Wulki nawal tež w Radworju
Schadźowanka swójbow so prěni raz zwonka Chrósćic přewjedła
Radwor (SN/BŠe). Prěni raz w stawiznach schadźowanki swójbow je so zarjadowanje wčera w Radworju wotměło. „Zo schadźowanka po Hornjej Łužicy pućuje, bě přeće regionalnych rěčnikow župow Domowiny“, wujasni rěčna motiwatorka kónčiny wokoło Radworja Raphaela Wićazowa. Wězo je stajnje riziko, derje přiwzate stejnišćo kaž Chrósćicy wopušćić. „Tola jako pytnychmy, kelko akterow w Radworju podpěru přilubichu, běchu wobmyslenja z blida“, wuzběhny nawodnica Budyskeho Rěčneho centruma WITAJ Beata Brězanowa. Rěčny centrum je zhromadnje ze župu „Jan Arnošt Smoler“ Budyšin schadźowanku organizował. „Předewšěm chcu so Radworskej gmejnje za to dźakować, zo su nam wjacezaměrowu halu Slaviju přewostajili, štož njeje samozrozumliwe“, Beata Brězanowa při zazběhu zarjadowanja podšmórny.
Kulinariski tydźeń přewjedli
„Moja motiwacija je jednora: Sym Serbowka“
Z něhdyšej nawodnicu ABCja dr. Christianu Piniekowej w rozmołwje
Dlěje hač dwaj lětdźesatkaj je dr. Christiana Piniekowa w Choćebuskim Dźěłanišću za serbske kubłanske wuwiwanje skutkowała, njecyłych dźesać lět, wot julija 2013, jako jeho nawodnica. Lětsa srjedź januara je so wona z ABCja do swobodneho lěta rozžohnowała, klětu poda so na wuměnk. Milenka Rječcyna je so z Budyšina pochadźacej a lětdźesatkaj w Delnjej Łužicy skutkowacej serbskej pedagogowku a wojowarku za wozrodźenje delnjoserbšćiny rozmołwjała.
Jako sće zastojnstwo nawodnicy před nimale dźesać lětami nastupiła, sće někotrežkuli přeća, předstawy a sony měła. W kotrej měrje su so wone zwoprawdźili?
Lucija pomha
Budyšin (SN/mb). „Lucy“ je w ewoluciji stworjenje na přechodźe wot wopicy k čłowjekej, tak ma tež „Lucija“, kotruž je Serbske šulske towarstwo (SŠT) zrodźiło, nam poboku być, zo bychmy wědomišo ze serbskim swětom wobchadźeli. Za nowy wulkoprojekt SŠT skutkuja jeho jednaćel Andreas Ošika, projektna koordinatorka Milenka Rječcyna, medijowy pedagoga Michał Cyž a rěčna mentorka Božena Braumanowa. Nětk projekt z lětakom předstajeja, kotryž je tež na www.lucija.de přistupny, skontaktować móža so zajimcy přez .
Na delnjoserbšćinu njezabyć
Łužica změje zaso wukubłanišćo wučerjow za zakładne šule. To budźe w Złym Komorowje, na tamnišim stejnišću Braniborskeje techniskeje uniwersity Choćebuz-Zły Komorow (BTU). Braniborska planuje studij wot nazymskeho semestra 2023/2024 tam startować. Na nowej „kowarni“ wuwučowacych njeměli tež na delnjoserbšćinu a pólšćinu zabyć. Nimo toho móhło to alternatiwa za studijnych požadarjow z wokrjesow Budyšin a Zhorjelc być.
Digitalnje a analognje po puću
Smjerdźaca (MiR/SN). Zo móže takrjec „sucha“ maćizna jara žiwa naležnosć być, su zašłe dny dźěći w Smjerdźečanskej LIPJE w nošerstwje Serbskeho šulskeho towarstwa dožiwili. We wobłuku prózdninskeho campa su so wone z digitalnym swětom medijow zaběrali.
Mjez nimale 30 wobdźělnikami běštej Mirija Šołćic a Tereza Maćijec. Woběmaj běštej maćeri radźiłoj, so na campje wobdźělić. „Spočatnje prawje njewědźach, što tu wšitko budźe, jenož zo póńdźe wo techniku. Wjeselu pak so, zo sym pódla“, praji Tereza. „Sym spěšnje prajiła, zo chcu sej na camp dojěć“, powěda Mirija, „wšako je mi mać powědała, zo budźe tu pos pódla. To je mje jara wabiło.“ Zdobom pak stej sej šulerce 4. lětnika spěšnje wotkryłoj składnosć, so z nowymi medijemi zaběrać. „Wědźach, zo zeznajemy wjele noweje techniki“, praji Tereza.
Pytaja za pokładami
Dźeń maćeršćiny a serbšćina 2023
Dźensa je mjezynarodny dźeń maćeršćiny – nastork UNESCO za „spěchowanje rěčneje a kulturneje mnohotnosće a wjacerěčnosće“. Kajke je aktualne połoženje serbšćiny w Hornjej Łužicy?
Budyšin/Lipsk (SN/mb). Z wida rěčespytnicy dr. Jany Šołćineje, kotraž dźěła w Serbskim instituće Budyšin a w Instituće za sorabistiku uniwersity Lipsk, „zda so wuwiće serbšćiny tuchwilu pozitiwne być.“ Wona je mjez druhim ekspertka za stawizny a přitomnosć serbskeje spisowneje rěče, za dwu- a wjacerěčnosć a bilingualne sposrědkowanje rěče. Za njedawne zarjadowanje Serbskeho šulskeho towarstwa w kubłanskim srjedźišću LIPA w Smjerdźacej wo dospołnej imersiji w pěstowarnjach je so dwójce telko zajimcow přizjewiło hač su městna měli. Tohodla budźe dr. Jana Šołćina kónc nalětnika wo samsnej tematice hišće raz w Ralbičan pěstowarni přednošować. Wona widźi přiběracy zajim a potrjebu za rěčne dalekubłanje. K tomu je trend hižo w młodźinje, zo ludźo mjez sobu na dobru serbšćinu dźiwaja. Tež ličba serbowacych šulerjow a šulerkow wočiwidnje stupa.
Olympiada lětsa zaso „dospołna“
Budyšin (SN/MiP). „Olympiadu hornjo- a delnjoserbskeje rěče budźemy lětsa skónčnje zaso porjadnje přewjesć móc! Po dwěmaj lětomaj wupada běše loni mjenujcy jenož šulerjam sakskich šulow – rozdźělnych korona-postajenjow w Sakskej a Braniborskej dla – wobdźělenje móžne.“ To nam koordinatorka Serbskeho šulskeho towarstwa (SŠT), Marlis Młynkowa, na naprašowanje zdźěli.
Wot 29. hač do 31. měrca zeńdu so serbscy šulerjo 6. lětnikow braniborskich a sakskich šulow w prózdninskim lěhwje we Wodowych Hendrichecach. SŠT, nošer olympiady, chce ze zarjadowanjom hornjo- a delnjoserbsku rěč spěchować a zdobom serbskim a serbsce wuknjacym šulerjam přez pozitiwne dožiwjenja ze serbšćinu lóšt přisporjeć, ju nałožować.
