Ćežišći třećeho wirtuelneho zetkanja łužiskich festiwalnikow a kulturnikow běštej prašeni, kak hodźeli so festiwale pod tuchwilnymi wuměnjenjemi scyła wuhotować a kotre modele spěchowanja móhli financielne rizika pomjeńšić. Nimo toho pokročowachu wobdźělnicy předwčerawšim z diskusiju wo serbskich aspektach na zarjadowanjach.
Serbski institut zhladuje na 70lětne wobstaće. Na to pokazuja tuchwilu předewšěm digitalne informacije a poskitki. W Budyskej měšćanskej bibliotece wabi nowa wustajeńca, so ze stawiznami a skutkowanjom instituta zaběrać.
Budyšin (CS/SN/MiR). Hdys a hdys je „wid wotwonka“ spomóžny. Tak je nowa sobudźěłaćerka Budyskeje Měšćanskeje biblioteki nadawk dóstała, zestajeć we witrinach wustajeńcu k 70. jubilejej Serbskeho instituta.
Stefanie Weißbach pochadźa z Rudnych horin a dźěła wot minjeneje nazymy w Budyskej hudźbnej bibliotece. Wona so nadźija, zo móže swoje dopóznaća, kotrež je při přihotach přehladki nazběrała, wosebje němskim wopytowarjam zbližić. Wuměnjenje je, zo biblioteka bórze zaso wotewrje. Na kóždy pad měła wustajeńca tak dołho přistupna być, zo maja wopytowarjo biblioteki składnosć ju tež na wědomje brać.
Pod hesłom „Serbska hudźba – wšudźe a přeco“ poskića Serbski rozhłós sćelaka MDR zajimcam, sej hudźbne titule z jeho programa sćahnyć a składować. Cordula Ratajczakowa je so z nawodnicu Serbskeho rozhłosa Bognu Korjeńkowej rozmołwjała.
Lěta dołho móžno njebě sej hudźbu Serbskeho rozhłosa zwonka wusyłanja naposkać. Přičina běchu prawniske problemy, zo Serbja žadyn swobodny přistup k swojej hudźbje njedóstachu. Kak sće problemy rozrisali?
Alexej Pludek je jako čěski awtor dźensa hišće znaty. Wón pisaše wjele we wobłuku słowjanskich stawiznow. Wosebje zwjazany čuješe so ze Serbami a Łužicu, kotruž tež wospjet wopyta. Mały dźěl jeho twórbow tuž tež serbstwo wobjednawa. Jeho najznaćiša kniha wo Serbach je zawěsće „Powěsće ze starych časow“ (1971). Hodźi so rjec, zo Pludek tu spyta starožitne zapadosłowjanske stawizny, z wosebitym akcentom na połobsko-słowjanski a čěski podźěl, literarnje rysować. To je so jemu radźiło.
Drježdźany (SN/bn). Prof. dr. Nikolaus Joachim Lehmann, najpozdźišo wot lěta 2011 tež znaty pod serbskim mjenom Mikławš Joachim Wićaz, słuša k wusahowacym wizionaram informatiki. Wčera by rodźeny Kamjenjan stoćiny swjećił. Hižo minjenu njedźelu wuhotowaše Wojerowski Zusowy kompjuterowy muzej wirtuelne wodźenje „Anekdoty a wobrazy składnostnje 100. narodnin wuchodoněmskeho kompjuteroweho pioněra“. W Serbskim rozhłosu je Tomaš Faska Wićaza wopominał, skedźbnjejo mjez druhim na to, zo chowa archiw Němskeho muzeja w Mnichowje zawostajenstwo wědomostnika inkluziwnje kopicy dotal njewozjewjenych dokumentow. W samsnym wusyłanju dopominaše so Jurij Nuk na zhromadne dožiwjenja z Wićazom.
Münster (BD/SN). Ludowa uniwersita w Münsteru pokazuje wotsrjedź februara hač do kónca měrca filmy, z kotrymiž skedźbnjeja na wosud wohroženych ludow a jich rěčow w Europje a Aziskej. Pod hesłom „Mjeńšiny“ pokazachu w kooperaciji z Towaršnosću za wohrožene ludy a Münsterskim forumom „Jedyn swět“ mjez druhim hrajne filmy wo wosudźe Armenjanow, Samow kaž tež Sintow a Romow. Zajutřišim w 19.30 hodź. steja Serbja w srjedźišću małeho filmoweho swjatka. Wječork zahaja z reportažu telewizije RBB „Wjelike casowe drogowanje“, w kotrejž dźe wo stawizny a žiwjenje Serbow w Delnjej Łužicy. 30mjeńšinowej produkciji přizamknje so diskusija wo widźanym a wo połoženju najmjeńšeho słowjanskeho ludu w Němskej. Na njej chce so mjez druhim tež w filmje sobuskutkowaca Hanka Rjelcyna, zamołwita za serbske naležnosće we wokrjesu Hornje Błóta-Łužica, wobdźělić.
Knihowanje darmotneho poskitka je na www.stadt-muenster.de/vhs móžne. Zajimcy namakaja tam pod rajtarkom „program“ link za pytanje za kursami, hdźež měli čisło „105024“ zapodać.