnje socialnje wot towaršnosće wotwisni byli.“
74 młodych rjemjeslnikow přija zańdźeny pjatk w Budyskim Dźiwadle na hrodźe swoje powołanske wuswědčenje. Pjećo najlěpši běchu wuslědk „derje“ docpěli.
Budyšin (SN/MiR). Tři lěta wuknjenja su skónčene. Wokrjesny rjemjeslniski mišter Frank Scholze přepoda młodym žonam a mužam z dwanaće wšelakich powołanjow wuswědčenja. Mjeztym je wjetšina z nich swój prěni mzdowy šek w rukomaj dźeržała, dokelž běchu hnydom po wukubłanju dźěło namakali. Mjez nimi su tež štyrjo Serbja. Bosćij Šołta z Hórkow skutkuje w swojim wukubłanskim zawodźe Fuchs a Girke tzwr w Ottendorfje-Okrilli jako moler a Fabian Kocor z Chrósćic w Njebjelčanskej kormjerni swini jako rěznik. Johannes Jurš z Miłoćic bě w předewzaću Ligneus tzwr w Ottendorfje-Okrilli powołanje blidarja nawuknył. Mjeztym pak dźěła jako ćěsla w Kinsporku. Chrystof Hrjehor z Konjec dźěła jako wuwučeny třěchikryjer w zawodźe nana Měrćina Hrjehorja w Konjecach.
Ekskursija wšitkich wuknjacych Chróšćanskeje zakładneje šule wjedźeše wčera dopołdnja do Hórkow k ródnemu domej Jurja Chěžki, kotrehož mjeno jich kubłanišćo nosy. Tam su woni na serbskeho basnika spominali.
Hórki (SN/MiR). Lětsa budźe tomu 30 lět, zo nosy Chróšćanska šula mjeno „Jurij Chěžka“. Wčerawša wuprawa, kotruž běše šula zhromadnje z Kamjenskej župu „Michał Hórnik“ a Rěčnym centrumom WITAJ spřihotowała, běše wosebite zarjadowanje wšitkim chowancam kubłanišća. Wórša Wićazowa, kotraž jako wuměnkarka dale w Chrósćicach wuwučuje, je wjace hač połsta hólcam a holcam kaž tež jich wučerjam Jurja Chěžku na jara zabawne wašnje jako wjesneho hólčeca a młodostneho z wulkim nadarjenjom zbližiła. „Wón zamó wšo to, štož bě w přirodźe a wokolinje widźał, do rjanych słowow splesć a tak wosebite basnje tworić“, Wórša Wićazowa rozłoži.
„Wšitko pruwujće, dobre dźeržće“ rěka napis w jědźerni Wojerowskeho Johanneuma. Pódla namolowaneje Janskeje cyrkwje steji tam citat na sćěnje w serbskej, jendźelskej, francoskej, ruskej, łaćonskej a grjekskej rěči. Tak pokazuje so bohatosć rěčow na křesćanskim gymnaziju, kotryž swjeći tele dny swoje 25lětne wobstaće.
Andreas Kirschke je so z jeho nawodu Günterom Kieferom rozmołwjał.
Kotru rólu hraje serbska rěč na wašim kubłanišću?
G. Kiefer: Serbšćina ma wysoku hódnotu. Wona je wot lěta 1992 kruće do šulskeho programa zapřijata. W přijimanskich rozmołwach za nowych šulerjow je wona kóžde lěto tema. To rěka, prašamy so šulerjow a staršich zaměrnje za jich zajimom za serbšćinu. Wabimy za rěč a pohnuwamy gymnaziastow, ju wuknyć. Wot wšeho spočatka maćernorěčna Serbowka, wučerka Andreja Ryćerjowa ze Šunowa, pola nas serbšćinu podawa. Chcemy tež přichodnje wučbu dołhodobnje a stabilnje z njej planować.
Ze swjedźenskej Božej słužbu we Wojerowskej Janskej cyrkwi zhladowaše tamniši křesćanski gymnazij Johanneum wčera na 25 lět wobstaća.
Wojerecy (AK/SN). Křesćanski gymnazij Johanneum we Wojerecach je na přichod derje přihotowany. To podšmórny sobuzałožer šulskeho nošerskeho towarstwa Martin Schmidt wčera na swjatočnosći składnostnje 25lětneho wobstaća Johanneuma. „Motiwacija Ewangelskeje cyrkwje šleskeje Hornjeje Łužicy, w lěće 1992 tule swobodnu šulu załožić, bě sadźić znamjo za tolerancu, swětawotewrjenosć a wšelakorosć“, wón rozłoži. „Dźěše wo akceptancu wšelakich duchownych, politiskich a kulturnych nastajenjow.“ Załoženje gymnazija bě 1992 signal nadźije po namócnosćach přećiwo cuzym nazymu 1991 w měsće.