Wubranka 60 lět
srjeda, 06. julija 2016
spisane wot: Mikławš Krawc
We wobłuku zjězda Serbow 1956 w Budyšinje dožiwichu přihladowarjo na Młynkec łuce 6. julija nawječor koparsku hru mjez serbskej wubranku a mustwom Traktora z Choćebuskeho wobwoda. Do toho wotměštej so 29. junija w Šunowje (3:3 přećiwo sowjetskim wojakam z Kinsporka) a 1. julija we Worklecach (dobyće 3:2 mustwa A přećiwo mustwu B) přihotowanskej zetkani. W Budyšinje nastupichu slědowacy serbscy koparjo: z Ralbic Čóška, Krawc, Narćik, J. Nowak, Statnik a Šołta; z Hórkow Kawš, Lejnert a Pjetaš; z Chrósćic Dórnik a z Pančic-Kukowa P. Nowak. Serbska wubranka doby přez wrota Jurja Nowaka (tehdy hižo 34lětny), Pawoła Nowaka a Jana Dórnika zasłužbnje z 3:1. Feliks Statnik jědnatku njepřetwori. Před 60 lětami mějachmy potajkim prěnje hry serbskeje wubranki, hačrunjež přewjedźe so w lěće 1933 we Worklecach zetkanje wubranki A a B (mustwo B bě z 5:4 dobyło). Hakle 1959 dožiwichmy dalši wustup reprezentatiwneho serbskeho mustwa. Jan Macka w Chrósćicach ma dokładny přehlad wšěch hrow wot lěta 1956. Mikławš Krawc
Jan Krystof Ponich
póndźela, 04. julija 2016
spisane wot: Manfred Laduš
Dźens před 275 lětami narodźi so pozdźiši měšnik, wučer a awtor Jan Krystof Ponich swójbje wowčerja na knježim dworje w Mučnicy (Mauschwitz) – Lubijski wokrjes. Nadarjeneho pachoła spěchowaše Ketličanski diakon Matej Šołta. Po wopyće Mišnjanskeje wjerchowskeje šule a studiju ewangelskeje teologije w Halle bě Ponich prědar w Delnim Wujězdźe. Wón přestupi ke katolskej wěrje, započa 1764 w Praze bohosłowstwo studować, po tym bě kapłan a prezes Serbskeho seminara. W čěskej stolicy zeznajomi so z katolskim rozswětlerstwom a spisa tam w jeho duchu rjad polemiskich pojednanjow. Hižo jako kapłan wuda 1772 swoju najwuznamnišu knihu wo „dobyću wěrnosće přez strózby rozum“, kotraž bu w Praze ćišćana. 1776 wuńdźe tohorunja w Praze jeho zběrka němskorěčnych kěrlušow. Štyrnaće lět bě Ponich profesor na Chomutovskim gymnaziju. Ze swójskimi pjenjezami wuchowa wón 1811 Praski Serbski seminar před insolwencu. 17. februara 1818 zemrě w Litoměřicach. Michał Hórnik wopisa 1875 jeho žiwjenje w Katolskim Posole. Manfred Laduš
150 lět krawna bitwa
pjatk, 01. julija 2016
spisane wot: Manfred Laduš
3. julija před 150 lětami wotmě so w Sadovje blisko Hradeca Králové rozsudna bitwa Němskeje wójny, kotruž doby Pruska přećiwo Rakuskej a Sakskej. Pruske wójsko překroči 23. junija 1866 z 221 000 wojakami rakuskočěsku hranicu ze směra Šleskeje, Hornjeje Łužicy a Pirny a postupowaše do sewjerneje a wuchodneje Čěskeje. Tam steještej rakuska sewjerna a sakska armeja z 225 000 bojownikami. 2. pruska armeja doby bitwje pola Náchoda a Trutnova. Z pjeć dalšich bitwow wuńdźechu Prusojo, kotřiž mějachu najmoderniše třělby a wójnsku techniku, jako dobyćerjo. Tak tež 29. junija z přewšo krawneje bitwy pola Jíčina. 3. julija nadběhowachu Prusojo pola Sadova rakusko-sakskich zwjazkarjow z třoch stron, a ći dyrbjachu nawječor z bitwišća do Hradeca Králové cofać. We wójnu rozsudźacej bitwje zhubichu Rakušenjo 42 000 padłych, zranjenych a zajatych wojakow, pruske wójsko 9 000 padłych a zranjenych. Tónle kónc tydźenja předstaji 10 000 akterow w historiskich uniformach a z brónjemi na bywšim bitwišću we wuchodnej Čěskej historiske wojowanje. Manfred Laduš
Měrćin Mjeltka
póndźela, 27. junija 2016
spisane wot: Mikławš Krawc
