Prěni zjawny koncert w nowym domje Serbskeho ludoweho ansambla składnostnje 70. róčnicy załoženja

Hesło wulkeho swjedźenskeho koncerta minjenu sobotu wječor rěkaše: „SLA & přećeljo“. Intendant Tomaš Kreibich-Nawka k tomu praji: „Zhromadnje ze skupinami našeho domu sym mysl zrodźił a zwoprawdźił.“ Tak nasta z teamoweho postupowanja rewija, kotraž je wotbłyšć mnohostronskosće hudźbnych stawiznow přez 70 lět wobstaća serbskeje profesionalneje hudźbnokulturneje institucije, kotraž ma dźě so zaso z wotmachom na nowy spočatk w změnjenej dobje nastajić.

K 150. posmjertninam Handrija Zejlerja, kotryž bě 15. winowca 1872 we Łazu zemrěł

Literatura bě kruty wobstatk duchowno-kulturneho žiwjenja w dobje serbskeho narodneho wozrodźenja – z ćežišćom w 40-tych lětach 19. lětstotka. Tradicije, wašnja a nałožki jednorych ludźi stachu so tehdom z předmjetami noweho, wuměłskeho pismowstwa, najprjedy lyriki, ale bórze tež krótkeje prozy. Při tym nałožowachu awtorojo rady ludowu rěč. Na prěnim městnje zastupuje literaturu narodneho wotućenja „wótc serbskeje poezije“ Handrij Zejler.

W Drježdźanskej Wulkej zahrodźe je tuchwilu jónkrótna wustajeńca přistupna. Wot 6. awgusta wabi wona wopytowarjow do tamnišeho palaisa, a to hišće hač do klětušeho 8. januara. Tele dny je takrjec połčas přehladki „Notre-Dame de Paris – katedrala pućuje po swěće“. Drježdźany su jeje prěnja stacija w Němskej. Po tym zo měješe premjeru na swětowej wustajeńcy Expo w Dubaiju, bě wona w Parisu, we Washingtonje a dalšich dźewjeć městach na štyrjoch kontinentach widźeć.

Nětko Drježdźany. W palaisu we Wulkej zahrodźe kročiš po přestrjencach, kotrež runaja so špundowanju hrodu. Z tak mjenowanym „histoPadom“ w ruce wotkrywaš sej wot jedneje stacije k dalšej stawizny wu­znamneje katedrale w francoskej stolicy. Słyšiš rjemjeslnikow z 12. lětstotka, kak woni štomy za jeje twar wobdźěłuja. Sy pódla na krónowanskej swjatočnosći Napoleona a dyrbiš bohužel tež přihladować, kak so wulkotne twarjenje pali.

Njedawno přeprosychu nas naši čěscy přećeljo na wopyt škleńčernje do Kunratic pola Cvikova. Za dobru hodźinu sej tam dojědźechmy. Wustupiwši z awta njewědźachmy, hdźe najprjedy hladać. Krasna „škleńčana zahroda“ so zboka nas wukuli. Kaž w Alicinym dźiwotwornym swěće: štomy z wijatymi so hałuzami a pisanymi płodami, škleńčane kerki kaž w zymskim raju, fantastiske rostliny, raki a rački, kraki, na flamingow podobne twórby a wjele wjace. Wšitke tute wuměłske dźěła steja mjez přirodnymi rostlinami, tak zo jedne to druhe wudospołnja a wuběrnu jednotu twori. Po šćežkach dundajo dachmy bajkojty swět na so skutkować.

Pohlad do škleńčernje