Wrócław (SN/bn). Kontaktowy běrow Swobodneho stata Sakska we Wrócławju, Domowina a Budyski Serbski muzej su wčera „Serbski wječor“ w stolicy wojewódstwa Delnja Šleska wuhotowali.

Zazběh zetkawanja tworješe wodźenje po wosebitej wustajeńcy „Wšo je krajina – Serbski moler Jan Buk“, kotraž bu 15. septembra we Wrócławskim Měšćanskim muzeju wotewrjena a je hač do kónca lětušeho decembra přistupna. Kuratorka přehladki, nawodnica Budyskeho Serbskeho muzeja Chrtistina Boguszowa, rozłoži hosćom žiwjenjoběh a tworjenje „najwuznamnišeho serbskeho tworjaceho wuměłca 20. lětstotka“, kiž bě „swoje wukubłanje we Wrócławju zahajił“ a sej „naležnje přał, składnostnje swojich stoćinow personalnu wustajeńcu“ w tymle měsće zwoprawdźić.

Kóždy šesty tydźeń so ZARI-team na wuměnu nazhonjenjow zetkawa zo by wo stawje dźěła, naprawach a problemach diskutował. Slědźerce projekta Nicole Dołowy Rybińska a Cordula Rataj­czakowa podawatej tu rěčnym motiwatoram feedback ze swojeho sociolinguistiskeho wida. Hižo na zahajenskim zetkanju předstajištej teamej katalog naprawow a strategijow ze wšelakich kónčin swěta. Do tutych słušeja mjez druhim:

• pućowanja za swójby

• spěwne wječorki

• wjesne swjedźenje

• wjesne radijo

• zhromadne dźiwadźelenje, hudźenje

abo rejowanje

• dźěłarnički za šiće, molowanje,

hornčerjenje, warjenje atd.

• serbske rěčne kursy a konwersaciske

kruhi

„Prawdźepodobnje njebudźe móžno, wšitke tute do Łužicy přenjesć“, wonej wuzběhnyštej. „Wažne je, zo naprawy specifiske wuběramy a přiměrimy.“

Lucian Kaulfürst

Foto:

priwatne

Rěčni motiwatorojo su wažny wobstatk rewitalizaciskeho projekta w nošerstwje Domowiny z mjenom ZARI. Je jich dohromady pjećoch. Hłownej nadawkaj, kotrejž maja we wšelakorych regionach Łužicy spjelnić, stej: Informacije wo rěčnej situaciji zběrać a zajim ludźi za serbšćinu budźić. Dźensa a jutře chcemy Wam kóždeho z nich bliže předstajić.

Raphaela Wićazowa

Z gmejnami Wulka Dubrawa, Rakecy, Radwor, Njeswačidło, Bóšicy a Hodźij ma Raphaela Wićazowa poměrnje wulki teritorij na starosći, w kotrymž jako rěčna motiwatorka skutkuje. 42lětna Radworčanka ma kruty wosobinski narok: „Chcu so tak derje kaž móžno do kóždeje gmejny z jeje specifiskimi wobstejnosćemi zanurić a akterow zeznać.“ Z pomocu mejlkow a telefonatow rozšěrjuje za to pospochi swoju syć kontaktow. Za wosebje skutkowne pak ma wopyty najwšelakorišich lokalnych zarjadowanjow, na kotrychž so wobydlerjam tež wosobinsce předstaja.

Krajna zhromadźizna němskich towarstwow w Čěskej republice je zašły kónc tydźenja do Prahi přeprosyła. Konferenca steješe pod patronatstwom čěskeho wonkowneho ministra Jana Lipavskeho a zamołwiteje němskeho zwjazkoweho knježerstwa za prašenja wusydlencow a narodne mjeńšiny Natalie Pawlik. Tema konferency w impozantnym twarjenju wonkowneho ministerstwa „Palais Czernin“ běše: „Identita a jeje wuznam za narodne mjeńšiny“. Młodźinska referentka Domowiny Virginia Hanuzowa je pod tematiskej rubriku „Wupruwowane přikłady z praksy“ serbski lud w Němskej a swoje dźěło z młodźinu prezentowała. Mjez wobdźělnikami běchu mjez druhim Retoromanojo ze Šwicarskeje, Němcy z Danskeje kaž tež Němcy z Pólskeje. W srjedźišću mjezsobneje wuměny steješe dopóznaće: Kóžda mjeńšina je nadhódnota za kraj, w kotrymž je žiwa – toho ma sej wona stajnje wědoma być. „Smy dźakowni za wědomostnu wuměnu a wjeselimy so na přichodnu konferencu, kotraž budźe za dwě lěće“, rjekny Virginia Hanuzowa.