Namjezne kontrole kaža dobru naladu
Flensburg. Poprawom je so lěta 2015 wšitko derje započało nastupajo poměr mjez Němcami a Danami. W měrcu woswjećichu w Berlinje 60. róčnicu podpisanja Bonnsko-Kopenhagenskich zrěčenjow, z kotrymiž bě so 1955 wujednanje mjez woběmaj narodnosćomaj po lětach konfliktow a wojerskich rozestajenjow zahajiło. Tehdy buchu rozsudźace prawa kruće zapisane, kotrež wot toho časa w Němskej sydlacej mjeńšinje Danow zmóžnichu, swójske šule, dźěćace dnjowe přebywanišća, cyrkwje, sportowe a wólnočasne kluby po danskim wašnju wobhospodarjeć.
Tola přiwótřaceje so situacije ćěkancow dla hroža znowa njepřihódnosće a zwada w němsko-danskej pomjeznej kónčinje. Po tym zo bě humanistiska Šwedska počała w naležnosći nuzowe spinadło ćahać, liča nětkole kóždy čas tež w Flensburgu z přewšo njerjanymi a politisce wobmyslomnymi sćěhami toho.
Čitanska nóc
Ponowjena měšćanska chronika předstajena
Budyšin (CS/SN). Z wulkim wjeselom prezentowaštej wčera nawodnica Budyskeho archiwoweho zwjazka Grit Richter-Laugwitz a měšćanska archiwarka Silke Kosbab runje ponowjenu měšćansku chroniku, kotraž mjenuje so chronika Platza. Wona wopřijima 28 zwjazkow. Ličba stron w jednotliwych knihach je rozdźělna. Najtołše zwjazki maja hač do 700 stron. Cyłkownje wopřijima chronika něhdźe 42 000 stron, kaž wopytowarjo zhonichu. Spisał bě ju Budyski prawiznik a měšćanosta Christian Gottlieb Platz w lětach 1690 do 1720. Chronisća pozdźišich lět, kaž Techel, zapiski Platza zdźěla wužiwachu. Te započinaja so lěta 958. Chronika zwobraznja nazornje Budyske měšćanske stawizny kaž tež hornjołužiske stawizny scyła. Nimo toho zhonja zajimcy tójšto wo zwjazku šesćiměstow kaž tež wo tehdyšich wosobinach a jich dóńtach. Tak je na přikład w 10. zwjazku rěč wo „serbskim dudaku“, kotrehož běchu lěta 1627 nješwarneho zadźerženja na Božej słužbje dla w Serbskej wěži do kłódy tyknyli. Namakaja pak so tež přispomnjenja na přikład wo serbskim přibohu Flincu.
Nowe dožiwjenja w muzeju
Sebje samoho znowa wunamakać – takle wopisuje Wojerowski měšćanski muzej přetworjenje swojeje trajneje wustajeńcy. Zajutřišim chcedźa tam nowy dźěl přehladki wotewrěć.
Wojerecy (SN/MWj). Po wjace hač dwaceći lětach wotewru zajutřišim, štwórtk, we 18 hodź. nowy dźěl trajneje wustajeńcy Wojerowskeho měšćanskeho muzeja. Je to prěni krok zwoprawdźenja noweho cyłkowneho koncepta, z kotrymž chcedźa wopytowarjam wšitkich starobnych skupin zmóžnić, muzej z wjeselom dožiwić. To zdźěla Felix Pal, referent za personal, zarjadnistwo a komunikaciju Wojerowskeje zwěrjencoweje, kulturneje a kubłanskeje towaršnosće.
Lóšt a tróšt zběranja
Domowina zaso Zwjazk Serbow
Dźensa před 25 lětami wotmě so w Choćebuzu 1. hłowna zhromadźizna Domowiny po politiskim prěwróće a po wurjadnym kongresu 17. měrca 1990 w Budyšinje. 263 delegatow Domowinskich skupin z dźesać župow a dwanaće hosći, mjez nimi Radworski farar a předsyda Zjednoćenstwa Cyrila a Metoda Clemens Hrjehor a Radworčan Jan Nuk jako zastupnik initiatiwneje skupiny Serbskeje narodneje zhromadźizny, wuradźowaše wobšěrnje a wótrje wo nowych wustawkach Domowiny.
W nadawku wustawkoweje komisije zdźěli sekretar zwjazkoweho předsydstwa Rafael Wowčer, zo ma so do doskónčneho naćiska wustawkow na žadanje financneho zarjada zapisać, zo je Domowina powšitkownowužitne towarstwo. Pod nadpismom „Mamy dom z třěchu – Jeho durje su za wšěch wotewrjene“ rozprawjach tehdy w Serbskich Nowinach wo wažnym wuradźowanju za přichod narodneje organizacije po přewróće. Přemóžaca wjetšina přitomnych schwali předležace wustawki, w kotrychž mjenuje so Domowina zaso Zwjazk Łužiskich Serbow. Pod tymle zapřijećom běchu ju jako třěšny zwjazk serbskich towarstwow 13. oktobra 1912 załožili.
Za Pierrom Boulezom
Roznjesła je so powěsć, zo je w Baden-Badenje, hdźež wot lěta 1958 bydleše, zemrěł 5. januara 2016 w starobje 90 lět francoski komponist a dirigent Pierre Boulez. Hromadźe z rowjenkami, kaž běchu to na přikład Iannis Xenakis (1922–2001), György Ligeti (1923–2006), Luigi Rono (1924–1990) a Karlheinz Stockhausen (1928–2007), słuša Boulez k tym tworićelam hudźby, kotřiž po Druhej swětowej wójnje jeje dalše wuwiće na rozsudne wašnje wobwliwowachu. Móžemy jeho měć za wusahowaceho reprezentanta na polu tak mjenowaneje serielneje hudźby, hdźež dawaše impulsy, kotrež hač do dźensnišeho skutkuja. Tež za dźěl noweje hudźby Serbow běše jeho tworjenje směrodajne.
Nowostka Kroha
Wosebity rjad koncertow na spočatku lěta zahajeny
Wosebite koncerty na spočatku lěta pod nawodom pianistki Heidemarje Wiesnerec maja hižo wot lěta 1995 swoje krute městno we łužiskej hudźbnej protyce. Prěni a wuspěšny koncert lěta wotmě so wčera w Choćebuskim Serbskim domje.
Choćebuz (kf/SN). Hižo třeći raz je lawreat spěchowanskeho Myta Ćišinskeho 2015, komponist a moderator Sebastian Elikowski-Winkler pianistce při zestajenju programa poboku był: „Heidemarja stara so w prěnim rjedźe wo nowe kompozicije – tak mamy lětsa štyri prapremjery. Ja pytam w archiwach twórby, kotrež su lědma znate abo njebuchu publikumej scyła hišće předstajene“, rjekny Winkler.
