Na minjeny štwórtk zahajenym lětušim mjezynarodnym lětnim kursu za serbsku rěč a kulturu Serbskeho instituta wobdźěla so cyłkownje 47 zajimcow z 13 krajow, z čimž je maksimalna kapacita městnow nimale docpěta. Wjetšina kursistow je z Čě­skeje, najdlěši přijězdny puć drje mějachu třo Američenjo a Japanjan. Wčera je dr. Fabian Kaulfürst wobdźělnikow po Budyšinje wodźił. Mjez druhim wopytachu tež Smolerjec kniharnju. Hač do kónca měsaca njewukmanjeja so woni jenož na polu rěče, ale maja tež składnosć, so we wobłuku ekskursijow na přikład do Sle­pjan­skeje kónčiny a do klóštra Marijineje hwězdy podać. Foto: SN/Maćij Bulank

We Wojerowskej šulskej krajinje so tójšto hiba. Na jednym boku je město, nošer nima­le wšitkich tamnišich šulskich ku­błanišćow, w zańdźenych lětach wjacore tajke zawrěło abo přeměstniło. A to dale čini. Tak ma so Zejlerjowa šula na kromje města, w kotrejž serbšćinu wuwučuja, dru­hdźe zaměstnić, zaso na jednej kromje, jenož druhdźe. Dale ma so twarjenje něhdyšeho Zusoweho gymnazija na wyšu šulu přetworić. Wo tym, tam serbšćinu podawać, wšak rozmysluja. Tele tam­a-sem, kotrež so skerje na organizatoriskej runinje wotměwa, ma tež swój špak. Zaběra z wobsahami njesteji w srjedźišću. Brach to, kotryž wědźa swobodni nošerjo za sebje wužiwać. Derje tuž, zo je tež we Wojerecach masiwny zajim, zwonka statnych šulow druhe poskitki wutworić. Cyle připódla prajene: Tež Njebjelčanska gmejna a iniciatiwa za swobodnu alterna­tiwnu šulu w Kamjencu to chcetej a tajke hibanje pohonjatej. Milenka Rječcyna

Budyšin (SN/bn). Kóždolětnje přilubja Załožba za serbski lud wukrajnym studentam stipendij za semesterski přebytk na Instituće za sorabistiku Uniwersity Lipsk. Minjeny pjatk přepoda direktor załožby Jan Budar we wobłuku zjawneho kolokwija Josefej Zdobinskemu kónčne wopismo w Budyšinje. W Liberecu čěšćinu a towaršnowědu studowacy wědomostnik zaběraše so w minjenych mě­sacach z metodologiju wuwučowanja. W swojim přednošku pod hesłom „Ko­operatiwne metody při wuwučowanju a wuknjenju serbšćiny“ rysowaše wón wšelake koncepty „njetradicionalnych metodow a jich nałožowanje“ a namjetowaše mjez druhim tak mjenowany team-teaching a serbsku wersiju hry Scrabble.

Na kolokwiju předstaji so nimo toho přichodna stipendiatka. Tereza Hromádková, studentka srjedźoeuropskich stu­dijow a stawiznow Pólskeje w Praze, bě runje tak kaž Josef Zdobinský w Towar­stwje přećelow Serbow wo poskitku załožby zhoniła. Jako hłownu motiwaciju, so wo stipendij požadać, mjenowaštaj wobaj „zasadny zajim na serbšćinje“.

Na lětušim swójbnym swjedźenju Serbskeho šulskeho towarstwa w Hórkach je Šunowčan Tobias Šěn dźěći z diskoteku do rejwanja wabił. K rejam hudźbu hrać je hobby, kotryž wón hižo mnohe lěta­ pěstuje. Dźěći z diskoteku zabawjał pak je prěni króć, a to z wulkim wuspěchom. Žiłku za dźěći ma Tobias Šěn hižo wot młodosće. „Po maturje na Budyskim Serbskim gymnaziju wukonjach ciwilnu słužbu w Drježdźanskim dnjowym přebywanišću swj. Bena. „Tam sym so wo dźěći starał a zwěsćił, zo mi to wulke wjese­lo wobradźa“, 33lětny powěda.

Přiwšěm je rodźeny Chróšćan najprjedy na Drježdźanskej Techniskej uniwer­siće sociologiju studować započał, dalši studij wobchadneho inženjerstwa wón zakónči. W Drježdźanach je tež swójbu załožił a jako planowar na polu logistiki skutkował. Z mandźelskej angažowaše so w towarstwje Stup dale, a dźěsći chodźeštej do serbskeje skupiny w pěsto­war­ni. „Mjez­tym pak smy so w Šunowje zado­mili. A přećah bě mi přičina rozmyslować, što chcu w domiznje powołansce činić. Zas a zaso dyrbjach na to myslić, kak bě so mi lěto ciwilneje słužby spo­dobało, wosebje pak zaběra z dźěćimi.“