Wukrajnym wobdźělnikam Swjedźenjow serbskeje poezije je stajnje wulke dožiwjenje, njezeznajomić so jeno z twórbami serbskich poetow, ale zdobom z jich městnosćemi žiwjenja a skutkowanja. Na 38. mjezynarodnym swjatku serbskeje lyriki wobdźělichu so z Ukrainy tež mandźelskaj-basnikaj Tatjana a Sergej Dzjuba a ze Serbiskeje Mićo Cvijetić. Dokelž su so hakle dwaj dnjej pozdźišo domoj wróćili, podachu so na slědy serbskich wosobinow-wuměłcow. „Před 30 lětami wopytach Měrćina Nowaka-Njechorńskeho (1900– 1990)“, powěda Mićo Cvijetić po puću do Njechornja.
Chcetaj wo Serbach rozprawjeć
Pod hesłom „Vielfalt. Das Beste gegen Einfalt“ wotměje so wot 25. septembra w Němskej lětuši interkulturny tydźeń. W Budyskim wokrjesu zaběži rjad zarjadowanjow na dobro dorozumjenja mjez kulturami hižo tydźeń do toho, 16. septembra, a traje cyły měsac.
Budyšin (SN/CoR). Telewizijny sćelak MDR bě dźensa pódla, jako je skupina młodostnych mějićela Budyskeho sportoweho wobchoda, z Pólskeje pochadźowaceho Jerzyja Timma, z kameru interviewowała. Akcija je dźěl filmoweho a fotoweho projekta „Z cyłeho swěta do Budyšina“, kiž bě społnomócnjena za wukrajnikow wokrjesa Budyšin Anna Piętak-Malinowska nastorčiła a kotryž so w kooperaciji ze Sakskim wukubłanskim a wupruwanskim kanalom zwoprawdźi. Tema projekta su „migranća tule – dźensa a w zašłosći“. „Chcemy pokazać, kak připućowarjo žiwjenje a kulturu na městnje wobohaćeja“, praji tohorunja z Pólskeje pochadźaca, kotraž je ze swójbu w Budyšinje domiznu namakała.
Choćebuz (mih/SN). „Dom połny hudźby“ bě minjenu sobotu – kaž kóžde lěto posledni kónc tydźenja do wulkich prózdnin w Braniborskej – Choćebuski hudźbny konserwatorij na Promenadźe Puškina. Nimale wšitke ansamble konserwatorija so tam wobdźělichu. Něhdźe 1 200 holcow a hólcow na kubłanišću tuchwilu na instrumenće hrać abo spěwać wuknje. Tak bě lětuši swjedźeń zdobom wukonowa přehladka.
Mjez druhim předstajichu so wjacore skupiny dujerjow wotpowědnje starobje. Wšitke nawjeduje Gary Hirche, kiž ze zakładnej šulu Ericha Kästnera wusko hromadźe dźěła. Mjez wopytowarjemi bě někotryžkuli, kiž je swój čas na hudźbnej šuli dujerski instrument nawuknył a tole hač do dźensnišeho pěstuje, na přikład w cyrkwinskim pozawnowym orchestrje.
Nimo intensiwneje dujerskeje hudźby běchu minjenu sobotu tež cunje zynki słyšeć. We wučbnych rumnosćach w přizemju předstajichu so smyčkarjo, tež ći najmjeńši. Starši mějachu składnosć, so pola wučerjow wo formach wučby wobhonić a jim prašenja stajeć.
We wobłuku krótkofilmoweje nocy při Łobju pokazachu minjeny pjatk w Drježdźanach tež nowy animaciski film Maje Nageloweje „frieden kriegen“. Skupina Berlinska dróha hudźeše k tomu live spěw „Naši hólcy z wójny jědu“. Bě to wjeršk wosebiteje akcije wuměłče a jeje filmoweho partnera Juliusa Günzela.
Wobšěrny wobjim ma znowa program lětušeho Łužiskeho hudźbneho lěća, kotrež bu minjeny pjatk w Budyskej tachantskej cyrkwi swj. Pětra zahajeny.
