Mortkow (SN/MiR). Wospjet je so Jakubecec twjerdźizna w Mortkowje jako přewšo přijomna kulisa za předstajenje Serbskeho ludoweho ansambla wopokazała. A jeje mějićel kaž tež wuhotowar lětušeho dźiwadła pod hołym njebjom z inscenaciju „Lesć“, zubny lěkar André Jakubetz, bě wurjadny hosćićel. Na terenje bě składnosć sej dobru wječer popřeć. Štóž bě sčasom přijěł, zetka tam na programje sobuskutkowacych a wužiwaše składnosć krótkeje bjesady. Mnozy zajimcy kupichu sej swój zastupny lisćik při wječornej kasy. Wšako njeběštej zarjadowani do toho wupředatej.
Budyšin (CRM/SN). Wušła je lětsa w Ludowym nakładnistwje Domowina edicija horliweho Delnjoserba Herberta Nowaka w delnjoserbšćinje „Pisaŕ běch wót młodych lět“. Zestajiła je ju nawjedowaca lektorka LND Janka Pěčkojc de Lévano. Wčera wječor su nowostku w Budyskej Smolerjec kniharni předstajili.
Dźowka daloko znateho a před pjeć lětami zemrěteho ewangelskeho teologi, filologi a njepowalneho serbskeho prócowarja, kiž smě so z prawom do rjadu našich wótčincow zarjadować, Madlena Norberg zawodnje rjekny, zo drje bu w Choćebuzu hižo na jeho stolětne posmjertne narodniny spominane, ale tónle literarny wječor w Budyšinje je za nju wěsty wjeršk. Zhromadnje z Fabianom Kaulfürstom wona z knihi čitaše a doda někotryžkuli pregnantny komentar.
Zły Komorow. Něhdźe 20 zajimcow bě na njedawny přednošk dr. Pětša Šurmana do Złokomorowskeje kniharnje přišło a jasne wědomostne wuwjedźenja wočakowało. Wšako steješe najnowša kniha Choćebuskeho stawiznarja wo dobje 1947 do 1961 w srjedźišću zarjadowanja załožby Rosy Luxemburg. Moderator Gerd-Rüdiger Hoffmann tróšku prowokatorisce na kompendij skedźbni: „Njejedna so zawěsće wo napjatu knihu, kotruž k hodom dariš a spochi přečitaš.“ Přiwšěm bě wječor napjaty.
Na wčerawšim zarjadowanju „Serbske ludowe wuměłstwo w 21. lětstotku“ bě hižo konstelacija hosći zajimawa. Woni zwuraznichu wšelake měnjenja nastupajo tradicionelne vs. moderne/ progresiwne/ eksperimentalne. Začuwach pak konsens, zo trjebamy w Serbach woboje. Młodźina njech wotkryje sej pod nowymi atributami ludowe wuměłstwo – njech je modifikuje a so z nim tež „hrajka“.
Moja konkluzija z wčerawšeho diskusijneho wječora je, zo měła/móhła tradicija potajkim ruku w ruce z modernu hić. Jako pomjatk a wuslědźenje tohole herbstwa mamy profesionelne institucije, kaž na přikład Serbski institut a Serbski muzej, kotrež tónle proces na dobro Serbow přewodźeja. „Scenu“ za žiwu ludowu kulturu pak njech Serbja sami tworja, hdźežkuli w towaršnostnym žiwjenju so tež angažuja. Potom změje naše ludowe wuměłstwo tež přichod. Clemens Škoda
Hakle štyri tydźenje wón w Serbskim ludwym ansamblu skutkuje. Z prěnjej mysličku pak je so nowy chórowy nawoda Andreas Pabst hižo do plana hrajneje doby zapisał: Spočatk nowembra móžemy na žurli Budyskeho Serbskeho muzeja prěni koncert noweho rjadu „Mišterske twórby chóroweje hudźby“ dožiwić. „Rady ze swojimi idejemi k zhromadnemu dźěłu přinošuju. To je šansa tajkeho małeho domu, a to mje sem přiwabiło“, rozłožuje 37lětny, kiž je w minjenych lětach samostatnje skutkował a mjez druhim spěwnu akademiju w Kamjenicy nawjedował.
Miłoćicy (SN/MiR). Wulku profesionalitu a kreatiwnosć wuprudźeja hižo nětko wuměłske twórby, na kotrychž tuchwilu w Miłočanskej skale Při Krabatowym kamjenju dźěłaja. Hišće hač do njedźele maja wuměłcy ze wšelakich krajow chwile je dokónčić. Potom steja w fokusu publikuma, kotryž móže sej je na zakónčacym zarjadowanju 4. septembra wobhladać a zbližić. „To su wosebite dźěła, a bjezdwěla namakaja zajimcy za sebje jedne, kotrež jich wosobinskemu słodej wotpowěduje“, zwurazni předsyda wuměłskeho towarstwa Kamjenjak Ludwig Pickert, kiž je rězbarjow a socharjow cyłej dwě njedźeli na městnje přewodźał.
Mjeztym dźesata mjezynarodna dźěłarnička zjednoća dźesać wuměłcow ze šěsć narodow a štyrjoch krajow. Wospjet towarstwo Kamjenjak z podpěru Njebjelčanskeje gmejny a financowanjom kulturneho konwenta Hornja Łužica-Delnja Šleska kaž tež euroregiona Nysa dźěłarničku přewjeduje. Milan Brothánek na přikład zaběra so z drjewom. „Sym překwapjeny wo dobrych dźěłowych wuměnjenjach a wo wulkotnej zhromadnosći“, Čech měni.
Cyły awgust je dr. Fen-fang Tsai, wědomostnica z Taiwana a přisłušnica tamnišeje narodneje mjeńšiny Hakka, za slědźerski projekt we Łužicy a w Němskej po puću była. Tónraz steješe muzej mjeńšiny w srjedźišću.
Budyšin (SN/CoR). Sydom lět je so mjeztym minyło, zo přebywaše prof. dr. Fen-fang Tsai posledni raz swojeho doktorskeho dźěła dla we Łužicy. 2010 wuńdźe wuslědk jeje přepytowanjow jako zwjazk 53 rjadu Spisy Serbskeho instituta, a to pod hesłom „Gender and Identity Construction across Difference“. Serbowki, jich wšědny dźeń a jich identita běchu wědomostnicu tehdy zajimowali.