Čehodla serbske mjeno nima?
Budyšin (SN/MiR). So z filmowanjom zaběrać je něšto, štož dźěći, młodostnych a dorosćenych puta, wosebje hdyž su zajimy zwjazane z praktiskim zaměrom. Tajki slěduje projekt towarstwa Wuchodna Sakska změni z.t. „Sym hižo dlěje wo tym rozmyslował, z kotreje přičiny nima wjes Schwosdorf, njedaloko Kamjenca, w kotrejž bydlu, serbske mjeno. Susodne wsy pak to maja, serbske a němske mjeno“, powěda čłon towarstwa Ronny Böhme. To je jeho k tomu pohnuło projektowu ideju za krótkofilm naćisnyć a wo financielnu podpěru prosyć. Z financielnymi srědkami we wysokosći 2 500 eurow, kotrež je towarstwu Sakska kulturna załožba přewostajiła, je so njedawno skupina dźěći wot sydom do dwanaće lět w studiju LUCIJA, kotrež je w nošerstwje Serbskeho šulskeho towarstwa, z techniku filmowanja zaběrała. „To pak běše jenož jedyn wobłuk třidnjowskeho projekta“, praji tamniši projektowy koordinator, medijowy pedagoga a zamołwity za studijowu produkciju Michał Cyž. „Sym hólcam a holcam wědu wo filmowej technice sposrědkował a smy tež cyle praktisce dźěłali.
Łužiski festiwal: To njewšědne je charakteristikum
Zhorjelc (SN/bn). Lětsa štwórty raz na hrajnišćach w 14 wsach a městach cyłeje Łužicy wuhotowany dwutydźenski Łužiski festiwal – prěni króć w zamołwitosći nowowutworjeneje towaršnosće z wobmjezowanym rukowanjom samsneho mjena (SN rozprawjachu) – skići z dohromady 35 zarjadowanjemi wospjet wotměnjawy program, wopřijimacy na přikład koncerty, wustajeńcy, inscenacije dźiwadłow a baletow, čitanja a dźěłarnički. Zazběh twori sceniski koncert „Verdi – Zimmermann“ 25. awgusta w Choćebuzu, zwoprawdźeny mjez druhim wot Drježdźanskeje filharmonije, Čěskeho filharmoniskeho chóra Brno a dźiwadźelnika Rainera Süßmilcha. Argentinska wirtuozowka na křidle Martha Argerich chce publikum znowa wobkuzłać, tónraz w Ochranowje; jazzowe duwo Wollny & Parisien wustupi mjez druhim w Běłej Wodźe a dźiwadźelnica Claudia Michelsen čita w Budyšinje powědančka pólskeje, z Nobelowym mytom literatury wuznamjenjeneje awtorki Olgi Tokarczuk.
Twarnišćo dwurěčnosć w měsće
Budyšin (SN/mb). Po tym zo njemóžachmy na plakaće za 18. tydźenje Budyskeho žonopa žane serbske słowčko wuhladać, smy so pola Turistiskeho towarstwa Budyšin wobhonili, kak wupada z dwurěčnosću. Předsyda Dietmar Stange, kiž je wšěm medijam wotpowědne informacije sposrědkował, chětř reagowaše. A tak změjeće nadźijomnje, hdyž wužiće poskitki wšelakich hosćencow wot přichodneho tydźenja hač do spočatka požnjenca (SN su rozprawjeli), jědźny lisćik z tutym dwurěčnym logom w rukomaj (hlej naprawo deleka).
Tola Turistiske towarstwo Budyšin ma tež festiwal w starym měsće na starosći, tule su woni hnydom eksternu pomoc nadešli a dwurěčny plakat zhotowili. Kaž hustodosć w našich kónčinach trjebaš pak za serbske pismiki dobrej wóčce ...
Carl Blechen
Redakcija našeho wječornika: Milenka Rječcyna
„Pisać a čitać to, štož druzy pisaja“, tak Milenka Rječcyna praji, „to je moja wěc. Jeli to njemóžu, mi něšto pobrachuje.“ Mjeztym wona dlěje hač 33 lět na polu žurnalistiskeho a zjawnostneho dźěła skutkuje. Před něšto tydźenjemi je so po krótkej přestawce do redakcije Serbskich Nowin nawróćiła.
Volkmar Hellfritsch
Přichodnu srjedu slěduje dalši wjeršk Budyskeho pišćeloweho ...
Nowy magacin
Wuspěšna sezona do jubilejneje
Budyšin (SN/bn). Němsko-Serbske ludowe dźiwadło (NSLDź) je w hrajnej dobje 2022/2023 cyłkownje něhdźe 7 000 „přihladowarjow a wopytowarjow inscenacije wudospołnjacych poskitkow“ na dohromady 76 zarjadowanjach ze serbskim ćežišćom zličiło. Najwuspěšnišej běštej po słowach za serbski marketing NSLDź zamołwiteje Anny Měrćinoweje dwurěčna pismikowa keklija „ABC“, kotruž chcedźa w přichodnej sezonje nadal pokazać, z něhdźe 1 000 přihladowarjemi na 22 předstajenjach; a zhromadnje ze Serbskim ludowym ansamblom wuhotowana adwentna akcija „Hody jědu!“, kotrejež 16 stacijow wopytowa „wjace hač 2 200 ludźi“. Lětuša hornjoserbska inscenacija NSLDź na hłownym jewišću „Hrěšna wjes abo zabyty čert“ přiwabi na šěsć předstajenjach wjace hač 1 000 hosći. Ducy po Delnjej Łužicy štyri króć prezentowana komedija „Piwo“ zahori něhdźe 260 zajimcow, štož woznamjenja w přirunowanju z lońšej inscenaciju „Jaja z kraja“ stopnjowanje wo 20 procentow. „Ličby njejsu to najwažniše. Přiwšěm pak nam pokazuja, zo zajim na dźiwadle w delnjoserbskej rěči dale wobstawa resp.
Redakcija našeho wječornika: Marian Wjeńka
Za stronu „Łužica“, hač do njedawneho „Lokalka“, tči hižo wot 1991 mjeztym 58lětny Marian Wjeńka. Wón je zamołwity za rozprawnistwo na 4. stronje našeho wječornika. Wotrostši w Radworju bě so po maturje a połdra lěće pola wójska blisko Rostocka drje najprjedy za studij wučerstwa za serbšćinu a němčinu w Lipsku rozsudźił, doniž jemu njeswitaše: To za mnje ničo njeje. Tak stupaše radšo do stopow swojeho nana Jurja Wjeńki, dołholětneho redaktora Noweje doby. Wot 1988 sam z čłonom redakcije wěnowaše so Marian žurnalistiskemu dalekubłanju w Drježdźanach a po přewróće w Stuttgarće.
Wosebje so jemu lubi, zo wšědne dźěło stajnje kontakt z ludźimi zmóžnja. Najradšo wo podawkach na našich serbskich wsach pisa. Nimo toho pěstuje zwisk ze swobodnymi awtorami, fotografami, towarstwami, zamołwitymi komunalneje politiki a je přeco wotewrjeny za pokiwy z čitarstwa. „Dźěło je jara wotměnjawe“, praji Marian, „rano njewěš, što připołdnjo abo wječor přinjese. To je druhdy napinace, wobradźa pak tež wulku swobodu, kotruž sej jara wažu.“