Budyšin (CRM/SN). W mjenje Budyskeho wyšeho měšćanosty Alexandera Ahrensa (njestronjan) zahaji měšćanosta dr. Robert Böhmer dwutydźenski swjatk z hnujacymi słowami wopomnjeća woporow namocy w francoskej Nizzy. Tak wustaji wón „Pater noster“ našočasneho letiskeho komponista Pēterisa Vasksa jako aktualne srjedźišćo swjatočneho koncerta. Wšako je do cyłkowneho programa festiwala z hesłom „Štyri elementy“ hudźba jako wjazmo mjez ludami našeje zemje wjace hač jeničce symbol.
Nimo moderneju twórbow z Baltikuma sahaše wobłuk poskitkow z „Lěćom“ z Antonija Vivaldijoweho cyklusa „Počasy“, wurězkom z 5. sinfonije Gustava Mahlera a ze zhudźbnjenym 43. psalmom Felixa Mendelssohna Bartholdyja „Sudź mje, Božo“ tež do zašłych hudźbnych dobow. Z wobšěrnej sinfoniskej „Serenadu“ wuznamneho zastupjerja klasiskeje moderny w Čěskej Josefa Suka pak staji so dalše znamjo, kak hudźba časy a ludy přesahuje.
Raduš (SN/MkWj). We wobłuku tematiskeho lěta „Rjemjesło mjez zašłosću a zajutřišim“ pokazuje Słowjanske hrodźišćo Raduš wot minjeneho pjatka wustajeńcu „Z ruku činjene – formowane, wjerćane, palene“ hornčerstwo srjedźowěka w Delnjej Łužicy.
Kaž tamniši muzej zdźěla, dokumentuje wustajeńca wšelake techniki hornčerjenja, kotrež běchu so w běhu lět wobstajnje dale wuwiwali. Při tym je w 13. lětstotku k zjednoćenju wjacorych technikow dóšło, z čimž nasta za tehdyši čas moderna technologija. K tomu namakachu nowe składźišća běłeje hliny. Techniku palenja pak dale wuwichu a twarjachu efektiwne pjecy. W 14. lětstotku su we Łužicy prěni króć kamjeninowu keramiku produkowali.
Tele wuwiće w nowej přehladce dokumentuja. Wustajena keramika pochadźa mjez druhim z wobšěrnych wurywanjow we wotbagrowanymaj wsomaj Psowe Górki (Klein Görigk) a Rogowje, na kotrejuž městnje stej dźensa brunicowej jamje Wjelcej-juh a Janšojce. Nimo toho pokazuja w Radušu prěni króć namakanki, kotrež běchu w 1990tych lětach při wurywanjach w něhdyšej hornčerni Nowych Wikow (Neupetershain) našli.
Serbske reje a serbsku drastu su Němcy w Danskej hižo z folklornym ansamblom Wudwor dožiwili, tež Němsko-Serbske ludowe dźiwadło bě tam hižo na wopyće, dohlad do stawiznow a kultury je Budyski Serbski muzej podał, a nazymu steji kulinariska wuměna na programje serbskeho lěta w sewjernej Schleswigskej. Zajimcy su witani.
Budyšin (SN). „Zakładna ideja je, zo so wuměnkarjo z Łužicy a Danskeje wo wosebitosćach ze swójskeje kuchnje wuměnjeja, zhromadnje warja a snano samo nowe recepty wuwija“, měni organizatorka tohole projekta Kristin Heelemanec. Wona bě we wobłuku praktikuma pola Zwjazka němskich Sewjeroschleswigčanow (BDN) rjad zarjadowanjow přihotowała. „Nazymski poskitk měri so na kuchinskich kuzłarjow a na ekspertki serbskich kuchinskich horncow − hłowna wěc, zo budźe z wjeselom warjene.“
Trać ma kulinariska wuměna wot wutory, 1. nazymnika, hač do njedźele, 6. nazymnika, při čimž stej wutora a njedźela dnjej při- a wotjězda. Přenocować budu wobdźělnicy w domje „Quickborn“ z wuhladom na Baltiske morjo.