Muža w parku nadpadnyli

Biskopicy. W parku na ławce sedźo bu minjeny pjatk wječor w Biskopicach 49lětny nadpadnjeny. W bliskosći přebwachu tam tež dalše wosoby. Jako so wone Biskopičanej bližachu, dyri jemu jedna z nich njejapcy mjezwoči. Dyr běše tak mócny, zo škodowany z ławki padny a so zrani. Skućićel ćekny na elektrokolesu, „njezaby“ pak sej nachribjetnik zranjeneho „sobu wzać“. Wěcna škoda wučinja něhdźe 3 500 eurow. Zastojnicy policije za dotal njeznatym skućićelom slědźa.

Tepjenje rozbuchnyło

Lubij. W Lubiju je minjenu sobotu wječor w jednoswójbnym domje k eksploziji tepjenskeje připrawy dóšło. Při tym bu 60lětny wobydler ćežko zranjeny. Sobuwobydlerjej so na zbožo zraniłoj njejstaj. Škodu na domje trochuja fachowcy na něhdźe 100 000 eurow. Kriminalna policija pad nětko přepytuje a slědźi za přičinami njezboža.

Serija šokowych telefonatow

Budyšin. Składnostnje ponowjenja narowneho pomnika za organista Karla ­Edwarda Heringa kaž tež narowneje ­platy za Johanna Gottlieba Dresslera na Tuchorskim pohrjebnišću wotměje so tam njedźelu, 6. oktobra, w 17 hodź. wosebita swjatočnosć. Dressler běše wot 1832 do 1858 direktor krajnostawskeho wučerskeho seminara w Budyšinje. Jako tajki je wón na wosebite wašnje serbski wučerski dorost spěchował. Karl Eduard Hering płaći jako hudźbny wučer Korle ­Awgusta Kocora, dokelž skutkowaše wot 1837 jako tajki na krajnostawskim wučerskim seminarje. Na zarjadowanju zahraje pozawnowy chór mjez druhim ­kěrlušowe sadźby Heringa. Hagen Schulz z Budyskeho muzeja kaž tež Měrko Šołta budźetaj wo žiwjenju Dresslera a Heringa rozprawjeć. Přizamknje so dwurěčny wječorny nyšpor z hudźbnym wobrubjenjom w Tuchorskej cyrkwi.

„Pomhamy našim jěžam“

Swójba Glaabec na 32. swjedźeń piwarnje do Kulowa prosyła

Kulow (SN/lmc). Nic jenož w Mnichowje so tuchwilu piwowe karany napjelnjeja – tež we Łužicy. Wšako ma wona podobnu dołhu piwarsku tradiciju. W Kulowje je piwarnja swójby Glaabec zańdźeny kónc tydźenja na 32. swjedźeń piwarnje přeprosyła. Prěnja piwarnja w Kulowje bu w lěće 1356 naspomnjena, Glaabecy wjedu měšćansku piwarnju dlěje hač 80 lět.

Wot pjatka do soboty njesteještej jenož lokalna piwowa kultura a mjezsobna zhromadnosć w srjedźišću, ale tež regionalne rjemjeslniske wuměłstwo měješe tu swoje městno. W pisanym poskitku je kóždy wopytowar zawěsće něšto zajimaweho za sebje nadešoł. Pjatk wječor zahaji hudźbna live-band „Kuchen Suppe Wlan“ swjedźeń piwarnje. Po tym staj DJjej ­„Wintus a Kaschti“ z najnowišimi hitami hač do nocy dobru naladu zaručiłoj.

Po třoch lětach a třoch měsacach nawróći so minjenu sobotu wandrowski Mikławš Brězan z Prawoćic zaso do domizny. W ródnej wjesce jeho swójba, přećeljo a znaći hižo wočakowachu. Něhdźe tydźeń je młody Serb z dalšimi 20 wandrowskimi po puću do směra Łužicy był. Do Prawoćic přišedši, je po starej tradiciji přez wjesnu taflu zalězł a z tutym aktom swoje rjemjeslniske pućowanje zakónčił. Za čas swojeho ­wukubłanja na třěchikryjerja běše młody Serb we wšitkich 16 zwjazkowych krajach kaž tež w Portugalskej, Francoskej a w Španiskej po puću. Foto: Bianca Seifertowa