Budyšin (SN/CoR). „Kak přindźech w času wuměnka k molowanju“ je hesło noweje wustajeńcy w Budyskej Serbskej kulturnej informaciji (SKI), kotruž su wčera wotewrěli. Nimale 50 ludźi, mjez nimi tež knjez domu, direktor Załožby za serbski lud Jan Budar, je přišło, zo by wot wustajowaceje lajskeje wuměłče Ludmiły Bizoldoweje wotmołwu na titul dawace prašenje dóstało. Přitomnym přiwuznym, bywšim kolegam Budyskeje Lessingoweje kaž tež Serbskeje wyšeje šule, přećelam, wosadnym a dalšim zajimcam předstaji Budyšanka přećelku, kotraž bě jeje wuměłske wuwiće nastorčiła: „2013 smy na wustajeńcy šulskeje přećelki dr. Bianki Frencloweje byli, a jako so dźiwachmy, kak su wobrazy nastali, rěkaše: Sobotu so zetkamy z paperju a barbami na Hrodźišku!“ Tak je sej Ludmiła Bizoldowa akwarelowe molowanje wotkryła a, tež přez kursy na ludowej uniwersiće, dale wuwiła.
Zhorjelc (Łu/SN). Hornjołužiska towaršnosć wědomosćow w Zhorjelcu wobsedźi jako jenička biblioteka w Němskej wosebje drohotny eksemplar knihi. Je to prěnja wuchodosłowjanska ćišćana kniha. Dźakowano nawodnistwu Hornjołužiskeje towaršnosće wědomosćow móžachu drohoćinku wospjet we wjacorych wustajeńcach, mjez druhim tež w běłoruskim Minsku, zjawnosći pokazać.
Běłoruska republika wopomina lětsa wuznamny skutk w stawiznach swojeho naroda – 500. róčnicu prěnjeho běłoruskeho knihićišća. Najwjetše hódnoćenje dósta w tym wobłuku skutkowanje Francišaka Skaryny (1486–1541). Jeho přełožkej Swjateho pisma, kotryž bu lěta 1517 w Praze ćišćany, přicpěwaja fachowcy samsnu hódnotu za běłorusku kulturu kaž Martina Lutherowemu přełožkej biblije za kulturu Němskeje. Z wjacorymi konferencami a wustajeńcami su w kraju na mjenowanu róčnicu spominali.
Zhromadnje ze sopranistku Magdalenu Kircheis, tenorom Christianom Lotzom a wiolinistku Magdalenu Römhild wuhotowa cyrkwinski hudźbny direktor Friedemann Böhme njedawno w Budyskej cyrkwi Našeje lubeje knjenje koncert, kotryž běše cyle na adwentny čas wusměrjeny. Poskitk přiwzachu zaso w bohatej ličbje katolscy a ewangelscy křesćenjo, mjez nimi tež tójšto Serbow.
Wojerecy (SiR/SN). Wuměłstwowe towarstwo Wojerecy přeprosy wčera, njedźelu, na wosebite adwentne popołdnjo. Basnica Róža Domašcyna přewza tam rólu bajkarki. W srjedźišću čitanja stejachu powědančka z knihi „Das goldene Gut“, kotruž bě Ludowe nakładnistwo Domowina nalěto wudało. Tam předstajene bajki pochadźeja zdźěla z ertnych, w ludźe dale dawanych powědanjow, na tamnym boku pak tež z pisomnych žórłow, na přikład z časopisow a druhich literarnych zběrkow, kotrež běchu je za potomnistwo wobchowali.
Wjace hač 60 serbskich bajkow móžeš w knižnej zběrce čitać. Wosebitosć na tym je, zo so stawizny zwjetša w regionje wothrawaja a zo su zwěrjata protagonisća. Wuzwoliła, zestajała, wobdźěłała a do němčiny přenjesła bě bajki Róža Domašcyna. Wuměłča Jutta Mirtschin je knihu ilustrowała.
Budyšin (SN). Za lubowarjow poezije je w Ludowym nakładnistwje Domowina nětko wušła delnjoserbska zběrka „Basnikarska kjarmuša“. Spěwytwórc Bernd Pittkunings je nowiny, časopisy, knihi a protyki přehladał a sto basnjow wot dohromady 50 awtorow zestajał, pochadźacych z Delnjeje a Hornjeje Łužicy kaž tež z druhich narodow. Knize připołožena je cejdejka, na kotrejž je połojca wšitkich basnjow słyšeć. Čitaja Martina Golašojc, Fabian Kaulfürst, Jill-Francis Ketlicojc, Marcus Kóńcaŕ, Katalin Porackojc a Till Wojto-Górjeńc.