Lubi starši, lubi kubłarjo šulskich nowačkow, kotřiž so w hornjoserbšćinje alfabetizuja! Pytaće hódny dar za swoje lubuški, kiž w nowym šulskim lěće do šule zastupja? Abo zajimujeće so za atraktiwny přidatny material za nawuknjenje čitanja? Z poskitka našeho nakładnistwa chcyła wam njedawno wušłej knize poručić. „Z Alenu po měsće“ rěka 56 stron wopřijaca publikacija z pjera Rejzki Delenkoweje, kotraž nětko prěnju swójsku knihu předpołoži. Što awtorka literarnje zdokonja, njeje hižo potajnstwo. Wjacekróć je so wuspěšnje na literarnym wubědźowanju LND a Załožby za serbski lud wobdźěliła, a jeje basnje kaž tež prozowe dźěła su w Paternostrach wozjewjene.

Budyšin (SN/Łu). „Moler a rysowar August Heino“ je titul aktualneje kabinetneje wustajeńcy, kotruž pokazuje Muzej Budyšin składnostnje jeho 100. po­smjertnin. Hižo zahe spóznachu talent Augusta, jako narysowa 10lětny podobi­znu nana. Na Kralowsko-sakskej akademiji tworjacych wuměłstwow studowaše wón pola Ludwiga Richtera, kotrehož pózdnjoromantiske molerstwo młodźenca sylnje wobwliwowaše. Po studiju nawróći so do ródneho Budyšina a poda so na studijne jězby po Łužicy, Čěskej, Italskej, Francoskej a Španiskej. Wuměłske skutkowanje 1847 narodźeneho molerja pak wobmjezowaše so na město Budyšin a wokolinu. Widźeć su mjez tójšto rysowanymi portretami, aktami a bajkowymi ilustracijemi wjetši akwarel z podawkom jejkakulenja jutry na Hrodźišku a „Brusnicowe wiki“ při tachantskej cyrkwi. Na wobrazomaj su tež Serbowki widźeć. Dotal njeznata je romantiska mólba „Kemšerjo w katolskich Serbach“. Wobchowana pak je jenož foto wobraza, na kotrymž steji zady wěnowanje Arnoštej Muce. Wochudnjeny je August Heino 1917 zemrěł a bu na Tuchorju pochowany.

26. julija před 325 lětami narodźi so w Chrósćicach pozdźiši biskop Jakub Jan Józef Wóski z Baerenstamma. Wosrjedź wsy – při domje znowazałoženja Domowiny - dopomina pomnik na wuznamneho Chróšćana. Wón bě w Chomutovje a Praze teologiju studował a bu 1718 na měšnika wuswjećeny. Najprjedy bě z kapłanom w Čěskej a po tym w Budyšinje a Chrósćicach. 1734 powołachu jeho za kanonika tachantstwa. Jako prěni Budyski tachant dósta Wóski 1752 swjećiznu biskopa a skutkowaše hač do smjerće 3. decembra 1771 zasłužbnje we wysokim duchownym zastojnstwje. Zdobom spožčichu jemu zemjanski titul z Baerenstamma. Wón wuda dalši nakład katechizma Jakuba Xavera Ticina a rjad nabožnych spisow kaž lekcije, epistle, sćenja a ćišćany wotpuskny list. Zawostaji tež serbske prědowanja w rukopisu. Jeho najwažniši spis „Krótke Časa-Přečinjenjo …“ z lěta 1759 zapřija pojednanja z biblije. Wóski załoži Wotrowsku wosadu. Za čas jeho biskoptswa nasta w lěće1755 pyšny portal Budyskeho tachanstwa, nad kotrymž wuhladamy hišće dźensa jeho wopon. Manfred Laduš

Na cyłkownje 26 wsach, předewšěm w Kamjenskej kónčinje, njejsu čitarjo wčera­wše wudaće Serbskich Nowin dóstali. Jako přičinu mjenuje zamołwity zawod za rozšěrjenje našeho wječornika „techniske problemy“. Pobrachowace wudaće SN dźensa sobu posrědkujemy. Tohorunja techniskich ćežow dla njebu wčera kompletne wudaće na internetnych stronach Serbskich Nowin wozjewjene. Zmylk ručež móžno sporjadkujemy. Prosymy wo wodaće. Redakcija SN