Towarstwo wjesnych žonow so čestnohamtsce angažuje a město Budyšin za swjedźenje wupyša

Z lubosću a wulkej prócu wija čłonki towarstwa wjesnych žonow pletwy hałžkow, pyšene z pisanymi kwětkami a zelemi, za lětuši Budyski staroměšćanski festiwal. Žony maja rozwalinu mnišeje cyrkwje wuhotować. Wotwažuja tuž, kelko metrow girlandy je trěbnych, a dojednaja so skónčnje na to dwě pjećmetrowskej a jednu dźesaćmetrowsku nawić. Hałžki za to maja ze swójskich zahrodow. A tak pletu meter wob meter najwšelakoriše družiny hałžkow a debja je přidatnje z pisanymi kćenjemi kwětkow. Kajke to sprócniwe dźěło, kotrež wone čestnohamtsce wukonjeja a tak město Budyšin podpěruja. Tak wobkruća mi to předsydka towarstwa wjesnych žonow wokoło sprjewineho města Hella Helm z Jitka.

Sernjany swjeća lětsa 600. róčnicu prěnjeho pisomneho naspomnjenja. Rodźeny­ Sernjančan a dobry znajer stawiznow­ delanskich wsow Pawoł Rota­ je někotre stawizniske zajimawostki wo wsy zestajał, kotrež čitarjam Serbskich Nowin we wjacorych dźělach spřistupnjamy:

Sernjanske nowe kehelnišćo

Něhdźe w lěće 1956 bě wjesna starša generacija tehdy aktiwnje dźěłacu młodźinu pospochi namołwjała, zo by tola wožiwiła­ staru wjesnu sportowu tradi­ciju – kehelekulenje. Tele nastajne borkanje a storkanje měješe wuspěch. Młodostni rozsudźichu pak so za masiwne kehelnišćo, kotrež wšitke wjedra a předewšěm kruty zmjerzk wudźerži.

Štož by jabłučina powědać móhła

pjatk, 13. septembera 2019 spisane wot:

W zmysle nana a dźěda Arnd Zoba w ewangelskej kónčinje za serbstwo skutkuje

Sylne hałzy jabłučiny su tak nachilene, zo maš na tymle ćopłym dnju w awgusće pod nimi spomóžny chłódk. Łopjena strowja će w strowej zelenej barbje, mjez nimi wuhladaš hižo wulke płody, byrnjež tam lětsa žane bohate žně njewočakowali. Móhła-li tale jabłučina­ na Zobic zahrodźe w Bukecach rěčeć, by wona zawěsće wjele rozprawjeć měła. Na přikład wo poměrje Bukečanow k serbstwu w powšitkownym a wo prócowanjach Zobic swójby za serbskosć w konkretnym zmysle.

„Znowazjednoćenje Němskeje – són a woprawdźitosć“ rěka kapsna kniha z pjera Waltera Leonharda. Rodźeny ­Durinčan je 40 lět we Wětrowskej šamotowni­ dźěłał. Serbske Nowiny wozjewjeja­ jeho trochu wudospołnjene, wot Arnda Zoby a Friedharda Krawca ­z přećelnej­ dowolnosću nakładnistwa DeBehr zeserbšćene dopomnjenki.

Wopřijeće „wěstota“ hraješe – snano njewědomje – přesahowacu rólu. Dźěše wo socialnu wěstotu, tajku dźěłoweho městna, wo měr atd. Mjez ludźimi bě so měnjenje šěriło, zo sy z měsačnje tysac hriwnami (DM) bjezdźěłnostneho pjenjeza lěpje žiwy hač z tysac wuchodnymi hriwnami za wšědne ćežke dźěło.


Foto: Lea Konys

Dźěćacy reporterojo Radworskeje wyšeje šule mějachu njedawno we wobłuku dnja serbskeje rěče we Wodowych Hendrichecach přiležnosć, swójsku nowinu wuhotować. Hač běchu to fotografija, interview, wobkedźbowanja abo naprašowanja – tu je wuslědk młodych žurnalistow.

Plahuje doma pocpule

pjatk, 13. septembera 2019 spisane wot:

D ominik Reusch trjeba wšědnje podpěru a přewod. To zaruča knjeni Knopowa, kotraž je jemu poboku, tak tež we Wo­do­wych Hendrichecach. Ilsa Baumgärtlec a Wito Waw­rik staj so wobhoniłoj, kak dźeń pola njeju wotběži. Wy Dominika wšědnje přewodźeće. Kajki je waju wšědny wotběh? Zhromadnje rano do šule jědźemoj. Jako prěnje dźemoj k spintej a za­pakujemoj wšitke trěbne wěcy do toboły. Pozdźišo započina so wučba a po 90 mjeńšinach je prěnja přestawka. Po šulskim domje so zhromadnje wuchodźujemoj a wězo w připołdnišej přestawce wobjedujemoj. Po šuli čakaja domjace nadawki, kotrež zhromadnje zmištrujemoj. Rady za­běramoj so z pocpulemi (Wachteln), kotrež doma pola Dominika plahuja. Znjesetaj so? Jara derje zhromadnje wuńdźemoj. Kajke najrjeńše dožiwjenje staj hižo zhromadnje měłoj? Jara rjenje za naju bě, jako su so pocpule z jejkow wulahnyli. Dźakujemoj so!

