Budyšin (SN/bn). Ludowe nakładnistwo je wčera poslednju knižnu premjeru we wobłuku swojeje lětušeje čitanskeje turneje zarjadowało. W Budyskej Smolerjec kniharni witaše Anett Šołćic něhdźe 30 hosći kaž tež redaktora a přitomnych awtorow Serbskeje protyki 2019, kotrymž jednaćelka LND Marka Maćijowa na to dokładowe eksemplary přepoda. Nimo toho dźakowaše so lektorce Katrin Čornakec, ko-lektorce Luciji Bejminej, w­u­ho­towarce Iris Brankačkowej a wšitkim předewzaćelam, kotřiž su wudaće ze swojimi nawěškami podpěrali.

Lessingowe myto Marcelej Beyerej

pjatk, 28. septembera 2018 spisane wot:

Drježdźany/Kamjenc (SN). Lyrikarja, powědarja a romanciera Marcela Beyera, kiž je znaty tež jako awtor operowych libre­tow, esejist a wudawaćel, počesća z Lessingowym mytom Swobodneho stata Sakskeje 2019. Spěchowanskej myće dóstanjetej Anja Kampmann a Bettina Wilpert, kaž sakske ministerstwo za wědomosć a wuměłstwo dźensa wozjewi. Hłowne myto je z 13 000 eurami dotěrowane, spěchowanskej po 5 500 eurach.

Kuratorij fachowcow pod nawodom ministerki Evy-Marie Stange (SPD) je lawrea­tow wuzwolił. Myta přepodadźa swjatoč­nje 19. januara 2019 we wobłuku 52. Lessingowych dnjow w Kamjencu.

W Badensko-Württembergskej narodźeny a wot lěta 1996 w Drježdźanach bydlacy Marcel Beyer je produktiwny spiso­waćel. Jeho tworjenje bu 2016 z najwyšim literarnym wuznamjenjenjom, Mytom Georga Büchnera, připóznate. W swojej prozy wopokaza so awtor jako mišterski wobkedźbowar čłowjeskich žiwje­njoběhow. Žadaše-li sej Goethe jónu „Muža kaž Lessinga mamy trěbneho“, njemóhł pominanju nichtó dźensa lěpje wotpowědować kaž Beyer, měni jury.

Serbska murja a towarstwo Kamjentny dom stej minjenu sobotu zhromadny koncert „End of summer“ w Budyšinje wu­­ho­towałoj. Drježdźanska skupina Sugar:Koma (srjedźa) wječor zahaji, duwo Smohle z Kinsporka a wosebje čěska kapała Jet 8 (napra­wo) zamó­chu publikum zahorić. Njedźelu swjeći we wobłuku interkulturnych tydźenjow kulturne towarstwo Vietnamjanow na žurli­ Kamjentneho domu zjawnje swój „Měsačkowy swjedźeń“.SN/Maćij Bulank

Čitajće w nowym rozhledźe (28.09.18)

pjatk, 28. septembera 2018 spisane wot:

Kónc awgusta wotmě so při Miłočanskej skale 12. mjezynarodna rězbarska dźě­łarnička. Třinaće wuměłcow dźěłaše dwaj tydźenjej ze zornowcom abo z dubowym drjewom. Rozhlad je so ze štyrjomi z nich rozmołwjał. W oktoberskim wudaću čitaće wo jich wuměłskim dźěle, na kotrych projektach su w skale dźěłali a što bě za nich to wosebite we Łužicy.

Što so za „Marxowej mašinu w 21. lětstotku“ chowa, zhoniće ze zawodneho teksta Měrćina Wjenka. Telko hižo přeradźu: Dźe wo běrokratiju a wo prašenje, što jeje dla njemóžemy docpěć a što móžemy najebać ju docpěć.

Wojciech Wochna je slědźił za Dźiwicu-Dźewanu, bohowku lěsow a přirody. Pyta za zapiskami chronistow 15. do 17. lětstotka a piše, što staj Abraham Frencel a Jan Arnošt Smoler wo njej pisałoj.

We wobłuku čitanskeje turneje Ludoweho nakładnistwa Domowina je Róža Domašcyna (naprawo) wčera čłonam Malešanskeje Domowinskeje skupiny a rentnarjam z gmejny w tamnišim hosćencu Wódny muž z knihi „Das goldene Gut“ čitała. Su to bajki, kotrež je awtorka ze serbšćiny do němčiny přenjesła. Foto: SN/Maćij Bulank

Mytowanaj zapal dale dawataj

štwórtk, 27. septembera 2018 spisane wot:

Lawdacija přełožerki Boženy Braumanoweje a muzejownicy Andreje Pawlikoweje lawreatomaj Zejlerjoweho myta 2018

„Mužakowskej góli pokazujo se wóteraz jeden tašk z rjanym pisanym pjerjom a zło­śaneju hopyšu a złośanyma šćidłoma … Dyž něchten jog huglěda, da ten změjo gluku.“

Waženi přitomni, mamoj česć, před­njesć lawdaciju za Serba a Serbowku, kiž njejstaj jenož Slepjanskej kónčinje złota hódnaj. Zawodny citat pochadźa z noweje zběrki „Slěpjańske ludowe powěsći“, na kotrejž staj wobaj pilnje sobu dźěłałoj. Našej dźensnišej lawreataj staj znataj kaž pisany ptačk. Staj połnaj za­horitosće za rjanu slepjansku narěč. Přinjesetaj zbožo wšudźe, hdźež sobu skutkujetaj. Na prěni pohlad so snadź njewšědna dwójka zdawataj: Dieter Reddo z Trjebinka – před 74 lětami w Slepjanskej kónčinje rodźeny a čas žiwjenja tam zakótwjeny, a poł tak stara 38lětna Ju­liana Kaulfürstowa, rodźena Budyšanka. Wona je do Slepjanskeho regiona hakle „přilećała“ a nětko z jednej nohu w Slepom a z druhej w Drježdźanach bydli.

