17. požnjenca před sto lětami zemrě ­w Budyšinje měšnik, słownikar a spiso­waćel dr. Filip Rězak. Jeho row je w rozwalinje bywšeje cyrkwje na Mikławšku. „Hišće hłubšo hač je žłobjo Sprjewje do serbskeje zemje zaryte, wostanje jeho mjeno zapisane do pomjatka sprawnych Serbow a jeho přikład wostanje wšěm dobrym synam a dźowkam serbskeho ludu wěčnje drohi.“ Tak pisaše jeho rowjenk, hamtski sobubratr a spisowaćel Jurij Libš w nekrologu w Časopisu Maćicy Serbskeje.

Filip Rězak narodźi so 22. jutrownika 1859 burskej swójbje we Wuricach (Auritz) blisko Budyšina. Wón bě chowanc Łužisko-Serbskeho seminara w Praze, studowaše tam teologiju a 1904 promowowaše na doktora teologije. Bě kapłan w Chrósćicach a je 20 lět protyku „Krajan“ redigował. Wot lěta 1895 hač do smjerće bě dwórski kapłan w Drježdźanach. Sakski kral spožči jemu Albrechtowy rjad 1. rjadownje. Wón bě konsistorialny radźićel w sakskej stolicy a čestny kanonik Budyskeho tachantstwa.

Měšnik, kěrlušer a hymnologa Michał Jan Wałda narodźi so 8. požnjenca 1721 ­burskej swójbje w Čornecach. Wuknješe na gymnaziju w Českim Krumlovje, Praze a Olomoucu a bě po tym chowanc Serbskeho seminara. Wón studowaše w złotym měsće nad Wołtawu teologiju a filozofiju a bě prefekt seminara. Wróćiwši so do domizny skutkowaše wot lěta 1750 do 1759 jako wikar a kapłan Bu­dyskeje cyrkwje Našeje lubeje knjenje. Wot 1761 do 1776 bě zasłužbny a woblubo­wany wosadny farar w Radworju. Na to powołachu Wałdu do Budyskeho ta­chantstwa, powyšichu jeho 1777 na šolastika a lěto po tym na tachantskeho ­kantora.