Varnsdorf (MH/SN). We Varnsdorfskej měšćanskej knihowni wotmě so 21. nowembra zarjadowanje, kotrež bě wěnowane Jurjej Chěžce. Běše to mjeztym 21. mjezynarodny wječor serbskeje literatury, přewjedźeny w pomjeznym čěskim měsće.

Lětuši wječor měješe dwaj dźělej. W prěnim předstajištaj basnik a přećel Serbow Milan Hrabal zhromadnje z nawodnicu Varnsdorfskeje knihownje Ilonu Martinovskej připosłucharjam basnika na wobrazach. Wjace hač 30 wopy­towarjow, mjez nimi wjace hač połojca šulerjow, tole z wulkim zajimom sćěhowaše, słuchajo na poeziju awantgardista serbskeje poezije Jurja Chěžki. Tak zeznajomichu so mjez druhim z ródnej wsu Chěžki, Hórkami. Hrabal a Martinovská pokazaštaj jim dale wobalki wšitkich jeho­ zběrkow a powědaštaj wo žiwjenju a skutkowanju basnika, kiž by lětsa­ 100. narodniny swjećił. Milan Hrabal čitaše na to ze swojich najnowšich přełožkow prozy Chěžki do čěšćiny a jeho basnje w serbskim originalu.

Z Lutherowych tezow wuchadźace reformaciske hibanje před 500 lětami zwjazuje wjele ludźi w Europje. Přirunowanju reformatoriskich zjawow a wutworjenja etnikuma w stawiznach a kulturje małych ludow wěnowaše so konferenca Serbskeho instituta a Baltiskeje historiskeje komisije w Němskej.

Budyšin (AB/SN). Wot minjeneho štwórtka hač do soboty přednošowaše 17 referentow z Wiena, Tallinna, Rigi, Němskeje a z Łužicy. W srjedźišću stejachu Serbja w Hornjej a Delnjej Łužicy kaž tež Letojo a Estojo na Baltikumje, kotřiž běchu w 16. a 17. lětstotku hišće bjez statnych strukturow. Koncepcionelnje přihotowałoj běštaj konferencu čłonka předsydstwa Baltiskeje historiskeje komisije dr. Madlena Malinkec a stawiznar dr. Friedrich Pollack ze Serbskeho instituta. Młodymaj wědomostnikomaj poradźi so konferenca, kotraž je wobdźělnikam nowe perspektiwy wotewriła.

21. króć wotmě so kónc tydźenja we Wojerowskej Kulturnej fabrice we wobydlerskim centrumje na Piwarskej hasy spěwny swjedźeń „HoySchrecke“. Wosom solistow a cyłkow so ze swojimi pěsnjemi na wubědźowanju wobdźěli. Myto jury dóstachu „Steinlandpiraten“, a publikum mytowaše „Lari & die Pausenmusik“ (na foće). Wobě skupinje stej z Berlina. Foto: Gernot Menzel

„Kak genialne da to je?“ abo „Tajkele něšto móžeće tež jenož wy Serbja na nohi stajić!“ – to běchu reakcije někotrych mojich komilitonow, jako jim wo schadźowance powědach. Po sobotnym wopyće móžu genialnosć tohole wječora zaso raz podšmórnyć. Programowe dypki su, znajmjeńša dołhož ja na schadźowanku chodźu, stajnje na wysokim niwowje. Tole rěči za našu talentowanu serbsku młodźinu. Chwalbu tuž wšěm sobuskutkowacym – předewšěm režiseromaj Jakubej Wowčerjej a Maksimilianej Kralej za pisany program. Sobotu znowa pytnych, što rěka Serb być, přisłušnik awtochtoneje mjeńšiny. Znajach, znajmjeńša wot widźenja, něhdźe 90 procentow wšěch hosći – a to na zarjadowanju z 500 ludźimi. „Sće kaž wulka swójba“, su mi komilitonojo za čas studija stajnje prajili. A zo by tale swójba hišće dołho žiwa wostała, měli my wšitcy stajnje dale serbować a rady tež Minority SafePack podpisać! Jurij Bjeńš