Hudźbny wědomostnik, ukrainist a sorabist Petr Kalina bu wčera tydźenja w Brnje z Mytom dekana filozofiskeje fakulty Masarykoweje uniwersity počesćeny. Myto spožčichu jemu za monografiju „Sorbische Geigen – Serbske husle“, kotraž bě loni jako 36. zwjazk edicije Mały rjad Serbskeho instituta wušła.

Z Mytom dekana počesća lěto wob lěto wosoby, kotřiž su z filozofiskej fakultu druheje najwjetšeje uniwersity Čěskeje zwjazani a kotřiž so na wusahowace wašnje za wědomosć a towaršnosć zasadźuja. Wuznamjenjenje spožčeja w štyrjoch kategorijach. To su: wuběrne zakónčace studijne dźěło, wuběrna komunikacija, popularizacija duchownowědnych disciplinow kaž tež wuběrny tworićelski skutk. We wobłuku naposledk mjenowaneje kategorije je Kalina lětsa jenički, kotrehož mytuja. „To je wulka česć, ale runje tak zawjazk, so tež dale wo kwalitne dźěło prócować“, wón wuznamjenjenje komentuje.

Budyšin (SN/bn). „Stary lud a čerstwy duch“ rěka wosebita wustajeńca, kotraž je wotnětka w schodźišću Budyskeho Serbskeho domu přistupna. Přehladka pokazuje wuběr wudźěłkow molerskeje dźěłarnički Spěchowanskeho kruha za serbsku ludowu kulturu, kotraž bě so lětsa druhi kónc tydźenja septembra w Dešnje wotměła.

Dźensa spominamy na serbskeho wuměłca, molerja a grafikarja Jana Hanskeho składnostnje jeho stotych posmjertnych narodnin. Rodźeny Njebjelčan dźěše po ­ludowej šuli – podobnje tři lěta staršemu Janej Bukej – na wukubłanje molerja do Kamjenca. Po studiju na Fachowej šuli za nałožowane wuměłstwo w Podstupimje dźěłaše w kombinaće w Eisenhüttenstadće we wotrjedźe za wabjenje. Hižo lěto pozdźišo bu wotrjadnik w twarstwje, a 1962 so jako grafikar zesamostatni.

Budyšin (BG/SN). Z dołhim rytmiskim přikleskom zakónči so wčera wječor němskorěčna premjera rejowaneje bajki „Mały pampuch“ na wupředatej žurli Serbskeho ludoweho ansambla. Euforiski aplaws bě spontany dźak publikuma baletej SLA, kiž wědźeše na nanajlěpše wašnje přeswědčić. Tež Božena Bjaršec we hłownej róli je přihladowarjow zahoriła. Choreografiju kaž tež režiju měješe Juraj Šiška na starosći; grandiozne libreto z wopisanjemi scenow w němčinje a serbšćinje je z pjera Wórše Wićazoweje. Hudźbu je Andreas Grundlach skomponował. A haj, tež wuhotowanje Marlit Mosler přinošowaše bytostnje k wulkotnej skutkownosći hry. Skrótka: Wšitko je trjechiło a ansambl wobradźi wopytowarjam přewšo emocionalne předstajenje, na kotrež drje lědma štó spěšnje zabudźe – snano tež tohodla, dokelž kruch nimoměry wažne hódnoty kaž wšostronsku česćownosć, žiwjensku radosć a přećelstwo do srjedźišća staja.