Předsydstwo župy Delnja Łužica je župnu­ hłownu zhromadźiznu zwołało, projekty za lěto 2019 wobzamknyło a Marion Stenselowu znowa za kuratorij Myta Ćišinskeho namjetowało.

Choćebuz (HA/SN). Domowinska župa Delnja Łužica přewjedźe swoju hłownu zhromadźiznu klětu 1. februara w Bórkowach. W tej wulkej błótowskej gmejnje maja wulku młodźinsku Domowinsku skupinu a dalše mjeńše ze staršimi sobustawami, domizniske a drastowe towarstwo kaž tež centrum Zjednoćenstwa serbskich błótowskich rybarjow. Na tamnišej zakładnej a wyšej šuli wuknje wjele šulerjow we Witaj-wučbje kaž tež w regularnej wučbje serbšćiny.

Na mnohich adwentnych zarjadowanjach budźe přichodne tydźenje zaso Slepjanske dźěćetko po puću. W nowej knize su nětko wšitke nadrobnosće wo nim zezběrane.

Slepo (AK/SN). Prěni raz su dźěćetka z wosom wsow Slepjanskeje wosady w knižnej formje za přichodne generacije wopisane a dokumentowane. Towarstwo Kólesko je knihu pod titulom „Gładźarnica – Dźěćetka Slěpjańskeje wósady“ wudało. Za nju běchu wjelelětne rešerše trěbne. „Slědźenja wjedźechu do Budyskeho Serbskeho muzeja, do měšćanskeho muzeja, do Serbskeho instituta, do Berlinskeho Muzeja za europsku ludowu kulturu a do priwatnych archiwow“, rjekny Hartmut Hančo, předsyda towarstwa Kólesko, minjeny pjatk na knižnej premjerje w Slepjanskej cyrkwi.

Budyšin (SN/bn). Pod hesłom „Žiwnosćerjo ze Žarkow – Wuchačec swójbje w Awstralskej a Němskej“ je sekcija stawizny Maćicy Serbskeje wčera w Budyskim „Wjelbiku“ Maćičnu akademiju zarjadowała. Trudla Malinkowa witaše něhdźe 60 zajimcow a rozłoži, kak bě so kónc 1980tych lět z historiju serbskich wupućowarjow w 19. lětstotku zaběrać započała.

W srjedźišću wječora steješe knižna premjera. Awstralčan Robert Wuchač bě stawizny swojeje swójby přeslědźił a wuslědki lětsa w jendźelskorěčnej, wjace hač 500 stron wopřijacej publikaciji „Ze Žarkow­ do Westgarthtowna – Swójba Wuchač w Němskej a Awstralskej“ wozjewił. Wuznamny Hamburgski genealoga Dirk Weißenbach ju wčera publikumej prezentowaše. Awtor sam rjekny, zo je dźěło na knize nimale 50 lět trało. Eleonor Müller, přiwuzna Roberta Wuchača, rozprawješe wo swojich dožiwjenjach w Awstralskej. W lěću bě wona kraj we wobłuku šulerskeje wuměny wopytała. Tohorunja přiwuzny Budyski prawiznik Tomas­ Dils předstaji na přikładźe Wuchačec swójby zasady genealogije.

Horliwje prócuje so wón za wšo serbske a angažuje so tuž w najwšelakorišich wobłukach serbskeho žiwjenja. A to nic jenož w Budyšinje, ale tež na wokolnych wsach. Serbska rěč a kultura stej jemu naležnosć wutroby a tak je w Budyšinje lětsa najwjace podpismow za akciju skrućenja mjeńšinowych prawow na europskej runinje Minority SafePack nazběrał. Rěč je wo Lucianu Kaulfürsće. Za wobšěrne skutkowanje počesći jeho Domowina lětsa­ z Čestnym znamješkom.

Lucian Kaulfürst kroči njekonwencionelne puće, zo by serbskorěčne rumy tworił a zachował. Tak je „we wobłuku praktikuma pola Carity w sprjewinym měsće, kotryž wukonješe za čas swojeho dalokostudija, zwiski k staršim serbskim ludźom nawjazał, z nimi serbsce rěčał a spěwał, štož jich widźomnje zwjeseli“, wuzběhny předsydka Mytowanskeho wuběrka Domowiny Leńka Thomasowa w lawdaciji na počesćenju w Budyskim Serbskim domje. Podpěrał je mjez druhim jedne cyłe šulske lěto Slepjanskich šulerjow, kotřiž wuknjechu na Serbskim gymnaziju w Budyšinje, přiswojić sej hornjoserbšćinu.