27. junija 1966 zemrě w Barće Sokoł a Domowinjan Měrćin Mjeltka. Nawuknywši powołanje kowarja a pozdźišo mechanikarja wotewrě wón wobchod za kolesa, motorske a šijawy a po tym staciju tankowanja. Dokelž bě wušikny a zahority Sokoł, powołachu jeho za cyłkowneho načolnika sportoweho towarstwa. Samsnu funkciju přewza jeho mandźelska Leńka za žony. Za wustup serbskeje delegacije na zlěće pólskeho Sokoła 1929 w Poznanju zestaja Mjeltka scenu, w kotrejž su symbolisce bój Serbow wo narodnu swobodu předstajili. Bjarnat Krawc spisa k tomu hudźbu. Samsnu scenu pokazachu Sokoljo 1930 w Běłohrodźe a 1932 w Praze. Aktiwneho dźěła Mjeltki w Sokole a Domowinje dla jeho Budyska wendenabteilunga dohladowaše. Jako so Sokoljo 1932 do Prahi na Wšosokołski zlět hotowachu, pisachu čušlacy do Drježdźan: „Die beiliegende Namensliste ... weist eine Anzahl der hier bekannten Personen, in der Wendenbewegung und der Sokołbewegung führende Personen auf, so besonders ... Měrćin Mjeltka, der als Führer der Wendengruppe anzusehen ist.“ Mikławš Krawc
Prěni serbski festiwal
pjatk, 24. junija 2016
spisane wot: Manfred Laduš
Wot 18. do 26. junija 1966 dožiwi 35 000 wopytowarjow wulkotny I. festiwal serbskeje kultury w Budyšinje. Na 51 zarjadowanjach předstaji 77 kulturnych cyłkow z 2 150 sobuskutkowacymi swoje programy. Mjez nimi běchu SLA a słowakski ansambl SĽUK kaž tež 65 serbskich ludowuměłskich ćělesow. Do wjerškow festiwala słušeše prapremjera prěnjeje serbskeje spěwohry „Jakub a Kata“, kotruž bě Korla Awgust Kocor 1871 skomponował. Tohorunja w NSLDź dožiwi činohra Pětra Malinka „Nócny pacient“ swoju prapremjeru. Dalšu premjeru měješe wulkoestrada SLA. Wjele zajima zbudźi wustajeńca dźenika Noweje doby „200 lět serbske nowinarstwo“. Chóry Meja, Budyšin a Lipa zanjesechu pod dirigatom Jana Bulanka w tachantskej cyrkwi „Missu solemnis“ Bjarnata Krawca, kotruž bě Radworska Hudźbna jednota (Meja) pod nawodom Michała Nawki 1932 prěni króć spěwała. Mjez připosłucharjemi w tachantskej cyrkwi bě tež sekretar CK SED Hermann Axen. Wón w narěči wuzběhny, zo „wostanu Serbja tak dołho Serbja, kaž to sami chcedźa“. Manfred Laduš
Nadpad na ZSSR
srjeda, 22. junija 2016
spisane wot: Manfred Laduš
Dźens rano před 75 lětami zahaji hitlerska Němska swój złóstniski nadběh na Sowjetski zwjazk (ZSSR), z čimž stupi 1. septembra 1939 ze zachribjetnym nadpadom Wehrmachty na Pólsku zahajena Druha swětowa wójna do noweho rozsudneho boja. Němska bě z 3 050 000 wojakami, 3 350 tankami, 600 000 jězdźidłami a 650 000 konjemi mjez Baltiskim a Čornym morjom do ofensiwy stupiła. Jej přidruži so poboku Hitlera wojowacych 650 000 rumunskich, madźarskich, słowakskich a finskich wojakow. Hačkuli běštej Němska a ZSSR w awgusće 1939 zwjazkarski pakt podpisałoj, přikaza Hitler w juliju 1940 operaciju „Barbarossa“ – wójnu ze Sowjetskim zwjazkom – dołhodobnje za 15. meju 1941 přihotować. Trajacych wojowanjow na Balkanje, předewšěm w Grjekskej, dla přesunychu nadpad na 22. junij 1941. W prěnich měsacach nadběha němske wójsko spěšnje postupowaše a wobsadźi Běłorusku, Baltikum, Ukrainu a dźěle Ruskeje. Před Moskwu a pola Stalingrada poćerpje wone prěnje wulke poražki. Wójna skónči so 8. meje 1945 z dobyćom nad nacistiskej Němskej. Manfred Laduš
Sakska wobsadźena
wutora, 21. junija 2016
spisane wot: Manfred Laduš
Po pjećdnjowskim nadběhu wobsadźi pruske wójsko 20. junija 1866 cyłu Saksku, po tym zo bě 16. junija pruski kral Wylem I. zwjazkarjam Rakuskeje – Sakskej, Hannoverej a Kurhessenskej – wójnu wozjewił. Přičina bě rozkora mjez Pruskej a Rakuskej Schleswigsko-Holsteinskeje dla, kotruž běštej němskej wulkomócnarstwje po dobyćerskej wójnje přećiwo Danskej 1864 wobsadźiłoj. Pruska chcyše Rakusku z Němskeho zwjazka wutłóčić a žadaše sej wot Rakuskeje wobsadźeny Holstein za sebje. Hižo w meji 1866 bě so 1. pruska armeja pod princom Bjedrichom Korlu Pruskim wokoło Zhorjelca, Rychbacha, Grodka, Wojerec a na wsach při prusko-sakskej hranicy w Hornjej Łužicy koncentrowała. Dopołdnja 16. junija pruscy wojacy hranicu překročichu a zdobychu Lubij. 17. junija wobsadźichu Budyšin, Biskopicy a Kamjenc. Sakska armeja cofaše před Prusami do sewjerneje Čěskeje a zjednoći so tam z rakuskim wójskom. 3. julija 1866 poćerpje wone blisko Hradeca Královeho wulku poražku, kotraž rozsudźi dobyće Prusko-rakuskeje wójny. Manfred Laduš