Fantazijepołna a z přirodu zwjazana rěč

štwórtk, 27. septembera 2018 spisane wot:

Wojerecy (AK/SN). Ćiskowčanka Doris Kasperec je wčera ze swojeje dźěćaceje knihi „Kuzło dejmantneje soniny“ we Wojerowskej zakładnej šuli Handrij Zejler čitała. Powědančko je njedawno w Ludowym nakładnistwje Domowina wušło. „Serbšćinu sym na šuli wuknyła a wona je hłuboki dźěl we mni. Tam mam ze stro­ny nana swoje korjenje“, wona šulerjam z rjadownjow 2a, 3a kaž tež 4a powě­daše. Kniha měri so na dźěći wot štyrjoch lět. Najprjedy wšak je wona powě­dančko němsce napisała. Jadwiga Kaulfürstowa je wšitko zeserbšćiła, Barbara Schumann je ilustracije zhotowiła.

Rozswětlerstwo 2018

štwórtk, 27. septembera 2018 spisane wot:
Lětuša Kamjenska narěč je rjad doskónčnje politizowała. To nješkodźi, wšako rozumja ju iniciatorojo jako diskurs w duchu rozswětlerja a syna města Gottholda Ephraima Lessinga. Přiwšěm bě přednošk Volkera Brauna tež recitowanje wuměłskeho teksta. Na wobrazy a iluzije bohaće skakaše wot najmjeńšeho do najwjetšeho, a dwěluju, zo bě lědma štó kmany, ertne wuwjedźenja zasłuženeho „rewolucionara woprawdźitosće“ połnje sćěhować. Čitajo pak wukopa so mišterske, zdźěla satirisce skutkowace wušikne splećenje najrozdźělnišich tematiskich wobłukow, kotrež skerje pokaza, wo čo je Braunej šło: Wulku kompleksitu problemow našeho časa tak zabawjejo kaž móžno, ale z narokom basnika wotbłyšćić a publikumej znowa wuwědomić, zo nimale wšitko ze wšěm zwisuje, w centrumje pak stajnje indiwiduum steji, kiž sej swój wobraz twori. Kaž Lessing nježada sej ničo druhe hač: rozumnosć. Bosćan Nawka

W prózdninach na akademiju

srjeda, 26. septembera 2018 spisane wot:

Třeći raz změja šulerki a šulerjo nazymu składnosć, so pod fachowym nawodom z rjemjeslniskimi a wobsahowymi aspektami medijoweho dźěła zaběrać.

Budyšin (SN/bn). Tež lětsa poskićitej Serbski rozhłós a Sakski wukubłanski a wupruwowanski kanal (SAEK) dorostej přiležnosć, so zadarmo na „šulerskej akade­miji medije“ wobdźělić. Mjeztym hižo třeći raz změja šulerki a šulerjo 5. lětnika składnosć, w běhu tydźenja pod profesionelnym nawodom zeznajomić so ze zakładami žurnalistiskeho kaž tež techniskeho medijoweho dźěła. Wopytowarjam lońšeho kursa resp. na wšelakich polach hižo nazhonitym oferujetej zarjadowarjej we wobłuku natwarnych seminarow dale so wukmanić.

Teremin přeco hišće mysterij

wutora, 25. septembera 2018 spisane wot:

Na hudźbnym festiwalu „Musica Lípa“ zaklinča najwšelakoriše zynki w sewjeročěskim a hornjołužiskim regionje. Prěni z dweju serbskeju přinoškow je pu­blikum w Českej Lípje wobkuzłał.

Česká Lípa (SN/bn). Serbska wuměłča Carolina Eyckec na tereminje a Lipšćanski pianist Christopher Tarnow staj minje­ny pjatk pod hesłom „Hraju bjez dótknje­nja ...“ wosebity koncert we wo­błuku lětušeho hudźbneho festiwala „Musica Lípa“ wuhotowałoj. W Česko­lip­skej bazilice Wšěch swjatych předstajištaj twórby mjez druhim Heinricha Isaaca, Gabriela Fauréja, Sergeja Rachmaninowa a Oliviera Messiaena. Tež dwě kompo­ziciji – „Intermeco čo. 1“ a „Sonata za teremin a klawěr čo. 1“, kotrejž bě Tarnow­ spisał – běštej z wobstatkom progra­ma. „Smój so přez naprašowanje jara wjese­liłoj. Čuju so w Čěskej skoro kaž doma, dokelž je rěč serbšćinje tak bliska“­, Ca­rolina Eyckec rozłoži a zjima: „Publikum bě jara zajimowany. Smój program cyle cyrkwinskemu ramikej přiměriłoj, přewažnje měrnu hudźbu wu­zwoliłoj a so dlěšich přestawkow wzdałoj. Zo su ludźo wćipni na teremin, je so po koncerće tež tónraz zaso wopokazało.“

nowostki LND