Budyšin (SN/MiR). 22 předstajenjow dźěćaceho­ ptača kwasa ma Serbski lu­dowy ansambl lětsa předwidźanych. Pjeć z nich a z tym po ličbje wjace hač dotalne lěta je ryzy serbskich. Serbskorěčne předstajenja móža sej dźěći na žurli ansambla trójce a dwójce na jewišću Chróšćanskeje „Jednoty“ wobhladać. Dalše předstajenja su po wjetšinje měšanorěčne, němsce a serbsce, kaž we Wojerecach a Choćebuzu. Ansamblowcy maja za turneje tež němsku wersiju ze serbskimi elementami přihotowanu. Tónle tydźeń su ju jónu tež w Budyšinje předstajili. W njej zanjesechu ansamblowcy někotre štučki serbsce, kaž „Štó ma njewjesta być“ a „Sławu“. Hewak bě rěčny poskitk němski. „Ze wšelakimi wariantami wotpowědujemy přećam kubłanišćow“, praji jednaćelka Serbskeho ludoweho ansambla Diana Wagnerowa. Dźěći ze serbskich pěstowarnjow a šulow měrja so na wotpowědne serbske předstajenja, šule z nakromnych kónčin wužiwaja wosebje měšanorěčne.

„Serbšćina je moja maćeršćina a němčina je mi tohorunja wažna.“ Takle wopisuje Lukas Čórlich swój poměr k rěčomaj, kotrejž wšědnje nałožuje. Wón chodźi do 12. lětnika Wojerowskeho Lessingoweho gymnazija. Do toho je wón Ralbičansku Serbsku wyšu šulu z realnym wotzamknjenjom zakónčił. Lětsa chce nětko maturować. Rady wobdźěla so na cyło­dnjowskim poskitku serbšćiny, kotruž zajimcam na Lessingowym gymnaziju wot 7. do 12. lětnika podawaja. Jako dwanatkar je wón tam jenički wobdźělnik. Tuž jeho wučerka Lubina Kühnowa wosebje spěchuje. Wšako chce so wón stać ze serbskorěčnym hudźbnym pedagogom.

„Serbskorěčnosć za mnje woznamjenja, zo hudźbu přichodnje serbsce wuwučuju“, Lukas Čórlich rozjasnja. Jemu je wažne swoju maćeršćinu žiwje dale dawać, přetož „wona je identita“. 18lětny hudźi na wjacorych instrumentach a chce­ pozdźišo šulerjow wo rjanosći kompozicijow wot Mahlera hač k Mo­zartej přeswědčić a jich za serbske spěwne­ herbstwo zahorić. Přidatnu prócu,­ kotraž je trěbna, zo by w studiju nadźěłanu wědu tež serbsce posrěd­kować móhł, chce wón rady na so wzać.