Dźěl wosebiteje redakcije Dźěćiznaka: Heidi Rostock, Ilsa Baumgärtlec, Viktoria Žurec a Wito Wawrik (wotlěwa)Foto: Lotta Lorenz

Parlaty cocktail

pjatk, 13. septembera 2019 spisane wot:
Foto: Lea KonysCocktail je jara wotměnjawy a tež chětro słódki.
Cocktail je jary wochłódźacy a wšitcy jón rady pija.
za dekoraciju: melona, wino a ananas
zymny Ginger Ale
8 cl wišnjoweho nektara
2 cl limetoweho cocktaila
měšeć
rys.: Sarah Tietz a Wito Wawrik

Šulerjo su we Wodowych Hendrichecach zhromadnje cocktaile měšeli. Sarah Tietz a Wito Wawrik staj jich při tym wobkedźbowałoj a recept wučušliłoj:

Sarah a Wito přejetaj tuž wšitkim „słódkim kóčkam“ (Naschkatzen): Dajće sej zesłodźeć!

Najrjeńša zabawa w kupjeli

pjatk, 13. septembera 2019 spisane wot:
Fota: Lotta Lorenz (2), Lea Konys, SN/Hanka Šěnec
Viktoria Žurec je so mjez sobu­šu­le­rjemi wobhoniła, što je so jim we Wodowych Hendrichecach najlěpje lubiło. Sophia Jurkec z Bronja chodźi do 8. lět­nika: Na šuli w zelenym so mi lubi, zo smy wšitcy šulerjo hromadźe tu. Kóždy dźeń mamy tu wosebity poskitk, na přikład běchmy kupać a pućować. Najrjeńšo pak je, zo móžu ze sobušulerjemi blidotenis hrać, wšako je to mój hobby, kiž mi wjele wjesela čini. Liane Westphal z Měr­kowa z rja­downje 7b, kotraž w šuli najradšo spor­tuje: Za čas šule w zelenym bě stajnje jara ćopło, a tuž sym so rady kupała. We wo­błuku dnja serbskeje rěče je mje wučerka knjeni Ju­ren­cec serbsku narodnu drastu zwo­blě­kała. Drasta so mi jara lubi, wšitke dźěle su wulkotne. Felix Bauch z Boranec chodźi do rjadow­nje 7a. Jeho najlubši předmjet je hudźba: Mi so tu prosće wšitko lubi. Milena Knoblochec z Bronja je nowa na Radworskej šuli a chodźi tam do 5. lět­nika: To najlěpše we Wodowych Hendri­checach je, zo je tu hnydom wokoło róžka kupjel, hdźež móže­my so wo­chłódnić. Tež hdyž sym nowa na šuli, mam hižo najlubšu wučerku, knjeni Wowčerjowu.

W Alpachpo puću

pjatk, 06. septembera 2019 spisane wot:
fota: elias bětkaElias Bětka z Drježdźan bě sej w aprylu ze swojim kumplom spektakularny són spjelnił. Z wulkim ekwipmentom podaštaj so ekstremnaj sportowcaj na kolesu z Drježdźan do Alpow. ­Jeju­ cil: we wšěch sydom krajach Alpow na naj­wjetšu horu krosno­wać. W dźens­­nišim a při­chodny­maj wudaćomaj Młodźiny móže­će čitać, hač je so jimaj to pora­dźiło!

D ypkownje 1. apryla šwiknychmoj so na koleso

 a po­dachmoj so do směra na Čěsku. Tamniša lochka hórska krajina bě nam sćoplenje za wulke předewzaće. Při Děčínskim Sněžniku prěni raz pytnych­moj, zo njebudźe z ćežkim kolesom runje lochko wulke hory přeprěčić. Přez Čěsku jěć bě dobry spočatk: rjana krajina a přijomni domoródni. Nimo trójneje pany na kolesu běchmoj poměrnje spěšnje w Aw­striskej. Něhdźe 120 kilometrow wob dźeń jědźechmoj.

Prěnje małe přesmyki dyrbjachmoj tam přeprěčić, ­prjed hač dźěše do słowjenskeho městačka Mojstrana. To bě wucha­dźišćo za postup na naju prěni wjeršk Triglav.

nowostki LND