Z wćipnosću trapjachu sobudźěłaćerjo Serbskeho muzeja zajimcow z přeprošenjom na wosebity eksponat w domje, kotryž je restawrator Jan Bart wčera zwědawym hosćom předstajił.
Budyšin (CRM/SN). Restawrator Serbskeho muzeja Jan Bart rozkładźe zajimcam historisku drohoćinku – třělbu z dekoratiwnym mustrom, tak mjenowanu čerkesku buškej. Je to prědnik (Vorderlader), kajkiž wužiwachu w napoleonskich wójnach. Tónle eksponat bu drje wot Čerkesow zhotowjeny. Historikar Měrćin Brycka poda k staremu sewjerokawkaskemu ludej stawizniske informacije. W 19. lětstotku podležachu Čerkesojo ruskej namocy. Mjeztym sydla woni po hrózbnym ludomordarstwje nimo Ruskeje tež w Syriskej, Turkowskej a Jordaniskej a jako ćěkancy w diasporje.
Spěchowanske towarstwo za serbsku rěč w cyrkwi je Łužiske myto Albinusa Mollerusa wupisało. Přičina je klětuši 500. jubilej reformacije, kotryž ma so hódnje woswjećić.
Choćebuz (SN/MiR). Wupisanje myta je na wuměłske tworjenje wusměrjene. Zajimcy su namołwjeni wšelake wuměłske, wosebje rěčne formy zwuraznjenja wužiwać kaž eseje, powědančka, basnje, dźiwadłowe sceny a spěwy. Tež na polu nowych medijow wotwěraja so jim mnohe móžnosće. Wobkedźbować ma so při tym poćah k dwurěčnej Łužicy. „Nas zajimuja wosebje měnjenja młodych ludźi. Njejsmy pak starobne wobmjezowanje do wupisanja zapřijeli“, informuje předsyda spěchowanskeho towarstwa dr. Hartmut S. Leipner. Wón mysli předewšěm na to, zo šule po wšej Łužicy projekty na temu reformacija přewjedu. Předstajić sej dale móže, zo tole w praktikumach w institucijach tematizuja. Tež zajimcy, kotřiž hižo do šule njechodźa, su přeprošeni na wubědźowanju so wobdźělić.
Budyšin (SN). Pod hesłom „Windrad auf dem Dach“ je k wosomdźesaćinam Jurja Kocha nětko druhi dźěl jeho žiwjenskich dopomnjenkow wušoł, kotrež bě LND lěta 2014 hižo w serbskej rěči wudało.
W zwjazku wěnuje so Jurij Koch podawkam ze swojeje młodosće a zrałych lět. Zhladuje na čas wyšeje šule w Budyšinje, na studijne lěta w „małym Parisu“ a na čas, w kotrymž bě jako młody reporter we Łužicy po puću.
Němskorěčna Hornjołužiska domjaca protyka 2017 z Budyskeho nakładnistwa Lusatia serbskeho nakładnika dr. Franka Stübnera je na předań. Klětu 1. apryla wobsteji nakładnistwo 25 lět. Bohužel njeje wudawaćel tomule wažnemu jubilejej wosebity přinošk wěnował. Serbska maćizna pak je, kaž w kóždym dotalnym lětniku, tež w klětušim wudaću wobkedźbowana.
Trudla Malinkowa wopisuje njewšě- dne putace žiwjenje ewangelskeje serbskeje misionarki Hany Wackwitzoweje, kotraž narodźi so 1880 w Čornowje pola Bukec jako prěnje dźěćo Albertec žiwnosćerskej swójbje. Na cuzorěčnje jara wobdarjeneho Budyskeho knihiwjednika Arnošta Hermana Zahrodnika (1872– 1955), pochadźaceho z Radworskeho Haja, dopomina jeho wnučka dr. Ingelora Goldmannowa. Jana Marćinkec serbsku dynastiju wobsydnikow skałow, kotraž pochadźeše z Dobrošec pola Malešec, předstaja prof. dr. Hinc Šewc.
Zhorjelc. Debata wo dźiwadle kulturneho ruma w Hornjej Łužicy saha lěta wróćo. Nětko so wona znowa jewi: na podijowej diskusiji składnostnje 20lětneho wobstaća Noweje Łužiskeje filharmonije, hdźež je wčera wječor w Zhorjelskim dźiwadle wo šansy a wužadanja orchestra za cyły kulturny rum šło. Štož tele hudźbne ćěleso nastupajo derje funguje, měło tež za dźiwadła rozrisanje być. Fuziju pak awtomatisce zalutowanja njepřinjese. Wona dyrbi mudrje přemyslena być, rjekny sakska ministerka za wuměłstwo Eva-Maria Stange (SPD).
Generalny intendant Gerharta Hauptmannoweho dźiwadła Zhorjelc-Žitawa, Klaus Arauner, je wčera znowa na „rozdźělowanske boje“ w kulturnym rumje Hornja Łužica-Delnja Šleska skedźbnił. Z wokrjesomaj Budyšin a Zhorjelc kaž tež ze Załožbu za serbski lud ze sydłom w Budyšinje přisłušeja kulturnemu konwentej třo hłosokmani čłonojo. To zawinuje „njerunowahu“, štož sy w zašłosći na někotrymžkuli rozsudźe pytnył, tak na dobro Budyskeho Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła.
Mortkow (SN/MiR). Wospjet je so Jakubecec twjerdźizna w Mortkowje jako přewšo přijomna kulisa za předstajenje Serbskeho ludoweho ansambla wopokazała. A jeje mějićel kaž tež wuhotowar lětušeho dźiwadła pod hołym njebjom z inscenaciju „Lesć“, zubny lěkar André Jakubetz, bě wurjadny hosćićel. Na terenje bě składnosć sej dobru wječer popřeć. Štóž bě sčasom přijěł, zetka tam na programje sobuskutkowacych a wužiwaše składnosć krótkeje bjesady. Mnozy zajimcy kupichu sej swój zastupny lisćik při wječornej kasy. Wšako njeběštej zarjadowani do toho wupředatej.