Budar: Dom je definitiwnje přemały
Podstupim/Budyšin (SN/JaW). Znowawobsadźenje městna direktora Budyskeho Serbskeho instituta so dale dliji. „Powołanske jednanje běži“, rjekny direktor Załožby za serbski lud Jan Budar na njedawnej nowinarskej konferency w Budyskim Serbskim domje. Po informacijach Budarja městno najzašo klětu 1. januara wobsadźa. Dotal předleži jeničke požadanje za nawodnistwo institucije.
Z koncertom nowu cejdejku předstajili
Łaz (bn/SN). Składnostnje 20. posmjertnin wusahowaceho serbskeho komponista Jana Pawoła Nagela přeprosychu wčera Spěchowanske towarstwo Doma Zejlerja a Smolerja, Łazowska ewangelska cyrkej kaž tež Budyske hudźbne nakładnistwo ENA na přez Załožbu za serbski lud spěchowane wopominanske zarjadowanje do Łazowskeho Božeho domu. Farar Matthias Gnüchtel witaše něhdźe 60 zajimcow, mjez nimi swójbnych a kolegow Nagela, w „kolebce serbskeje kultury“, kaž wjes mjenowaše. Mjez druhim poda wón swójske dopomnjenki a wuzběhny „wjelelětnu serbsko-němsku měrliwu zhromadnosć“, kotraž měła swětej z přikładom być. Günter Wjenk ze spěchowanskeho towarstwa rysowaše dwurěčnje swój wosobinski poćah ke komponistej a jeho žiwjenski puć. Liana Bertók, jednaćelka nakładnistwa ENA a iniciatorka wčera prezentowaneje noweje cejdejki z twórbami Nagela, rozprawješe serbsce a němsce wo zwoprawdźenju projekta. Wona předstaji sobuskutkowacych, kotrychž jako „swojowólnych perfekcionistow“ wopisa, a poskići jim přiležnosć so słowa jimać.
Wěnuja so w Budyšinje rodźenemu filozofej
Budyšin (CS/SN). Žana tafla na Budyskej Lotzowej na to njepokazuje, po kim je wona pomjenowana. Jenož mało Budyšanow wě z tymle mjenom dotal scyła něšto započeć. UIrich Schollmeyer, sobudźěłaćer Budyskeho měšćanskeho muzeja, chce tomu wotpomhać. Sydom lět je so wón ze žiwjenjom a skutkowanjom Rudolfa Hermanna Lotzy zaběrał. Nastała je wulkotna wustajeńca, kotraž njeprezentuje jenož biografiske fakty muža, rodźeneho 21. meje 1817 w Budyšinje. Ulrichej Schollmeyerej, kiž so hižo dołho z filozofiskimi prašenjemi rozestaja, bě wažne, zo njebě Lotze jenož lěkar, ale zdobom tež filozof. Wustajeńca pohnuwa so z tym zaběrać, kak bě Lotze swój čas myslił. Dokelž je tole hoberski nadawk, je radźomne přehladku nic jenož jónu, ale wospjet wopytać. K njej wuńdu cyłkownje tři knihi, kotrež maja wopytowarjow přewodźeć. Při tym jedna so wo katalog, ale tež wo spisy, kotrež bě student swój čas po přednoškach Lotzy zhotowił. Třeća kniha wopřijima wuslědki wědomostneje konferency z wobdźělnikami ze šěsć krajow, kotraž je so kónc tydźenja w Budyšinje wotměła.
Korla A. Fiedler
Wótrym bajkam něšto přećelne napřećo sadźić chcyła
Budyšin (SN/CoR). Zo njezahorjeja so jeno dźěći, ale tež dorosćeni za bajki, bě wčera wječor w Budyskej Smolerjec kniharni pytnyć. Ćim bóle, hdyž jedna so wo knihu, na kotrejž stej dwě wuznamjenjenej wuměłči sobu skutkowałoj – basnica Róža Domašcyna a wuměłča-ilustratorka Jutta Mirtschin. Po knižnej premjerje w Budyskej šuli Marije Montessori započatk tydźenja je sej nimale 40 zajimcow wčerawše předstajenje nowostki LND „Das goldene Gut“ z wuměłčomaj lubić dało. Někotre z něhdźe 80 wobrazow, kotrež bě Jutta Mirtschin za knihu molowała, móžachu sej wopytowarjo jako originale wobhladać.
