Awkcija z bohatym poskitkom
Mjez wuměłcami 8. wuměłskeje awkcije Załožby za wuměłstwo a kulturu w Hornjej Łužicy 25. junija w Lubiju su nimo wulkeje ličby němskich wuměłcow dwě Serbowce a dalši z wuskim poměrom k Serbam.
Lubij (SN/MiR). Mjenowana załožba wuhotuje zhromadnje z Budyskim wuměłskim towarstwom, Kulturnym rjećazom Ernsta Rietschela a Hornjołužiskim wuměłskim towarstwom wuměłsku awkciju. Čłonka předsydstwa załožby Birgit Weber chce wuměłske dźěła z najwyšim wunoškom přesadźować.
Cyłkownje poskićuje onlinekatalog na internetnej stronje załožby dohlad na 129 wuměłskich twórbow. 71 wuměłcow je so do njeho zapisać dało. Mjez nimi su Iris Brankačkowa, Eberhard Peters a Hana Wićazowa. Iris Brankačkowa poskićuje z wuhlom na papjeru rysowany motiw z titlom „Die Ruhe ist wirklich trügerisch“. W lěće 2007 nastate dźěło skutkuje z putacym wjedźenjom linijow.
Smě serbski spisowaćel němsce pisać?
Budyski Serbski muzej přeprošuje wot zańdźeneho tydźenja na wustajeńcu „Kusk žiwjenja – K 100. narodninam spisowaćela Jurja Brězana“. Wujimki z narěče kuratorki wustajeńcy Andreje Pawlikoweje swědča wo wobšěrnym rozestajenju ze sławnym awtorom.
Znaty epilog z Jurja Brězanoweho romana „Krabat“ słuša do kwintesency jeho poselstwa na potomnistwo. Łužica – swět wobsteji z mnóstwa małych žórłow a rěkow, z kotrychž so morjo swěta sformuje, kotrež njeby było bjez Saktule to, štož wone je.
Naš čas wulkeje změny pyta za wotmołwami, kiž něchtóžkuli tež w mudrych knihach namaka. Jurij Brězan je naš sławny spisowaćel, kiž je sej mysle wo serbskim swěće a jeho přichodźe činił. Wón njese powěsć wo Serbach do swěta, tež dźesać lět po smjerći.
Za wopytanje domu dźakowni
Wotewrjena dźěłarnja mnohich do Hornjeho Hajnka zwabiła
Horni Hajnk (SN). W domje spisowaćela Jurja Brězana w Hornim Hajnku knježeše minjenu njedźelu čiłe žiwjenje. Na přeprošenje jeho wnučkow Bena, Franciski a Floriana kaž tež jich maćerje dr. Beaty Brězanoweje – pod hesłom „Wotewrjena dźěłarnja“ njedachu sej mnozy dwójce kazać, zo bychu sej chěžu a zahrodu wobhladali. Tak listowachu někotři w knihach, tamni w fotowym albumje a druzy inspicěrowachu rumnosće, w kotrychž Brězan bydleše a skutkowaše. Z rozmołwow bě wusłyšeć, zo běchu ludźo dźakowni, zo so jim tuta přiležnosć poskići.
Domowina dowobnowjena
Njeserbskemu swětej hudźbny postrow
Měrćina Weclichowy oratorij „Wětrnik a časy“ nětko na CD předleži, jeje premjera bě sobotu w Chrósćicach.
Chrósćicy. Hudźo ćahnu woni do hale „Jednoty“ a hižo jich wutrobny přiklesk wita. Znaja so mjez sobu – wědźa, što smědźa wočakować. Hinak za njeserbskich hosći ze susodneho kraja. Ćim bóle tole překwapja. Wulki chor 1. serbskeje kulturneje brigady Budyskeho Serbskeho gymnazija zaćehnje. Dźiwaš so, kelko tu młodych ludźi, kotřiž chcedźa spěwać a to tež zamóža! Připosłuchar dožiwi rozžahłe zhromadne skutkowanje wšelakich akterow, z lubosću zjimane wot dirigenta Friedemanna Böhmy.
