Z wudaća: pjatk, 16 nowembera 2018

Budyske wopomnišćo je z wotewrjenjom trajneje wustajeńcy „Jatba pod hokatym křižom“ dospołne. Hakle z dotal njewobkedźbowanymi stawi­znami Budyskeju jastwow za čas nacionalsocializma skići so wopytowarjam wobšěrny dohlad do prawniskeje praksy rozdźělneju diktaturow. Ekspozicija drje njewotmołwja na prašenje, čeho­dla je móhło tak masiwnje k zranjenjam zakładnych čłowjeskich prawow dóńć, pokazuje pak jasnje přechody a puće toho­ wuwića.

Swoje wobkedźbowanja po puću w Chorwatskej napisał Křesćan Krawc (5)

Ja doma w interneće wšo to nańdźech, tež tu parcelu a rusku wilu, wot horjeka widźane a runje tak wid z dróhi. Štóž sej parcelu z teje a tamneje přičiny njebudźe kupić, tomu radźu z tutej adresu w interneće po Morinje-Kostanjicy so wirtuelnje do Kotorskeho zaliwa podać.

Kotor

W poslednim, najdale do hór sahacym zaliwje wotewrja so před nami Kotor, z mócnymi baštami na róžkach. Najbóle napadna je nad městom srjedźowěkowska twjerdźizna, po zwisu nahle na horu horje – kaž k horje přilěpjena.

Rentnar a što potom – wuměn­karsku swobodu wužiwać abo wužadanje­ přiwzać (20)

Někotři njemóža so tohole časa dočakać, tamni zaso nochcedźa scyła na njón myslić – na zastup do renty. Kajke maja wuměnkarjo wjesela abo starosće, to ze seriju „Rentnar a što potom?“ bliže wobswětlamy.

Hdyž rěči so wo rězniku abo pjekarju, wo molerju abo mulerju, potom móže jeho lědma něchtó hnydom jednej cyle wěstej wosobje přirjadować. Słyšiš-li pak, zo je rěč wo časnikarju – hačrunjež drje maš tež jich wjacorych –, wědźa ludźo nic jenož w Chrósćicach a wokolinje, zo powěda so wo Jürgenu Njeku.