Wilhelm Szewczyk
srjeda, 08. junija 2016
spisane wot: Manfred Laduš
Dźens před 25 lětami zemrě w Katowicach pólski spisowaćel, publicist, přełožer a horliwy přećel Serbow Wilhelm Szewczyk. „Wón je mnohe basnje a prozowe twórby serbskeje literatury do pólšćiny přełožił a takle našemu mjenu wulke słužby wopokazał,“ rěkaše w kondolencnym lisće Zwjazka serbskich wuměłcow. W Hornjej Šleskej rodźeny Polak wozjewi 1932 swoju prěnju baseń „Kochaj śląską, ziemię,“ a běše redaktor měsačnika Fantana. Po lěće 1945 bě sobudźěłaćer a zamołwity redaktor časopisow Odra, Przemiany, Życie Literackie a najdlěje Poglądow. Szewczyk wudźeržowaše wuske přećelske styki ze Serbami, předewšěm ze spisowaćelemi, witaše jich často w Katowicach a bě tež we Łužicy. Wón wozjewi a přełoži něhdźe 50 dźěłow wo Serbach a našej literaturje. Z jeho pjera su knihi kaž „Podróż na Łużyce“ (1973) a wo swojich zetkanjach z nowinarku a basnjerku Minu Witkojc „Portret Łużyczanki“ (1948), „Wječor z Minu Witkojc“ (1976 w LND) a delnjoserbska wersija 1977 w LND kaž tež „Lawa kćěje a druhe powědančka“ (LND 1978). Manfred Laduš
Jan Pjech
wutora, 07. junija 2016
spisane wot: Manfred Laduš
8. junija před 275 lětami zemrě duchowny Budyskeje Michałskeje wosady Jan Pjech, kiž bě so 5. nowembra 1707 wobchodnikej w tehdy ryzy serbskim Wjelećinje narodźił. Po maturiće w Budyšinje studowaše wón teologiju w Lipsku a bě aktiwny čłon tamnišeho Serbskeho prědarskeho towarstwa. 1731 powołachu jeho za diakona Budyskeje Michałskeje wosady, w kotrejž je lětdźesatk zasłužbnje skutkował. Farar Pjech bě nadarjeny prědar, mnohe jeho prědowanja buchu ćišćane. Wón zeserbšći nabožne spisy a tójšto kěrlušow. Pjatnaće z nich je w lěta 2010 w LND wudatych Spěwarskich za ewangelskich Serbow, mjez nimi „Jezus, moja nadźija“ a Paula Gerhardtowe kěrluše kaž „Hlej, swěće, hladaj horje“, „Ćehń nutř do swojoh hrodu“ a „Hlej, tam dźe Bože jehnjatko“. Pjech postara so 1736 wo nowonakład Noweho zakonja a měješe wažny podźěl na nowowudaću Serbskich spěwarskich fararja Jana B. Kühna. Najznaćiši wšak bě Pjech załoženja po nim pomjenowaneje serbskeje knihownje Michałskeje wosady dla, kotraž pak je so bohužel zhubiła. Manfred Laduš
Župa Delnja Łužica
wutora, 31. meje 2016
spisane wot: Manfred Laduš
Dźens před 25 lětami zeńdźe so w Choćebuzu 50 předsydow Domowinskich skupin a čłonow předsydstwow delnjołužiskich župow Choćebuz, Gubin/Baršć, Grodk a Kalawa/Lubin na delegatnu konferencu. Po čiłej diskusiji wobdźělnicy wobzamknychu zjednoćić štyri župy do jedneje, a to z mjenom Delnja Łužica. Wona wopřiješe 60 skupin z nimale 2 500 sobustawami. Delegaća wotpokazachu namjety, delnjołužisku Domowinu wot Hornjeje Łužicy dźělić, a rozsudźichu so za serbsku zhromadnosć. Młoda diplomowa etnografka Uta Hentšelowa z Błótowskeho muzeja Lubnjow dósta dowěru delegatow jako županka. Do předsydstwa noweje župy wuzwolichu dwaceći čłonow, a štyrjoch delegatow namjetowachu za čłonow Zwjazkoweho předsydstwa Domowiny. Jurjej Kochej spožčichu dowěru, kandidować na 2. hłownej zhromadźiznje třěšneho zwjazka 15. junija 1991 we Wětrowje za městopředsydu Domowiny, na čož bu tam tež wuzwoleny. Župa Delnja Łužica je hač donětka najsylniša serbskeho třěšneho zwjazka po ličbje skupin a čłonow. Manfred Laduš
