Z wudaća: pjatk, 23 oktobera 2020

„Znowazjednoćenje Němskeje – són a woprawdźitosć“ rěka kapsna kniha z pjera Waltera Leonharda. Rodźeny ­Durinčan je 40 lět we Wětrowskej šamotowni­ dźěłał. Serbske Nowiny wozjewjeja­ jeho trochu wudospołnjene, wot Arnda Zoby a Friedharda Krawca ­z přećelnej­ dowolnosću nakładnistwa DeBehr zeserbšćene dopomnjenki.

Wosebje dwělomny kapitl su naroki na wróćenje swójstwa tych starowobsedźerjow, kotřiž běchu wuchodnu Němsku po wójnje wopušćili. Njewopisajomne su mysle tych, kotřiž dyrbjachu po 40 lětach dźěła na pječa swójskim wobsydstwje zhonić, zo budu wuswojeni.

Foće: Katja Rauerowa
Spěwajo a z wjesołej mysličku podachmy so my, dźěći wulkeje skupiny pěstowarnje Worklecy „K wódnemu mužej“, spočatk oktobra pěši do směra na Chrósćicy. Po tym zo běchmy w pěstowarni hižo tójšto wo neplach zhonili, wopytachmy ekobura Ignaca Wjeselu. Na jeho polu čakaše na nas wulki dyrdomdej. Widźachmy ze směra Chrósćic hižo traktoraj přijěć. Knjez Wjesela nas wšitkich powita. Z wuběranskej mašinu za neple je sobudźěłaćer knjeza Wjesele jedyn rynčk nepli za nas wujězdźił. Rozsudźichmy so za čerwjenu družinu neplow z rjanym mjenom „Laura“. Kóždy z nas běžeše z małym bowom w ruce k rynčkej. Nětko zběrachmy neple do bowčka a hdyž bě tón połny, wusypachmy je do wulkeje kisty. To bě ći wjeselo! Hdyž běše kista po něhdźe dwěmaj hodźinomaj połna, běchmy na wšě 500 kilogramow neplow nazběrali. W kisće běchu po wulkosći wšelakore neple – mini, małke, hoberske, wulke a samo tajke, kiž wupadachu kaž wutrobička. Nadobo widźachmy, kak so nam wulka wuběran­ska mašina za neple bližeše. Knjez Wjesela powědaše nam, zo je wona nowa a zo dźe z njej wšitko wjele lěpje a spěšnišo.

Za delnjoserbske dźěći wot 3 lět předleži nětko kniha, z kotrejž móža časnik z pomocu słuchopisaka nawuknyć. Při tym čitarjo zdobom zhonja, što Ida a Tom w běhu dnja wšitko ze swojim psykom Linusom dožiwjataj. Z BOOKii-pisakom hodźa so wšelake městna w knize dótknyć a tak móža zajimcy delnjoserbšćinje připosłuchać. Kniha je w Ludowym nakładnistwje Domowina w Budyšinje wušła a změje bórze w zakładnej šuli Mata Kosyka w Brjazynje premjeru.

Wjele wjesela při zaběrje přeje waš Dźěćiznak !

Fota:Lenka JeškecW      nazymje sad a zelenina w našich zahrodach dozrawja. Tuž je nětko zaso čas domchowanki, hdźež móžemy so za wšitke płody a dobre žně dźakować. Tež w Budyskej pěstowarni „Jan Radyserb-Wjela“ swjećachu dźěći njedawno domchowanku. Kubłarka Lenka je wšitkim dźěćom předšulskeje skupiny korbik rozdźěliła, kotryž su kreatiwnje wobarbili a debili. Korbik wza­chu potom sobu domoj a jón na swjedźeń dom­chowanki zaso z płoda­mi pjelnjeny sobu přinjese­chu. Dokładnje sej wšitcy zhromadnje korbiki wob­hladachu a rěčachu wo tym, što su rozdźěle mjez sadom a zele­ni­nu. Dźěći poło­žichu płody na wulke blido a skła­dźe­chu je kaž mandala. To bě krasny wobraz. Zhromadnje spěwachu a dźakowachu so za bo­hate žně. Na přichodnym dnju płody pře­dźě­łachu a nawarichu sej dobru tomatowu poliwku. Wšitcy pilnje pomhachu. Jako cyble přihotowa­chu, ronješe so tomu abo tamnemu tež kapka sylzy. Jako bě poliwka skónčnje hotowa, dachu sej ju wšitcy zhro­madnje zesłodźeć. Lenka Ješkec