Dźěći a młodostni Budyskeho artistiskeho studija publikum na wšěch móžnych swjedźenjach wobkuzłuja

Wobdźiwać móžachu přihladowarjo młodych wuměłcow Budyskeho artistiskeho studija lětsa spočatk septembra na zakónčenju Mjezynarodneje wuměłskeje dźěłarnički w Miłočanskej skale. Mnozy njemóžachu so dodźiwać, z kajkej wušiknosću a artistiskej zamóžnosću holcy na jednym kolesu jězdźa a k tomu talerje na ćeńkich žerdkach wjerća, z małymi hejemi žonglěruja, na rólkach balansuja abo z wjacorymi rynkami hulahoopowu show předstajeja. Wjeršk bě, jako so młodostnej paralelnje wjacore razy cyle spěšnje předrasćenej ze šatoweho měcha pokazaštej. Za tym chowa so wěsty „tajny kuzłarski trik“ a publikum so přeco zaso dźiwa, kak da je tajke něšto scyła móžno.

Swjatočna ćišina wupřestrěwa so nad Rakecami. Přez wokna domow na tamnišej Nowowjesnej widźiš štyri zaswěćene­ swěčki na adwentnym wěncu.­ Předewšěm­ dźěći su połne wočakowanjow­ na jutřišu patoržicu.

To tež we Wjenkec swójbje hinak njeje, kotraž ze štyrilětnym Jacubom a jeho połdra lěta młódšim bratrom Constantinom mjeztym třeće lěto hody w Rakecach dožiwi. Tuž su młodej maćeri Katerinje Wjenkowej hodowne wobrjady we Łužicy hižo derje znate. Narodźiła je so wona w měsće Ho Chi Minh jako dźowka vietnamskeje maćerje a chinskeho nana. Swójba přesydli so z bywšeho Saigona do šwedskeho Jönköpinga južnje Stockholma. Tak dožiwi Katarina Quach čas dźěćatstwa w Šwedskej, hdźež je šěsć lět do šule chodźiła. Po tym wuknješe dale na gymnaziju w jendźelskim Brightonje a studowaše na to w Bristolu. W Londonje je sej na wječornym kursu prěnje znajomosće w němčinje jako swoju wosmu­ rěč přiswojiła. Pozdźišo w šwi­carskim Zürichu so intensiwnje z němčinu zaběraše.

Hody swjeći serbski wšudźebył – producent, režiser a filmowc Tomaš Janca – ze swójbnymi doma w Budyšinje

Něchtóžkuli wě so hišće na dokumentarny film „Der rote Elvis“ dopomnić, kotryž měješe 12. februara 2007 na 57. Berlinali swětowu premjeru. Po scenariju Leopolda Grüna wo žiwjenju ameriskeho spěwarja a dźiwadźelnika Deana Reeda měještaj Serbaj Tomaš Janca jako producent a Pětr Thiemann jako dramaturg na trajnym wuspěchu filma wulki podźěl. Njezadźiwa tuž, zo mjenuje jón dawno w Berlinje bydlacy Janca jednu ze swojich najwuspěšnišich dokumentacijow.

To, štož pak tuchwilne skutkowanje 1965 we Weimaru rodźeneho Tomaša Jancy wučinja, klinči po jeho powědanju nimale kaž bajka wizionara, kiž bě so na puć do swěta nastajił.

Ewangelscy wěriwi w Halštrowje, Smječkecach a Protecach maja nowu młodu fararku. Karin Walther su 23. oktobra w Halštrowje zapokazali. Při tym ju tež serbsce postrowichu.

Powołanje ewangelskeje fararki njebu 29lětnej Karin Walther do kolebki połožene. W Lipsku rodźena młoda žona je njedaloko Zschopauwa wotrostła a njeměješe z cyrkwju a wěru poprawom ničo činić. Hakle, jako po maturje w dobrowólnym socialnym lěće wěsty čas w Kasselu w swójbje fararja bydleše, so to změni.­ Tam nasta přeće, so z fararku stać a ludźom wědu wo wěrje dale dawać.

Studij teologije wjedźeše Karin Walther do Lipska, Erlangena a do Limborskeje hole, hdźež měješe wikarske městno. Nimo psychologije zajimowaše so wona tež za stare rěče kaž łaćonšćinu, grjekšćinu a hebrejšćinu. Dźensa njeje wona jeno z fararku w mjenowanych třoch łužiskich wosadach, ale je zdobom jako młodźinska fararka zamołwita za Budysku a Kamjensku kónčinu.