Budyšin (SN/bn). Składnostnje stotych posmjertninow Jakuba Skale su Maćica Serbska (MS), Towarstwo Cyrila a Metoda (TCM) a katolska wosada swj. Pětra wčera wuznamneho duchowneho, publicista a narodneho prócowarja wopominali. We wobłuku nyšpora w Budyskej tachantskej cyrkwi zjimaše farar Wito Sćapan žiwjenski skutk Skale, kiž bě „čas žiwjenja našemu ludej a krajej słužił – k Božej česći a nam k wužitku“. Předsyda TCM Cyril Hančik poda biografiski zarys Skale, mjenujo jeho „njewšědnje pilneho, woporniweho a přećelneho čłowjeka, kiž je sej ze swojej swěrnej a wutrajnej lubosću serbskemu ludej sam trajacy pomnik stajił“. Mjez druhim wuzběhny zasłužby Skale jako japoštołski administrator nowozałoženeho biskopstwa Drježdźany-Mišno, redaktora časopisow Krajan a Katolski Posoł kaž tež jako přełožowarja Noweho zakonja do hornjoserbšćiny a nic naposledk jako předsyda TCM. „Njech su nam jeho njesebične skutki njezapomnite a z pohonom“, Hančik reziměrowaše.
Hižo tři lětdźesatki wuhotuje pianistka Heidemarja Wiesnerec rjad „Wosebity koncert na spočatku lěta“. Program lětušich cyłkownje sydom zarjadowanjow mjez druhim na žurli Budyskeho Serbskeho muzeja pod hesłom „Music of One“ je cyle na jubilej wusměriła a dźesać prapremjerow do njeho zapřijała. Jako prěnju z nich zahra wona zhromadnje z cellistom Ramónom Jaff´ejom nowotwórbu „Motorik Automat Mechanik“, kotruž bě komponist Deniz Dortok swojej bywšej wučerce Wiesnerec a docentej Johnej McNabbej wěnował. Moderna twórba z razom improwizacije wotbłyšćuje, štož titul lubi a skići hudźbnikomaj składnosć, nanajwyše a nanajhłubše frekwency swojeju instrumentow wudodnić, a to zdźěla samo runočasnje. Jasny kontrast tworješe po tym prěni raz předstajene trijo za smyčkarjow „Alle sollen eins sein“ Feliksa Brojera, kotrež bě na słowa z ewangelija po Janje spisał a kotraž spožča hesle koncerta mjeno.
Wuznamny humanist, lěkar a profesor Kaspar Peuker, narodźi so 6. wulkeho róžka 1525 jako syn serbskeho rjemjeslnika-sudotwarca na Budyskej Serbskej hasy. Nan wobsedźeše tam tež piwowy dwór a bě starosta měšćanskeje Serbskeje štwórće. Kaspar bě jara nadarjeny, wopyta łaćonsku šulu w Budyšinje a potom gymnazij w šleskim Goldbergu (nětko pólsce Złotoryja). Tamniši direktor gymnazija bě přećel Wittenbergskeho profesora a reformatora ewangelskeho šulstwa Philippa Melanchthona. Tutón bě zdobom přećel reformatora Martina Luthera. Melanchthona mjenowachu tež „wučerja Němskeje“. Jeho najwuznamniše dźěło „Wo polěpšenju studijow młodźiny“ bě přičina za to.
Budyšin (CS/SN). Dwaj lětdźesatkaj je Ulrike Wiezorek, wučerka Budyskeho Schilleroweho gymnazija, šulerjow pohnuwała, so ze stawiznami sprjewineho města zaběrać. W tak mjenowanym měšćanskim kursu wobswětlachu gymnaziasća za tónle čas rozdźělne aspekty historije Budyšina. Za to přepytowachu akty a naprašowachu časowych swědkow. Tale doba so nachila, dokelž so Wiezorek na wuměnk rozžohnuje. Tohodla bě wčerawša prezentacija wuslědkow lońšeho kursa na kopaće połnej žurli Kamjentneho domu wosebje emocionalna. Měšćanosta dr. Robert Böhmer (CDU) rjekny, zo bě „kurs šulerjam ze składnosću, so za objektiwnej wěrnosću prašeć a samostatne rozsudy tworić“.