Witajće, w Ludowym nakładnistwje je nowostka wušła, a to klasikar na polu dźěćaceje literatury – wuměłska bajka Theodora Storma „Mały Huzolak“ (Der kleine Häwelmann). Mały Huzolak njemóže sej wusnyć. Prosy mać, zo by kolebku tam a sem storkała. Tola wona hižo spi. Hólčec leži w swojim łóžku a tyka jednu nóžku kaž stołp dowysoka. Swojeje małeje košulki so sleče a přičini sej ju kaž płachćičku při palčiku. Cymplej košulki wozmje do rukow a póčnje z wobeju licow duć. Měsačk to widźo sćele swětłu pruhu, po kotrejž pjerach ze jstwy wujědźe. Započina so rjana jězba, kiž wjedźe hólčeca po městačku a lěsu hač k hwězdam. A kak so skónči? Po tym zo bě Huzolak samo měsačkej přez nós zjěł, mějachu wón a wšě hwězdy na njebju syte a hasnychu swoje swěcy. Tež słónčko, kotrež z morja schadźeše, njeda sej zadźerženje lubić a ćisny kadličku scomt łóžkom do morja. Na zbožo pak bu wuchowany. Z ilustracijemi Ingeborg Meyer-Rey skulojći so klasikar, kiž je někotremužkuli z časa dźěćatstwa znaty.
9. nazymnik hraješe w 20. lětstotku w Němskej historisce wažnu rólu. W lěće 1918 wudyri 9. nazymnika Nowemberska rewolucija, kotraž spowali kejžorsku Němsku a nasta Weimarska republika. Pjeć lět po tym spytachu w Mnichowje na samsnym dnju Adolf Hitler a přiwisnicy jeho Němskeje nacionalsocialistiskeje dźěłaćerskeje strony (NSDAP) w Bayerskej z pučom, kotryž podpěraše sobu bywši general Erich Ludendorff, byrgarske knježerstwo spowalić. Puč, kiž měješe spočatk namócneho wotstronjenja Weimarskeje republiki być, bu pak wot wobrónjenych mocow republiki rozbity a Hitler zajaty. Na 9. nazymniku 1989 bu w Berlinje hranična murja wotewrjena a z tym zahaji so kónc NDR a politiski přewrót.
Budyšin (SN). „Mosty přez morjo“ rěka prěnja swójska kniha Sylwije Šěnoweje. W Ludowym nakładnistwje Domowina wušła zběrka posrědkuje putacu poeziju wo hłubinach w žiwjenju, hdyž so wšo w kole wjerći, duchi šukotaja a nad bjezdnom hwězdy ćěmnje swěća. Ze sympatiju a šćipku ironije rysuje Šěnowa kuzło morja a steji přemóžena w metropoli swěta, rajskim jabłuku. Nimo toho rozestaja so kritisce z ciwilizaciju: Pčołki su wuhnate, tonuški dyrbja so we woliju kupać a z klikom kupujemy spěšnje nowu płokawu.
Knižna premjera budźe štwórtk, 16. nowembra, w Smolerjec kniharni.
Njeswačidło (ML/SN). Hižo 40 lět zběra Gabriele Hejdušcyna z Łuha, bywša zastojnica Budyskeho financneho zarjada, hrajki. Wulku ličbu historiskich hrajkow, klankow, barikow kaž tež staru bydlensku stwu su tuchwilu w Njeswačanskim domizniskim muzeju we nowej wosebitej přehladce wobdźiwać. Nawoda muzeja Arnd Lehmann je ju zawčerawšim njedźelu popołdnju wotewrěł. Před jědnaće lětami je Gabriele Hejdušcyna swoju zběrku prěni raz w Njeswačanskim muzeju předstajiła. Wothłós běše jara pozitiwny. Tehdy je tež klanki w serbskej narodnej drasće pokazała. Nětko pak wone mjez wustajenymi objektami njejsu.
Choćebuz (KPo/SN/bn). Na finisažu pućowanskeje wustajeńcy „Was heißt hier Minderheit?– Co ga ma to groniś – mjeńšyna? – Što rěka tu mjeńšina?“ je minjeny štwórtk něhdźe 40 hosći do měšćanskeho muzeja Choćebuz přichwatało, zo bychu sej najprjedy wurězki z magacina telewizije RBB Łužyca wo awtochtonych narodnych mjeńšinach Němskeje wobhladali. Po tym prezentowaše kurator přehladki dr. Robert Lorenc wjacore krótke interviewowe filmy z Frizami, Sintami a Romami, Danami, rěčnikami delnjoněmčiny kaž tež Hornimi a Delnimi Serbami w jich wotpowědnych maćeršćinach. W slědowacej podijowej diskusiji porěčachu filmowcy Rainer J. Nagel, Wolfgang Dümcke (Filmowy běrow Podstupim) a Hellmuth Henneberg (něhdyši redakciski nawoda magacina Łužyca) kaž tež Dawid Statnik (předsyda Domowiny kaž tež tuchwilu Mjeńšinoweje rady), Robert Lorenc a nawoda hosćićelskeho muzeja Steffen Krestin wo kontrowersnym, častodosć „mjenjehódnotu sugerowacym“ wopřijeću „mjeńšina“, wo na fasetach bohatym zhromadnym dźěle ze zastupjerjemi tamnych ludowych resp.
Chrósćicy (SN/bn). „Alojs MOBILizuje“ rěka komedija Wolfganga Bräutigama, kotruž je Serbska lajska dźiwadłowa skupina Chrósćicy minjenu sobotu premjernje na derje wopytowanej Krawčikec žurli w domjacej wsy předstajiła. Wjeselohra karikěruje klišeje pječa typiskeho wjesneho žiwjenja z „modernej technice“ spjećowacym so ratarjom-patriarchom, hrabnjenčkarjemi-seniorami kaž tež z chwatkom a šmjatkom kołowokoło někotrehožkuli „techtelmechtelowanja“. Originalnemu tekstej, kotryž bě režiser ćělesa Tomaš Cyž zeserbšćił, přidawaja hrajerki a hrajerjo nałožujo Chróšćansku narěč tójšto lokalneho kolorita. Ze sceniskim aplawsom njelutowacy publikum mytowaše angažowany hrajerski wukon z dołho trajacym přikleskom. Po premjerje kaž tež po wčerawšim wupředatym předstajenju tohorunja w Chrósćicach dźakowaštaj so zastupjerjej lajskeje dźiwadłoweje skupiny Konjecy-Šunow resp. župy „Michał Hórnik“ sobuskutkowacym za „wulku prócu“, „wjesołu zabawu“ a za inscenaciju, kajkaž „žiwjenje druhdy wěrnišo wotbłyšćuje dyžli woprawdźitosć“.