Dowol kaž na wsy, to je zasada Třělanskeho (Strehlaer) dwora swójby Gottlöber na Čornobóskej, na juhowuchodźe města Budyšina. A što k dowolej na wsy k tomu słuša? Wězo skót, a tón w bohatej ličbje. Kudźerjowe hołbje, kokoše, husy, kozy, nukle a wězo konje móža hosćo tule dožiwić. W měsće być a so přiwšěm čuć kaž na wsy, to hosći Třělanskeho dwora wabi. Často, nic pak jenož, pochadźeja woni z wulkoměstow kaž z Berlina, Kamjenicy abo Drježdźan. Móžachu pak tam tež hižo dowolnikow ze Šwicarskeje, Awstriskeje, Čěskeje, Nižozemskeje a z krajow za oceanom witać.

Třělanski dwór skići we hłownym twarjenju a w prjedawšim čeladnym domje dźewjeć prózdninskich bydlenjow rozdźělneje wulkosće. Najmjeńše su za jednu wosobu abo dwě. We wjetšich móža hač do šěsć ludźi zaměstnić. Wo snědań staraja so dowolnicy sami, ma dźě kóžde prózdninske bydlenje tež kuchnju. „Hdyž pak přizjewi so wjace hač wosom wosobow tři dny za sobu k snědani, da ju pensija přihotuje. Hewak njeby so to wudaniło“, Sabine Gottlöber tónle serwis rozłožuje.

Serbski institut zahaji blog

Budyšin. „Lausitz – Łužica – Łužyca“ rěka blog, z kotrymž kroči Serbski institut po nowych pućach, posrědkować regionalne stawizny a regionalnu kulturu. W swobodnym slědźe chcedźa tam přinoški z aktualneho krajowědno-sorabistiskeho slědźenja šěrokemu publikumej spřistupnić. Internetna adresa bloga je www.lausitz.hypotheses.org.

Serbski klasikar znowa wušoł

Budyšin. W rjedźe „Die sorbische Bibliothek“ je LND nětko 1976 wušłu knihu Jurja Brězana „Krabat oder Die Verwandlung der Welt“ znowa wudało. Roman słuša bjezdwěla k najwuznamnišim twórbam serbskeje literatury docyła. Brězan rozestaja so w nim jako jedyn z prěnich awtorow w Němskej literarnje z rizikami biologije a genetiki.

Młodostnych za wučerstwo zdobyć

Rubyn (HA/SN). Domowinska skupina Rubyn w Delnjej Łužicy bě minjeny kónc tydźenja hłowna organizatorka wulkeho wjesneho swjedźenja. Němsko-serbska wjes we wokrjesu Sprjewja-Nysa ze swojimi něhdźe 250 wobydlerjemi je tři dny dołho 700lětne wobstaće swjećiła. Wona bu w awgusće 1317 prěni raz pisomnje naspomnjena.

Wjeršk wulkeho kónctydźenskeho jubileja běše swjedźenski ćah po Rubynje sobotu popołdnju. W nim je nimale 150 ludźi w cyłkownje 30 wobrazach před­stajiło stawizny něhdy ryzy serbskeje burskeje­ wsy kaž tež dźensniše žiwjenje w njej. Mjez druhim pokazachu burske dźěło, wšelake wjesne rjemjesła kaž tež serbske tradicije. Mjez wobdźělnikami bě něhdźe 60 žonow a holcow w swjedźenskej abo dźěłanskej drasće Delnich Serbow. Někotre žony a holcy ze susodnych wsow běchu sej ju tohorunja za jubilejny swjedźeń zwoblěkali.