Prěni zaćišć je tón: Kak so rěč a hudźba kryjetej. Njetrjebaš serbšćinu dospołnje wobknježić, zo by tole spóznał, to sej wotkrywaš sobu čitajo w bookleće. A najpozdźišo po třećim spěwje (Bur a žito) so přirunowanje nanuzuje. Karl Orff, wězo nic formelnje, ale we wotpohledźe.
Štóž pisa, tón wostanje
LND njeby bjez Jurja Brězana było to, štož dźensa je
Zarjadowanje Ludoweho nakładnistwa Domowina składnostnje stoćin Jurja Brězana zjednoći wčera wječor w Budyskej Smolerjec kniharni na wšě połsta zajimcow, mjez kotrymiž běchu tež jeho tři wnučki a dalši přiwuzni.
Budyšin (SN/MiR). Jednaćelka LND Marka Maćijowa poda wotpohlad wječorka: spominać na žiwjenje a literarne tworjenje najwliwnišeho serbskeho spisowaćela 20. lětstotka. A tole so pře wšu měru derje poradźi. „Jako awtor je móhł zwjazać ludowosć a filozofiski narok“, wuswětli Marka Maćijowa, „te jedne njeje bjez toho tamneho było, štož je tež na jeho rěči pytnyć. Jeho serbšćina je z mojeho wida wurjadnje přemyslena.“
Słuchokniha wušła
Budyšin (SN). Kniha „Šwintuchaj“, kotraž bě w lěće 2013 mjez serbskim čitarstwom kontrowersnu diskusiju wuwabiła, je nětko jako słuchokniha wušła. Rěč a wobsah stej při tym cyle na jeje adresatow přiměrjenej: na dźěći wot něhdźe wosom lět, ale tež na staršich, kotřiž swój humor hišće zhubili njejsu. Zhromadnje ze swojej mandźelskej Jadwigu je Fabian Kaulfürst čěski bestseller Miloša Kratochvíla do serbšćiny přenjesł. Režiju dwěsćě minutow trajaceho čitanja měješe Blanka Funcyna.
Wo knihach a kniharni (10.06.16)
Tele dny, w kotrychž so składnostnje jeho stotych posmjertnych narodnin wšón serbski literarny zajim na Jurja Brězana koncentruje, wuńdźe słuchokniha „Šwintuchaj“. Dwěsćě minutow słuchanske wjeselo, předčitane wot Fabiana Kaulfürsta. W lěće 2013 smy za dźěći wotpowědnu knihu, wot njeho a jeho mandźelskeje Jadwigi z čěšćiny přełoženu, wudali. Wótre diskusije su so hižo wjedli, jako wona ani hišće na předań njebě. Wosebje bu kritizowane, zo je sej nakładnistwo zwěriło knihu wozjewić, w kotrejž jewi so wobchadna rěč, kaž na přikład „blows nic!“, „maš ty klopsa!“, „na kikeru“ a podobne.
„Jurij Brězan je serbskemu ludej puć do wulkeje swětoweje ...
Z tójšto zarjadowanjemi wopominaja Serbja tele dny dźensniše stote posmjertne narodniny swojeho najwuznamnišeho spisowaćela 20. lětstotka, Jurja Brězana.
Chrósćicy/Budyšin (SN/JaW/MiR). Horstka ludźi je dźens dopołdnja Jurja Brězana při jeho rowje na Chróšćanskim kěrchowje wopominała. Mjez přitomnymi běchu nimo někotrych čłonow Zwjazkoweho předsydstwa Domowiny, zastupjerjow institucijow a towarstwow a wosadneho fararja Měrćina Deleńka tež swójbni Brězana. Předsyda Domowiny Dawid Statnik wuzběhny w krótkej narěči dźensniši wuznam literata. Wobrubili su swjatočnosć šulerjo Chróšćanskeje zakładneje šule pod nawodom Wórše Wićazoweje z trompetowym solom, ze spěwom a wjacorymi basnjemi z pjera Jurja Brězana.
