Radwor (SN/VaŽ). Składnostnje dnja dźěsća je Radworski gmejnski zarjad w zhromadnym dźěle z wjacorymi partnerami wčera za dźěći wulki swjedźeń w Radworskej hali „Slavia“ zarjadował. K tomu słušeja zakładna šula „Dr. Marja Gról­musec“, Serbski dźěćacy dom „Alois ­Andricki“, AWO-pěstowarnja kaž tež eksperiMINT campus Radwor. Wjace hač 300 dźěći su so na zarjadowanju wobdźěliło, rozprawja wjesnjanostka Madeleine Rynčowa. Radworska „Slavia“ je so do ­pisaneho hrajneho raja přeměniła. Za dźěći běchu mnohe poskitki kaž skakanišća, šminkowanje dźěći, paslenske stacije a wulki sportowy areal spřihotowali. Wo dobru naladu je so clown postarał, kotryž dźěćom posměwk do mjezwoča skuzła.

Swjedźeń měješe wjacore zaměry. ­Nimo zhromadneje hry a wjesela dźěše předewšěm wo to, dwurěčnosć regiona skrućić a dźěći sčasom do šulskeho wobswěta zapřijeć. Předšulske dźěći mějachu móžnosć, prěnje zwiski k zakładnej šuli nawjazać a so z městnom wuknjenja ze­znajomić. Cyłe lěto so w Radworju po­dobne zarjadowanja wotměwaja, na přikład cirkusowy projekt abo wóskowanje jejkow w dojutrownym času.

Njebjelčicy (SN/WŽ). Hłowna dróha čisło 2 w Njebjelčicach bě njedźelu wulkotna adresa za lubowarjow zahrodow. Na lětušim dnju wotewrjeneje zahrody je Beata Čornakowa znowa wjele ludźi w swojim zelenym refugiju za statokom witała. Na 2000 kwadratnych metrow wulkej ležownosći sej wopytowarjo na palcy stupać njetrjebachu. W chłódku lisćowcow bě na wjacorych přitulnych městnach składnosć so posydnyć a wšu krasnosć kćějatych kwětkow a kerkow, wonjatych zelow a wšeje přirody do so srěbać. Zo bychu so wopytowarjo derje čuli, běchu jim Čornakecy a jich swójbni chłódne napoje runje tak kaž čerstwy kofej spřihotowali. Mnozy rady z wěcywustojnej wólnočasnej zahrodnicu Beatu Čornakowej pobjesadowachu. „Hdyž mi ludźo praja, zo so jim zahroda spodoba, je mi to najrjeńši pohon“, wona powěda. „Chcu, zo maja tež druzy podźěl na tym, štož činju.“ Njebjelčanka je kóždy dźeń w zahrodźe. Přiroda woznamjenja za nju hojenje: „Tule so wustrowjam. Wšědnje mje wjele wěcow zaběra. Hdyž do zahrody du, za poł hodźiny pytnu, zo so mi derje dźe.“

Běła Woda (AK/SN). Přichodne financowanje sociokulturneho centruma Telux w Běłej Wodźe je dale njewěste. Na swojim zašłym posedźenju je měšćanska rada ze snadnej wjetšinu wobzamknjenje, kiž je za zawěsćenje spěchowanja kulturneho ruma za lětsa a za 2026 trěbne, wotpokazała. Při tym jedna so wo 44 000 eurow za kóžde lěto. To je podźěl, kotryž dyrbi komuna přidać, w kotrejž ma zarjadnišćo swoje městno (Sitzgemeinde). Bjez njeho njemóža so wo spěchowanje kulturneho ruma Hornja Łužica-Delnja Šleska prócować.

Frakcija Pro WSW bě namjetowała, lětsa 30 000 eurow z darow a 14 000 eurow z měšćanskeje kasy wužiwać. Tole radźićeljo wotpokazachu. Město toho přihłosowaše wjetšina namjetej radźićela Ronalda Krause, po kotrymž ma město 35 000 eurow swójskich srědkow pře­wostajić. Problem je, zo njejsu tele pjenjezy jeno za Telux, ale tež za swobodnych nošerjow młodźinskeje pomocy a za nošerjow dobroćelstwa. Wyša měšćanostka Katja Dietrich (SPD) měła wo rozdźělenju srědkow sama rozsudźić. Financowanje za 2026 we wobzamknjenju wobkedźbowane njeje. Z tym sociokulturny centrum za přichod planować ­njemóže.

Wobornicy hašenje ratarskich mašinow a wuchowanje z nich zeznali

Miłoćicy (SN/MWj). Jenož hišće něšto tydźenjow zańdźe, zo na našich polach zaso syčomłóćawy, kombajny a druhu ćežku ratarsku techniku na žnjach wuhla­damy. Hdyž ratarjo při horcym wjedrje žněja, móže tež raz woheń wudyrić abo k njezbožu dóńć, kaž smy to w zašłosći wospjet dožiwili. Potom dyrbja wohnjowi wobornicy spěšnje jednać móc. Minjeny pjatk su so kameradojo ze Smječkec, Wotrowa, Pančic-Kukowa, Žuric a Njebjelčic w Miłoćicach z tym zaběrali, kak móža w tajkim padźe najlěpje pomhać, hdźe přimnyć a hdźe nic a na čo ­maja při wšěm tym dźiwać.

Rozkładł je jim to agrarny technikar Měrćin Grutka. Wot njeho wobornicy mjez druhim zhonichu, zo je we wulkej syčomłóćawje nimo ćěriwa tež 600 litrow hydrawliskeho wolija. Hdyž so na jednym městnje palić započnje, so płomjenja w běhu pjeć mjeńšin po cyłej mašinje rozpřestrěwaja. „Tohodla je wažne, zo wobornicy wědźa, kak syčomłóćawa funguje a na čo dyrbja w nuznym padźe kedźbować, zo bychu sami sebje škitali a so přidatnym stracham njewustajeli“, techniski fachowc rozłoži.