Budyšin. „Znaki pominaki kopolaki“ rěka kniha Měrany Cušcyneje, Róže Domašcyneje a Měrki Mětoweje. Nowostka změje zajutřišim, štwórtk, w 19.30 hodź. premjeru w Budyskej Smolerjec kniharni. Ze swojimi tekstami pućuja awtorki kaž podłu rjećaza po Łužicy. Njewšědnu poetisku wuprawu wobrubjeja fotografije Jürgena Maćija a hudźba Jana Cyža.

Wuhódnoća wólby

Budyšin. Wuhódnoćenje zašłych wólbow Budyskeje měšćanskeje rady steji w srjedźišću přichodneho stajneho blida CDU jutře, srjedu, w 19 hodź. w Budyskim hosćencu „Spreepension“. Tam chcedźa wólbny bój a jeho wuslědki posudźować a wo tym rěčeć, kotre móžnosće maja, w nowej měšćanskej radźe swójske zaměry přesadźić. Stajne blido CDU je zjawne zarjadowanje a wotměwa so stajnje druhu srjedu měsaca.

Starobiskop Reinelt přijědźe

Pěskecy (JK/SN). Lóštne a čiłe žiwjenje knježeše swjatkowničku popołdnju na a při Pěskečanskim sportnišću. Njedźelny dźěl tradicionalneho swjatkowneho swjedźenja ze sportom a zabawu słuša wjesnjanam, jich swójbam a přiwuznym. Kaž w lětach do toho běše sportowe towarstwo z podpěru mnohich wjesnjanow spodobny swjedźeń přihotowało, na kotrymž bě za kóždu generaciju něšto pódla. Při najrjeńšim wjedrje po­dachu so wosebje młode swójby z dźěćimi na teren při sportnišću, hdźež čakaše na nje wulki poskitk najwšelakorišich zabawow. Nimo skakanskeju hrodow wužiwachu dźěći składnosć, so raz z awtom wohnjoweje wobory po sportnišću a wokolinje wozyć dać. Tež XXL-kicker, na kotrymž běchu so młodostni a dorosćeni na předwječoru wubědźowali, zbudźi zajim najmjeńšich, ale tež někotrehožkuli dorosćeneho, kiž tajki nastroj hišće wuhladał njebě.

Katolscy Serbja swjatki póndźelu w Róžeńće putnisku Božu mšu swjećili

Róžant (SN/MWj). Při trochu tužnym, ale přiwšěm přijomnym wjedrje putnikowachu wěriwi ze serbskich katolskich wosadow wčera do Róžanta. Mnozy podachu so k hnadownemu městnu w procesionach, w kotrychž njesechu družki postawy maćerje Božeje. Na putniskej łuce běchu předewšěm blečki w chłódku štomow a kerkow požadane.

Hromadźe ze serbskimi a dalšimi duchownymi je nowoměšnik Pětr Mróz jako­ hłowny celebrant kemše swjećił. Dnjej do toho bě jeho Drježdźansko-Mišnjanski biskop Heinrich Timmerevers w Drježdźanach na měšnika wuswjećił. Nimo swójbnych a přiwuznych běchu tónle wosebity podawk tež dalši Serbja dožiwili, a tójšto žonow bě so k tej składnosći serbsku narodnu drastu woblekło. Nazajtra je Pětr Mróz w Kulowskej cyrkwi swoju primicu swjećił. Wěriwi, duchowni sobubratřa a družki su jeho wot z girlandu wupyšeneho staršiskeho domu w Kulowcu hač k Božemu domej přewodźeli.

Z wčerawšeho putnikowanja do Róžanta sym so přewšo spokojeny domoj wróćił. To njezaležeše tak jara na městnje w chłódku pod štomom, kotrež běch našoł, ale hłownje na prědowanju fararja Sćěpana Delana. Měnju, zo bě wone sobu najlěpše minjenych lět, a wěm, zo takle jenož ja njemyslu. Ze swojim rozmyslowanjom wo darach rěče, Božeje stwórby a wěry je prědar mnohim z wutroby rěčał. Poetiske słowa Józefa Nowaka wo maćeršćinje su mje znajmjeńša jara jimali, runje tak kaž zwisk mjez wěru do Boha a česćownosću před Božej stwórbu. Runje na swjatkownym putnikowanju serbskich wosadow do Róžanta je na městnje, ludźom wuwědomić, kak wusko stej nabožnosć a narodnosć zwjazanej. Tajke prědowanje bych sej swjatki póndźelu na našim hnadownym městnje časćišo přał. Ćim lěpje, zo je nam lětuši prědar ze swojimi słowami wo narodnosći a nabožnosći woči wočinić spytał. Marian Wjeńka