Što woznamjenja, so za čas njewěsteho přichoda we wobłuku dobrowólneje słužby do wukraja podać? Tele prašenje stajich sej jako 18lětny kónc junija lěta 2020, po tym zo sym runje maturu na Budyskim Serbskim gymnaziju złožił. W tym času dóstach e-mailku organizacije Don Bosco Volunteers, w kotrejž běše napisane, zo mje do swojeho projekta zapřijmu. Nažel móžachu mi jenož rjec, zo so projekt w Bayerskej wotměje a to zhromadnje z 25 dalšimi młodymi ludźimi. Na tym městnje dyrbjach so rozsudźić, hač podam so na studij abo hač so radšo tola dobrowólnej słužbje wěnuju. Po dołhim rozmyslowanju rozsudźich so za druhi mjenowany puć. Při tym njebě mi hišće wědome, zo wočakuje mje tu hač dotal najlěpši čas žiwjenja. Hladajo na stajne z koronu zwisowace změny, njemóžach sej woprawdźe předstajić, kak maja přichodne měsacy wotběžeć.
Budyšin (SN/CoR). Tež Hornjoserbam je dr. Annett Brězanec wčera wječor w Budyskej Smolerjec kniharni dohlad do dźenikow delnjoserbskeho fararja a narodneho prócowarja a Bogumiła Šwjele (1873– 1948) podała. Před wjace hač 15 lětami bě nawodnica Serbskeho kulturneho archiwa započała dźeniki wotpisać a do němčiny přełožić. Hakle po přewróće su wone ze zapada, z wobsydstwa přiwuznistwa do Łužicy přišli. Dr. Pětš Milan Jahn swójbu přeswědči, wozjewjenju rukopisneho zawostajenstwa přihłosować. Wuslědk prócowanjow je wjace hač 700 stron wopřijaca kniha „Aus dem Alltg eines wendischen Pfarrers“, z kotrejež je wčera lektor Ludoweho nakładnistwa Michał Nuk někotre serbsko- a němskorěčne pasaže Šwjele nimale 20 zajimcam, mjez nimi běštaj tež direktor Serbskeho instituta dr. Hauke Bartels kaž tež jeho zastupnica dr. Susanne Hozyna, přednjesł. Samo hłós narodneho prócowarja a sobuzałožerja Domowiny zaklinča, dźakowano nahrawanju z lěta 1929, wobchowane na CD „Schlagwort Wendisch“.
Budyšin (CRM/SN). Jako njewšědnje skutkowne wopokaza so předstajenje duchowneho oratorija „Paulus“ wusahowaceho zastupjerja němskeje hudźbneje romantiki Felixa Mendelssohna Bartholdyja (1809–1849) minjenu njedźelu wječor w Tachantskej cyrkwi swj. Pětra w Budyšinje. Pod dirigatom cyrkwinskeho hudźbneho direktora Michaela Vettera bě do grandiozneho koncerta z wjele espritom wjace hač sto sobuskutkowacych zapřijatych. W kwarteće spěwachu sopranistka Franziska Boby z Erlangena, altistka Stephanie Hauptfleisch z Drježdźan, tenor Falk Hoffmann z Lipska a basist Johannes Wohlrab z Magdeburga. Wulki nošny chór tworješe Ewangelska kantornja swj. Pětra w Budyšinje. Orchester Serbskeho ludoweho ansambla team sobuskutkowacych wudospołni. Na zjawnej pjatkownej generalce hraješe kantor katolskeje tachantskeje wosady Kamil Maksymilian Kulawik na pišćelach, mjeztym zo přewza tutón part njedźelu młody serbski cyrkwinski hudźbnik Johannes Krahl.
Kamjenski literarny publikum je na zarjadowanje minjenu srjedu dołho čakać dyrbjał. Korona bě drje mnohe terminy znjemóžniła, nic pak ideje zahoritych zarjadowarjow z tudyšeho dźěłanišća „Recepcija Lessinga“. Awtor Carsten Gansel je ze swojim pojednanjom w Berlinskim nakładnistwje Gailiani wušłeje knihi „Dźěćo ćežkeje doby“ grandiozny kónčny dypk za 70. Lessingowymi dnjemi w Kamjencu sadźił.
Wo jeho mnohostronskich rešeršach za tule wobšěrnu twórbu je so wědomostna sobudźěłaćerka Birka Siwczyk z awtorom Carstenom Ganselom rozmołwjała. Jenož tak móžeše so wón dźěćatstwu a młodźinje Otfrieda Preußlera zbližić, jednoho z najpopularnišich němskich awtorow dźěćacych a młodźinskich knihow.
16lětna holca bu na dompuću wot diskoteki nimale wumocowana. Njemdrje wona widejo přesćěhańcy do interneta staji a tam wo, ze swojeho wida, strašnych wukrajnych mužach powěda. Wothłós – wosebje ze stron prawicarskeho miljeja – je přemóžacy, a tuž sta so Sunny z blogowarku, kotraž dźeń a bóle při zakitowanju swojeho měnjenja rasistiskim idejam podleži. Ani sobušulerki a sobušulerjo, ani staršej a na žadyn pad jako mainstream dominowaca politiska korektnosć jej njepomhaja, so z dynamiki wuswobodźić, kotraž ke katastrofje wjedźe.
Budyšin (CS/SN). Před dokładnje 40 lětami swjećachu w Francoskej prěni raz „Fête de la Musique“, potajkim swjedźeń hudźby. Při tym wustupja w městach powołanscy a amaterscy hudźbnicy na zjawnych městnosćach. W zašłych štyrjoch lětdźesatkach je so ideja jara spěšnje po wšěm swěće rozšěriła. Dźensa wotměje so swjedźeń w 540 městach, z toho 300 w Europje. W Němskej so 50 městow wobdźěli. K nim słuša nimo Wojerec a Kamjenca wot wčerawšeho tež Budyšin. „Fête de la Musique“ swjeća kóžde lěto na spočatku lěća 21. junija.
Wčera njemóhli sej organizatorojo lěpše wjedro přeć. Njebě přećopło a tež nic přezyma, ale prosće rjenje. Na dźiwadłowym naměsće, na Žitnych wikach, na Bohatej a na Hłownym torhošću móžachu wopytowarjo na hudźbu słuchać. Wječor bě Kamjentny dom dalša městnosć hudźbneho swjedźenja.
Hačrunjež je hač do awgusta hišće dołha noha, je hižo nětko šěsć so wobdźělacych městnow lětušu akciju „wuměłstwowy bus“ předstajiło. Tak chcedźa za wuměłstowe městna Hornjeje Łužicy tež nadregionalnje wabić.
Nowosólc-Hródk (CS/SN). Po tym zo bě Korzymska wuměłstwowa iniciatiwa „Im Friese“ 2014 akciju do žiwjenja zwołała, je w minjenych sydom lětach dohromady 4 200 ludźi z wuměłstwowym busom 29 so wobdźělacych městnow wopytało. Lětsa přidruži so dalšich šěsć najuhu Zhorjelskeho wokrjesa. Klětu móža sej zajimowani potom z wuměłstwowym busom region mjez Budyšinom a Niskej wotkryć.