Předstaja popularne twórby
Chór Lipa zhladuje na lěto 2023 a předstaji sobustawam nowe projekty
Na swojej hłownej zhromadźiznje 16. januara w awli Šule Ćišinskeho w Pančicach-Kukowje zhladowaše předsydstwo chóra Lipa na minjene lěto.
Kónc lěta měješe towarstwo 71 čłonow, wot toho 54 aktiwnych spěwarjow. Chór pod nawodom Jadwigi Kaulfürstoweje měješe dźewjeć zjawnych wustupow, zwjetša w Hornjej Łužicy. K tomu słušeja woblubowane koncerty kaž nalětni, přeco w meji, w klóšterskej zahrodźe, nócny (loni w juniju w Baćonju), nazymski (loni w oktobru w Janšojcach) a hodowny koncert přeco w Róžeńčan cyrkwi, na kotrymž nahromadźichu 1 500 eurow za ponowjenje schodow Marijineje studnički. Na iniciatiwu knježnow klóštra Marijina hwězda nazwučowachu žony „Missa Brevis solemnis“ z pjera Feliksa Brojera a ju zhromadnje z nimi prěni raz 20. awgusta w klóšterskej cyrkwi zanjesechu. 5. septembra wobrubi chór literarno-hudźbny wječor w Pančicach-Kukowje, wuhotowany wot Domowiny na česć 150tych posmjertnin Jurja Słodenka, załožerja předchadźaceho ćělesa, Lipy Serbskeje.
Narodna drasta zwuraznja identitu
Na diskusijnym wječoru „Kak wužiwamy serbsku drastu w přichodźe“ z fachowču Moniku Cyžowej minjeny pjatk na Radworskim dwórnišću, dóstachu přitomni dohlad do stawiznow a ideje do přichoda.
Radwor (SN/BŠe). We Łužicy dale a mjenje žonow wšědny dźeń w narodnej drasće chodźi. Tuž je wažne, sej mysle wo tym činić, kak móhli narodnu drastu zachować a za pućemi pytać, kak hodźeli z drastu a jeje elementami wobchadźeć.
Jan Michał Haška
Meja wuspěšne lěto bilancowała
Chróšćanska lajska dźiwadłowa skupina předstaji jutře, sobotu, ...
Jurij Wićaz – serbski žurnalist a wukrajny korespondent
21. wulkeho róžka před 50 lětami zemrě w Praze nahle w 74. žiwjenskim lěće serbski žurnalist, spisowaćel a přełožer Jurij Wićaz. Wón bu w jednorym rowje na Olšanskim pohrjebnišću, najwjetšim wotpočinku stolicy Čěskeje, pochowany. Njeboćički bě sam w Praze bydlił. Jeho bołharska žona bě jeho wopušćiła a dźěći njejstaj Wićazec mandźelskaj měłoj. Přećeljo Serbow z Prahi su jeho row hladali a zapłaćili. K jeho stotym posmjertnym narodninam 19. winowca 1999 bu narowny kamjeń poswjećeny. Narowny kamjeń ze spominanskej taflu su Domowina, Towarstwo čěskich nowinarjow a čěske Towarstwo za měr a čłowjeske prawa zapłaćili. Towarstwo čěskich přećelow Łužiskich Serbow postara so wo to, zo so row Wićaza za wuznamne wosobiny postaji. Na wotkryće pomnika porěčeštaj Jurij Łušćanski za Maćicu Serbsku a Domowinu a Jiří Mudra za towarstwo přećelow.
25 lět nowy sakski Serbski zakoń – jubilej a prašenja
Na nó, sej zadźiwany prajach, dočitawši nowinske wozjewjenje předsydy Domowiny. „Na přeće Domowiny, kotraž přeješe sej centralny zakoń, nadźěła tehdyša frakcija CDU w korespondency ze SPD a PDS zakoń ze 17 paragrafami“, rěkaše minjeny pjatk oficialnje ze Serbskeho domu. Nowy sakski Serbski zakoń bě krajny sejm 20. januara 1999 w Drježdźanach schwalił, potajkim před 25 lětami.
Wěrne na teksće je, zo měješe zakoń 17 paragrafow. Wěrnosći njewotpowěduje, zo „nadźěła tehdyša frakcija CDU“ jón. Njewěrne dale je, zo by so to hejgn stało „w korespondency“ ze SPD a PDS.
Stawizny noweho serbskeho zakonja sahaja do wichorojteho časa politiskeho přewróta: Tehdy wutwori so serbska dźěłowa skupina, demokratisce ze zastupjerjemi serbskeje zjawnosće nastajena.
Wjace wopytowarjow hač loni
Serbja mócnje sobu spěwali
Budyšin (SN/MiR). Na žurli Serbskeho ludoweho ansambla knježeše zašłu sobotu barowa atmosfera. Publikum so nad wuhotowanjom žurle a pohosćenjom přewšo wjeseleše. Předewšěm pak wobdźiwachu třihodźinski amizement, kotryž woblubowana band „5 an der Feier“ skićeše. Šěsć hudźbnikow bě na party składnostnje dźesaćlětneho wobstaća přeprosyło. Na wšěch 200 wopytowarjow, předewšěm Serbow, bě sej kartku za live-koncert wobstarało.
W oktobrje 2013 běchu mužojo při hudźenju něhdźe we Łužicy rozsudźili, band załožić. Kaž tehdy tak tež dźensa wodźeše Carsten Schneider jako confroncier publikum po programje, pućujo po swěće. Spontane přispomnjenja jeho mandźelskeje Evy-Marije wšitko skulojćichu. Publikum čuješe so kaž na wulkim swójbnym swjedźenju, hdyž so nowinki šěrja a z anekdotami na dawno zašłe časy dopomina. Wosebje powabne běše prašenje Carstena Schneidera na swojich „mužow“, hdźe su hižo wšudźe hudźili. Publikum wutrobiće a hejsujo přikleskowaše, dopominajo so na swój „młody čas“.
