Budyšin (SN/bn). Němsko-Serbske ludowe dźiwadło je minjenu sobotu posledni raz inscenaciju „Na tamnym boku měsačka – Hercy“ na hłownym jewišću předstajiło. Dohromady zličichu na šěsć předstajenjach něhdźe 1 700 přihladowarjow, štož je po swójskim podaću „nowy rekord ličby wopytowarjow za serbskorěčnu inscenaciju hladajo na předstajenja minjenych lět“. Nimo toho pokazachu wurězki hry kónc měrca we wobłuku mjezynarodneho projekta „Phōnē – Mjeńšinowym rěčam hłós dać“ w južnotirolskim měsće Bruneck.

Budyšin (SN/bn). Pod hesłom „Prózdniny z instrumentom“ je Serbski ludowy ansambl mjeztym štwórty raz dźěłarničku za spěchowanje hudźbneho dorosta w Budyšinje wuhotował. Wot jutrowneje póndźele do slědowaceho štwórtka je so dohromady 21 dźěći a młodostnych w starobje dźesać do 15 lět z cyłeje Łužicy kaž tež z Drježdźan a Münstera muzikalisce dale kubłało. Pod nawodom Jana Brězana nazwučowa dwanaće z nich w „klasiskim ansamblu“, wopřijimacy smyčkarjow, dujerjow, klawěr, akordeon a bitne instrumenty, cyłkownje tři sadźby, kotrež bě Christoph Reuther na zakładźe serbskich resp. słowjanskich ludowych spěwow za tule wobsadku skomponował. Po samsnym wašnju wot samsneho awtora spisane tři kruchi nastudowa „beatowy ansambl resp. band“ ze Symanom Hejdušku. Wuslědki prezentowachu minjeny pjatk na połnje wobsadźenej žurli SLA. Nimo toho předstajichu so wjacori sobuskutkowacy tež solistisce. Tak zahori na přikład Budyšan Vinzenz Reiche publikum z agogisce kedźbyhódnje wuzrawjenej interpretaciju „Sonaty čo. 6 g-moll“ Antonija Vivaldija na saksofonje.

6. jutrownika 1934 narodźi so serbski ratar a dirigent ludowych chórow Pawoł Pilop do ratarskeje swójby w Židźinom pola Wojerec. Jeho mać chodźeše čas žiwjenja we Wojerowskej serbskej ewangelskej narodnej drasće. Wona spěwaše rady serbske ludowe pěsnje. Syn Pawoł dźěłaše w staršiskim ratarstwje a nawukny powołanje zamkarja ratarskich mašinow a skowarja.

Bohužel njeje wuznamny serbski komponist, hudźbny wědomostnik a lawreat Myta Ćišinskeho Detlef Kobjela móhł swoje 80. narodniny dožiwić, kotrež by zawěsće na wčerawšej njedźeli w Budyšinje mjez swójbnymi a přećelemi woswjećił. Wšako je po dołhej chorosći 18. meje 2018 74lětny w Budyskej chorowni zemrěł.

Detlef Kobjela narodźi so 7. apryla 1944 w swójbje delnjoserbskeho pjekarja w Rogoznje pola Choćebuza. Tam chodźeše do wjesneje šule a wobdźěli so na wučbje serbšćiny. Wo njeho staraše so druha nanowa mandźelska. Nan rěčeše delnjoserbsce. W pjekarni wón rady při dźěle delnjoserbske ludowe ­spěwy spěwaše. Zdobom so tež wo to postara, zo jeho syn wot 6. lětnika ­Choćebusku ludowu hudźbnu šulu (dźensa konserwatorij) wopytowaše, hdźež wuknješe na kla­wěrje a wiolinje hrać. Po zakónčenju 8. lětnika poda so hólčec na Rozšěrjonu wušu šulu w Choćebuzu. Tam rady w awli za křidłom ­sedźo komponowaše. Tohodla mjenowachu sobušulerjo jeho luboznje „Mozart“. Wěsty čas wón jako wyši šuler ­samo šulski chór nawjedowaše.