Woteběraceje wody we łužiskich jězorach dla planuja nowe studnje

Choćebuz (dpa/SN). Łužiski energijowy zastaraćel LEAG z toho wuchadźa, zo budźe problem woteběraceje wody we wokolnych jězorach z dalšim wudobywanjom brunicy w Janšojskej brunicowej jamje přichodnje hišće wjetši. Tohodla chce předewzaće na swójske kóšty studnje twarić, zo móhło wodu do jězorow klumpać, kaž w Choćebuzu připowědźi. Hišće loni bě LEAG kóždy zwisk mjez brunicowej jamu a zhubjacej so wodu prěła.

Wjacore jězory Braniborskeje maja hižo wjele lět problem woteběraceje wody dla. Drastisce pokazuje so to w Pašćelinje (Pastlingsee) pola Derbna pola Gubina we wokrjesu Sprjewja-Nysa. W kupanskim jězorje bě před třomi lětami k masiwnej mrětwje rybow dóšło. Zamołwići pak so wadźachu, kotre přičiny móhła wona měć. Loni w decembru je wobswětowe ministerstwo zdźěliło, zo ma Janšojsku brunicowu jamu za jednu z móžnych winikow. LEAG to wotpokaza. „Z dotal zběranych datow njeje zwisk mjez zniženjom pegela wody a Janšojskej jamu dopokazujomny“, tehdy rěkaše.

Jako „Dokumentowane“ wozjewjeja Serbske Nowiny dźensa pozicisku papjeru z pjera Hamburgskeho profesora Stefana Oetera. Byrnjež tekst z widom na prawólby Serbskeho sejma wusměrjeny był, wobsahuje wón tójšto pokazkow, kotrež w Serbach nowe njejsu. Wšako běchu wone před nimale lětdźesatkom hižo w diskusiji wo přichodnym serbskim zastupnistwje – korporacija zjawneho prawa abo wukmanjenje dotalnych strukturow z Domowinu a załožbu – předmjet, kotrehož dla su so duchi rozešli. Přestorčene njeje zběhnjene, tak rjenje rěka. A hdyž prof. Oeter piše, „jako korporacija zjawneho prawa móhło zastupnistwo Serbow tež same zjawne srědki rjadować a rozdawać“, smědźa so wšitcy ći wobkrućeni čuć, kotřiž su w te­hdyšej diskusiji pod třěchu serbskeje załožby hižo za tajki prawniski konstrukt wabili. Njeńdźe wo to, starodawnu zasadu „dźěl a knjež“ dale pěstować, ale přeńć k samopostajowanju. Axel Arlt

Tójšto ludźi je sej minjenu póndźelu na dnju młynow tajke zajimawe objekty wobhladało, zo bychu wjace wo starodawnym młynskim rjemjesle zhonili. Tak bě tomu tež w młynje w Radušu.

Raduš (PBe/SN). Wobsedźer Radušanskeho młyna Frank Petzold witaše swjatki póndźelu mnohich wopytowarjow wosobinsce z tradicionalnym postrowom młynskich dźěłaćerjow „zbožo ći“, z kotrymž měješe zbožo wot młyna k młynej přińć. Zbožo měješe Frank ­Petzold zhromadnje ze swójbnymi pomocnikami najprjedy raz z krasnym słónčnym wjedrom. Te je sta ludźi k wotležanemu młynej přiwabiło. Mnozy přijědźechu z kolesom, druzy z čołmom a někotři so njebojachu dwaj kilometraj dołhi puć hač k młynej pěši na so wzać.

Mnozy mějachu wosobinske dopomnjenki. Tak rozprawješe 87lětna Edith Beeskowa z Raduša, zo stary młyn a poslednjeho młynka Rudolfa Heinzu w 50tych lětach hišće znaješe. „Zwjetša jědźechmy njedźelu z čołmom k Heinzojcom na kofej a tykanc“, wona powědaše.

Swoju mortwu mać přez měsacy doma chowało je šěsć dorosćenych dźěći w In­diskej. Přičina toho wšak bě financneho razu. Tak chcychu jeje rentu dale kasě­rować. Kóždy měsac wotewzachu pjenjezy na zarjedźe, hdźež zastojnikam napowědachu, zo mać w komje leži. Palc sta­ruški běchu do tinty tunknyli a jón na ­formularje wotćišćeli. Tak dźě je to w Indiskej za analfabetow z wašnjom. Lěkar pak je nětko smjerć 70lětneje zwěsćił. Kaž so wukopa, bě wona hižo w januaru ze­mrěła.

Na dwanatym poschodźe wysokodomu w Ludwigshafenje připrawjene šerjenje je zawčerawšim zasadźenje policije zawiniło. Žona bě je nimoducy mylnje za wosobu měła. Poprawom dyrbješe šerjenje hołbje wot balkona wotdźeržeć. Přiwołana policija pak kreatiwneho 35lětneho prošeše šerjenje zrumować.