Budyšin (SN/bn). Knižna premjera noweje zběrki basnjow a lyriskeje prozy Benedikta Dyrlicha „Serpowe dny – Sicheltage“ je wčera něhdźe 40 zajimcow do Smolerjec kniharnje přiwabiła. Antologija je takrjec z naslědnikom knihi „Der Tiger im Pyjama – Tiger w nócnej košli“ a wopřijima po słowach awtora teksty, kotrychž wobrazowa rěč wědomje krajiny kaž tež městnosće wotbłyšćuje, z kotrymiž je hłuboko zwjazany, mjenujcy wolenu domiznu Drježdźany, serbsku Hornju Łužicu a starosłowjansku połobsku kónčinu wokoło Mišna podłu Freibergskeje Modłeje. Na rěči swojeho tworjenja skedźbniwši podšmórny Dyrlich, zo swoju lyriku njepřełožuje, ale ju stajnje znowa komponuje. Přebasnjenje ze serbšćiny do němčiny a nawopak je „wjele, wjele dźěła“, kajkež sej tež hladajo na často čestnohamtsce skutkowacych awtorow, bjez kotrychž serbska literatura mjezynarodny niwow docpěła njeby, „wjace připóznaća zasłuža“.

Budyšin (VaŽ/SN). Cyłkownje 19 dźěći z Hornjeje a Delnjeje Łužicy a samo wobdźělnik z Münstera wopyta w jutrownych prózdninach mjeztym hižo pjate hudźbne prózdninske lěhwo w Serbskim ludowym ansamblu w Budyšinje. Tež wčera młodźi hudźbnicy pod nawodom Jana Brězana intensiwnje na swojich instrumentach zwučowachu.

W srjedźišću prózdninskeho lěhwa steji nazwučowanje pjeć serbskich ludowych spěwow, kotrež buchu ekstra na młody orchester přiměrjene. Hudźbny wuslědk tutoho proboweho tydźenja prezentuja dźěći jutře, 25. apryla, w 17 hodź. na zakónčacym koncerće na žurli Serbskeho ludoweho ansambla.

Jedyn z wobdźělnikow je Benjamin Meyer z Münstera, kotryž prawidłownje za čas jutrownych prózdnin swoju swójbu we Łužicy wopytuje. Wón hraje hižo wosom lět eufonium a štyri lěta pozawnu. Wón so lětsa druhi raz na prózdninskim lěhwje wobdźěli. „Tuta zhromadnosć so mi wosebje lubi, a sym přez instrumentowe lěhwo hižo nowych přećelow zeznał“, Benjamin­ powěda.

Budyšin (SN/bn). Loni zahajeny rjad kulturnych zarjadowanjow pod hesłom „Happy Monday Bautzen – Wjesoła póndźela Budyšin“ pokročuje lětsa z někotrejžkuli nowostku. Etablěrowane formaty, kaž su to na přikład „Kupa zbóžnosće“, koncerty, ćicha disko abo poetry slam, wudospołnjeja mjez druhim cirkus k sobučinjenju, naddimensionalna hra „Čłowječe njehněwaj so“ a plećenski projekt „Strickliesel“, z kotrymž ma so hač do kónca lěta pisany, zwjazanosć symbolizowacy a cyłe město wopřijimacy powjaz zdźěłać. Nimo toho maja so po přeću wopytowarjow jědź a napoje poskićeć, kaž hłowna koordinatorka akcije Manja Gruhn z towarstwa Kamjentny dom we wobłuku wčerawšeje nowinarskeje rozmołwy rozłoži. Zaměr zarjadowanjow wostawa po jeje słowach „wutworić pozitiwne rumy, w kotrychž je kóždy witany a kotrež wotbłyšćuja kulturnu wjelorakosć a často čestnohamtski angažement akterow w Budyšinje“. W mjenje Domowiny doda dr. Beata Brězanowa: „Demokratija je předewšěm z dobrych poćahow žiwa. ‚Wjesoła póndźela‘ je w tym zwisku městno zetkawanja a zeznawanja.

Slepo (SN). Wuměłcy Choćebuskeho statneho dźiwadła přichodnu njedźelu w lěsu wobswětoweho zwjazka Zeleneje ligi pola Rownoho ekskluziwny dohlad do probow inscenacije „Wišnjowa zahroda a Sprjewja – načasne nadpismo Čechowa a kołowokoło Tesle, lěsa a derjeměća“ poskićeja. Zarjadowanje zahaja w 14 hodź. w lěsu, kotryž je w priwatnym wobsyd­stwje. Zelena liga jón wotnaja.

„Naša inscenacija so k temje hodźi. Wšako ju w lěsu předstajimy, kotryž snano bórze hižo njeeksistuje. Tam skićimy – bjez wudawkow za techniku – přihladowarjam prěni dohlad do hry. Nadźijamy so wězo, zo publikum wot 24. meje w Choćebuskim statnym dźiwadle zaso widźimy“, zdźěli dramaturgowka Franciska Benack.

Před 120 lětami napisa Anton Čechow z „Wišnjowej zahrodu“ klasikar. Swójba Ranjewskaja je zadołžena a jenož předań swójbneje zahrody móže ju wuchować. Tola za to měli so wišniny pušćić, kotrež runje kćěja. Awtor Fryco Kater je inscenaciju trochu přepisał. Premjera budźe 24. meje­ w Choćebuskim statnym dźiwadle.