Kak radikalne a jakne serbske bajki druhdy su, demonstrowaše Róža Domašcyna čitajo. Mordarstwo, smjerć hłowneho rjeka město zbožowneho wukónca a strašne chłostanja su připosłucharjo wčera dožiwili. Na prašenja lektorki, jednaćelki LND Marki Maćijoweje, kak bě so maćiznje zbližiła, přizna tež Jutta Mirtschin, zo bě druhdy šokowana. „Słowo pak je něšto druhe hač wobraz. Chcych powabliwe, rjane ilustracije měć a tak wótremu tekstej něšto přećelne napřećo sadźić“, Jutta Mirtschin rozłoži.
Přez słowo inspirowane
Wo předstajenju oratorija „Serbske jutry“ w Drježdźanskej katedrali
Krasne zwuki zwonow Drježdźanskeje katedrale, bywšeje Dwórskeje cyrkwje, zahajichu derje wopytane předstajenje oratorija „Serbske jutry“ komponista Jana Cyža a tekstoweje awtorki Chrysty Meškankoweje. Na to započa so swjatočna uwertira ze swětłymi zynkami dujerjow połnych napjatosće kaž tohorunja z krótkimi melodiskimi změnami tež smyčkarjow, tak zo hudźba wulku cyrkwinsku rumnosć na wulkotne wašnje pjelnješe.
Tež dalše hudźbne detaile njedachu připosłucharja na jednoće twórby z wonkownym ambientom dwělować, wšako přetwori so krótkomotiwika ke choralowym wobłukam, zesylnjenym přez rołowe zwony połne symboliki. Na to slědowaše prěni wjeršk: Po słowach 96. psalma zanjesechu něhdźe sto spěwarkow a spěwarjow kaž tež štyrjo wokalowi solisća z přewodom orchestra w serbskej rěči hłuboko hnujacu chwalbu Boha na jara awtentiske wašnje, a to nic jenož w narodnej drasće wustupowacych žonow dla.
Jimacy hudźbny pomnik za wopory
Runje w prawym času, jako wopominachmy spočatk měsaca wospjet róčnicu zakónčenja Druheje swětoweje wójny, předstaji w Budyskim Němsko-Serbskim ludowym dźiwadle Serbski komorny orchester, zesylnjeny z čłonami Delnjošleskeje filharmonije Jelenia Góra, pod nawodom chóroweho direktora SLA Andreasa Pabsta znowa sinfoniju nestora serbskich komponistow Hinca Roja „Stalingrad“.
Loni bu Rojowa kompozicija pod nawodom Dietera Kempy we wulkopósłanstwje Ruskeje federacije w Berlinje w přitomnosći wulkopósłanca Wladimira M. Grinina před wulkej ličbu prošenych hosći wuspěšnje prapředstajena. Nětko zaklinča 5. sinfonija Klětnjanskeho wučerja a hudźbnika prěni raz w Budyšinje, a to w přitomnosći atašeja ruskeho generalneho konsula Dmitrija Baskakowa.
Drastowy dźeń w Lubinje wotměli
Prěni raz festiwalnej palencaj
Za přihotowanski wuběrk 12. mjezynarodneho festiwala „Łužica 2017“ je so nětko měsac do wulkeho podawka horca organizatoriska faza započała. Wot 22. do 25. junija ma w Budyšinje, Hochozy a Chrósćicach za wjace hač 1 000 aktiwnych sobuskutkowacych a hišće wjace přihladowarjow wšitko derje zarjadowane być. Wčera su wuběrkownicy w Chrósćicach wuradźowali.
Chrósćicy (SN/CoR). Wobdźělace so skupiny z Egyptowskeje, Ameriki, Kolumbiskeje, Běłoruskeje, Grjekskeje, Italskeje, Chorwatskeje, Rumunskeje, Madźarskeje a Němskeje su jasne, program za štyri dny steji. „Staw je dobry, wulke změny hižo njewočakujemy. Nadźijamy so, zo nichtó njewupadnje“, je Beno Šołta z přihotowanskeho wuběrka optimistiski. Za přihotowarjow wčera tuž rěkaše, lisćinu konkretnych organizatoriskich nadawkow a běrokratiskich formalitow přeńć a po móžnosći wothóčkować. Prašenja na přikład běchu, kotre zrěčenja maja so hišće podpisać, štó je za čo zamołwity, hdy ma so hdźe kotra technika natwarić, štó ma hdy hdźe być a tak dale.
